- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Saamhorigheid
- Hits: 1203
Achter geheime heelalnevels
waar de lens
van de machtigste sterrenkijker
zich vragend - onwetend naar richt
ziet Gods oog genoeglijk rond
in de kleine vertrouwde ruimte
Zijn handen verzorgen
met nauwkeurige liefde
de mateloze nietigheid
onder het beste vergrootglas
Hij
die 't oneindige bestiert
eert het leven binnen kruimels.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Zomer
- Hits: 1664
de klokjes aan mijn fuchsia's,
ze hebben mooie bloemen
en staan op het terras.
Het is een prachtig kleurenspel
en ze bloeien steeds elk jaar,
de hele zomer is een feest
alle fuchsia's met elkaar!
Wit met rode bloemen
vol en afgeladen,
elke plant is zó uniek
't is zeker aan te raden.
Ik verzorg ze dagelijks
en geef ook wekelijks mest,
ze fleuren er toch zó van op
en zijn dan op hun best!
Wij zijn als deze fuchsia's
bloeien door Gods hand,
Hij Die met zorg ons koestert
met een intense Liefdesband.
Ook geeft Hij dagelijks voedsel
en water door Zijn Geest,
net als die mooie fuchsia's
bloeien wij dan het meest!
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 1177
nu weer
boeren boos
op minister
vrezen straks
melkloze koe
campinghouders alvorens
boos op
boeren kapen
klanten weg
roepen hard
BOE
hooligans knokken
graag met
ME
nare toestanden
in de
stad achter
Duin en
Zee
groepjes viruswaanzinmensen
eisen STOP
anderhalve meter
virologen vrezen
nieuwe uitbraak
rustig aan
is beter
verpleegkundigen, artsen
zijn ook
voorzichtig geworden
bij voorbaat
al doodmoe
iedereen wens
ik toch
vrede toe
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1435
op aarde terug zou zijn,
wat zou hij zich verbazen,
bracht het hem vreugde, pijn?
Ik zou hem rond gaan leiden,
kijk pa, zo is het nu
en veel gezinsuitbreiding,
hoor, dat heeft hij van u.
Wat zou hij stralen als ik zei
o ja, we kerken nog
en vinden steun in ons geloof
waar u het ook in zocht.
We zouden veel bespreken
na bijna vijftig jaar,
Ik zou graag willen weten
en pa, hoe is het daar?
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1220
even een arm om je heen,
door die verplichte afstand,
voel jij je soms alleen.
We weten het is een regel,
waar de bedoeling goed van is,
maar na zoveel maanden corona,
is dit iets wat je mist.
Een knuffel, elkaar aanraken,
het hoeft maar even te zijn,
als je alleen door het leven gaat,
doet dit soms wel pijn.
Maar we hopen op betere tijden,
dat het weer ‘normaal’ zal gaan,
dat die regel van anderhalve meter,
niet meer zal bestaan.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Zomer
- Hits: 1932
een kleurrijk klinkdicht over zon en leven,
een thema vaak bejubeld, graag beschreven,
van de seizoenen het meest eclatant.
'De zomerzon zond stralen flamboyant,
leek over 't land een kleurrijk kleed te weven,
dat zielen, zichtbaar lichter, op deed leven,
in blijheid, vrijheid, vrolijk nonchalant.'......
een poosje rust, 't was vast een hemels teken :
neem tijd, heb oog voor Gods schoon nù en hier !
Genietend van Zijn zon heb 'k rondgekeken,
geen pretsonnet, 'k kreeg kleurrijk kijkplezier.
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2549
Moeders zakdoekje
het stak nog in haar regenjas
danst thans wekelijks rondjes
Met mijn eigen witte was
Als een volgeschreven logboek
tot het rimpelloos gestreken
weer klaar ligt voor gebruik
Ik ruik soms nog wel eens
Aan dat superdunne linnen ding
waarvan moeders zonnebloemen
zienderogen verbleken
Kon ik ze maar als verrassing
In een splinternieuw jasje steken
helaas al wat uit stof is vergaat
gelukkig dat er zoiets bestaat als
Een herinnering om in te vertoeven
2 juli 2020
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1168
Rood is het bloed dat ons door de aderen stroomt.
Uw liefde bereikt een stroom van levenssappen
tot in onze door U gewrochte uiterste vezels,
in beweging gehouden door ons hart,
dat ongeweten klopt voor U.
Groen is de kleur van de hoop.
De aarde bedekt U met groene gewassen,
bomen, struiken, granen, grassen,
U geeft ons voedsel!
Hoop doet leven.
Blauw is de kleur van de vrede.
Blauwtinten geven kleur aan de lucht.
Bewolkt of niet, Uw uitspansel,
in zonnige hemel boven ons
maakt Uzelf zichtbaar.
Uw beschermende vrede
strekt zich over ons uit.
2000-2005{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 1716
HEIMWEE, VERLANGEN, VERVULLING, VOLTOOIING
Diep in ieder mens,
naar Zijn Evenbeeld geschapen,
ligt het heimwee naar zijn God
wakend te slapen.
In U ligt het antwoord
op al mijn vragen,
van twijfelend geloven
aan weten van eeuwig leven.
Ik zoek U in mijn diepste duister:
in het mooiste licht zult U mij vinden.
Dan zal ik ontwaken,
dan breekt het nieuwe leven aan,
dan mag ik eeuwig met U samengaan.
In U ligt mijn verlangen
in nachten en dagen,
totdat mijn laatste adem
jubelend zijn vrijheid vindt
in Uw Wezen.
Dit gedicht komt voort uit wat ik vanaf mijn min of meer bewust op aarde zijn (per ukkepuk) als heimwee naar God ervaar én aan verlangen bij Hem te zijn, Jezus in Zijn ogen te kijken en aan Zijn voeten te zitten, in gesprek met Hem zijn en vooral luisteren naar wat Hij me verduidelijkt, omdat Hij al mijn gedachten en vragen kent.
Toen ik het schreef (tussen 2000 en 2005) verwoordde ik er mijn persoonlijke gedachten bij én navolgende teksten uit Gods Woord (enkele uit de vele waarmee ik dat had kunnen doen).
Gij zult rusten en opstaan tot uw bestemming aan het einde der dagen. (Daniël 12:13)
Want onvolkomen is ons kennen en onvolkomen ons profeteren. Doch, als het volmaakte komt, zal het onvolkomene afgedaan hebben. Want nu zien wij nog door een spiegel, in raadselen, doch straks van aangezicht tot aangezicht. Nu ken ik onvolkomen, maar dan zal ik ten volle kennen, zoals ik zelf gekend ben. Zo blijven dan: Geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de meeste van deze is de liefde. (I Cor. 13:9,10,12,13)
En ik zag een nieuwe hemel en een nieuwe aarde en God zelf zal bij hen zijn, en Hij zal alle tranen van hun ogen afwissen, en de dood zal niet meer zijn, noch rouw, noch geklaag, noch moeite zal er meer zijn. (Openbaring 21:1,3,4)
In de bestemming, voleindig, volmaaktheid, vervulling is mijn verlangen beantwoord, de hunkering naar God verdwenen, mijn heimwee weggenomen in thuiskomst bij Hem.
Daar waar geen dood meer is, geen zonde, geen verdriet, is mijn verlangen geen factor meer. In de vervulling blijft de liefde, het verblijven met, bij, in God, Hem aanschouwen en aanbidden.
Alles wat ik nu nog denk te ontvangen in de nieuwe hemel en op de nieuwe aarde, in de nieuwe (hernieuwde?) ordening, zijn verlangens vanuit mijn aardse leven, vanuit mijn aardse denken, mijn aardse perspectief, volgens al mijn voorstellingen aan vreugde, schoonheid en pure liefde. In dit onvolmaakte ondermaanse kan iedereen toch, zoals Paulus zegt, slechts onvolmaakt bedenken hoe het volmaakte, het vervolmaakte, de vervulling zal zijn?
Bestaan in tijdloosheid: is dat eeuwigheid? Het gaat mijn pet te boven, maar ik geloof dat Gods belofte op Gods wijze wijze vervuld zal worden.{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Welle, Ina van der
- Categorie: Muziek
- Hits: 1493
uw liefde is oneindig groot
voor allen die tot U zich keren
U redt ze van de eeuw’ge dood
hoe heerlijk is uw majesteit
die U voor ons hebt uitgespreid.
U gaf ons Heer uw Zoon ten leven
verlost zijn wij van slavernij
in liefde, wijsheid zo verheven
het teken van uw heiligheid
hoe heerlijk is uw majesteit
die U voor ons hebt uitgespreid.
Wij loven U o Heer der Heren
wij prijzen U die eeuwig zijt
een nieuwe aard zult U formeren
in recht en in gerechtigheid
hoe heerlijk is die werk’lijkheid
die straks voor ons wordt uitgespreid.
Melodie: gez. 479 L.v.k 1973. Aan U behoort o Heer der Heren.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 968
zoals iemand die baarde.
Toch heb ik vele kinderen
voor mij van grote waarde.
Er zijn op deze wereld
veel kinderen die lijden
onder armoede en gebrek.
Ook in deze zware tijden.
Ik ken mijn kinderen van foto
mijn zorgen om hen zijn groot.
Fijn dat je weet ze redden het
door de hulp die je hen bood.
Ze kunnen naar school gaan
om te leren en krijgen te eten.
Voor hen is het belangrijk
dat ze niet zijn vergeten.
Om kind te zijn met de anderen
ondanks de grote armoede thuis.
Zo vooruit te kunnen komen
met zicht op werk en eigen huis.
Is dat niet wat elke ouder wenst?
Een toekomst voor hun kinderen.
Je hoopt dat ze Jezus aannemen,
dat niemand hen zal hinderen.
In de landen waar ze leven
is christendom niet zo gewoon.
Mijn bede voor hen is dan ook
dat God zich als hun Vader toont.
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 1307
Dank
aan de afgehouwen takken
want dankzij hun ongeloof
draagt de wortel u en mij
wij broeders en zusters
uit het wilde vrij geënt
in de eeuwige levensboom
Afgunst
doet die takken zonneblind
beven tot ze met zijn allen
zich uitgeput overgeven aan
het kostbaar hout waaruit
ze ooit werden gesneden als
beminden naar Jahwehs wil
Dan pas
wordt het stil in onze wereld
van puur klatergoud want
op dat uur treedt de Zaligmaker
uit de hemelse wolken nader
en naderbij voor u en mij
Zie
boven de verwachting
van alle dromen zal de Verlosser
uit Sion komen Hem komt toe
de heerlijkheid van eeuwigheid
tot eeuwigheid - de Alfa Omega -
(naar Romeinen 11)
1 juli 2020
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1571
een rare mensen-dag (natuurtalenten ?),
een naakt tuinieren-dag (niet voor de centen),
kijk naar de lucht-, een handschud-, dutjedag,
een Donald T..Duckdag, donut-, doeniksdag,
een dag voor ongemak'lijke momenten,
ook één voor 't uitdelen van complimenten,
pyama-, pindakaas-, piraatpraatdag....
Men kan ze zinnig of onzinnig vinden,
in die waanzinnig vele feestvierdagen
zijn zinvoller gedrag en dag te vinden
dan schoenen met een kleurverschil te dragen.
Als elk zal God zich zeer wel kunnen vinden
in dààgse dank- en complimentendagen.
- Details
- Geschreven door: Zandbergen-Meinardi, Linda
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 1388
bij God te zijn
mijn toevlucht is bij Hem
in alle dingen
zal ik blijven zingen
Mijn echte verlangen is
bij Hem te zijn
te luisteren naar Zijn stem
en steeds maar te horen
meer dan ooit tevoren
Al Zijn daden vertel ik verder
zo gaaf, ja Hij is mijn herder
Zijn licht en liefde verwarmen
zo wil Hij mij omarmen
Naar psalm 73:28
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch
- Hits: 1267
vele dichters
schrijven prachtige
gedichten vijf sterren
een kroon
op hun
werk
dat maakt
hen sterk
kijk kipdrumsticks
Albert Heijn lekker
uit Nederland
zij verdienen
geen enkele
ster zeer
triest hè
totaal niet
charmant
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 956
- Details
- Geschreven door: Kijzer, Annet
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2851
onder ons
geen zorgen
meer voor haar
ze is niet meer
een van ons
geen leven
meer met haar
ze is gegaan
achter HEM aan
met wie ze eens
weer op zal staan
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 1227
met een mooie bloem erin
staat het kleine zwarte vaasje
als een dierbare herinnering.
Het is oud, maar niet antiek.
Toch een kostbaar kleinood.
Hoeveel bloemen heb ik geplukt
die ik je dan weer aanbood.
Trouw werden ze hierin geplaatst.
Ik zag niet hoeveel moeite je had
om de vele korte steeltjes
te plaatsen zodat alles water had.
Het zijn deze kostbare gebaren
die veel later spreken gaan.
Jij was blij met deze bloemen.
Ze gaven vreugde aan je bestaan.
Het zijn deze herinneringen
die mij troosten nu veel niet gaat
door pijn van lichaam en geest
waarvoor geen medicijn baat.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Zomer
- Hits: 1591
zaten we vast altijd in het donker binnen.
We dronken nooit een glaasje wijn
en konden ook geen tuin beginnen.
Geen bloemen, geen vruchten, geen gras
dat zou ons heel veel droefheid geven.
Altijd wat mistig, altijd een jas,
dat is toch eigenlijk geen leven.
Zomerzon, God heeft die glans geschapen
en alles groeit en bloeit nu in het licht.
De dieren buiten, paarden en de schapen
zo in de zon een blij gezicht.
De vogels zingen het lied van de dag,
als dank voor de Heer van alle leven.
En voor de mens een blije vrije lach
als dank voor God die zon wil geven..
Zomerzon, gegeven aan de vele volken
als de belofte van Gods liefde en trouw.
Soms verduisterd door de wereldwolken,
die dan bedekken 't hemels blije blauw.
Laat dus de aarde hier niet huilen
zodat het zonlicht niet meer schijnt.
Niet vervuilen, maar bij God schuilen
en bidden dat het zonlicht niet verdwijnt.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1372
en nu sta je in de leeuwenkuil,
maar God met Zijn genade
sluit van elke leeuw de muil.
En toen jij over Jezus sprak
smeet men stenen naar jouw hoofd,
stenen van gemene woorden,
maar God heeft jou Zijn heil beloofd!
Ik ben met je alle dagen
en zal je nooit verlaten,
waar je ook mag zijn
thuis of op de straten.
Wat ze jou ook aandoen,
wees dapper zoals Daniël,
in leeuwenkuil of vurige oven
God is zelfs in deze hel!
Hij vertrouwde op Zijn Redder
en engelen omringden hem,
alles moest voor Jezus zwijgen
gehoorzamen aan Zijn Stem!
Daarom dappere held van God
ga en strijd maar door,
wat jou mag overkomen
Hij gaat je altijd voor!
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Naamdicht
- Hits: 1350
Jerusalem, Ik Ben, Die Ik Ben
Aanbid de Koning van Betlehem
Hoor toch naar Mij, Uw God is één
Wereldwijd klinkt Mijn roepstem door
En u, Mijn pupil, ziet en luistert niet, bij de
Heidense volkeren echter, ontspringt Mijn stronk
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 978
wij hebben een sterke stad, God maakte onze muren
van heil, zo ook de wallen er om heen, en die dingen
komen uit Zijn handen, en zullen de tijd verduren
opent de poorten van de stad, en laat binnentreden
het volk dat rechtvaardig is in de ogen van de Heer,
dat de trouw heeft bewaard op d’ aardse reis in het heden
en aan Hem vastgehouden heeft in leven en in leer
vertrouwt op de Heer voor altijd, op Hem kan men bouwen,
Hij maakt ‘t pad van de rechtvaardige tot een effen baan;
Heere, wij hebben U verwacht, Gij zijt ons vertrouwen
elk van ons kan op Uw Naam en Uw gedachtenis aan
Heer, naar U gaat mijn zielsverlangen uit, ook in de nacht,
o mijn God, ik zoek U, vanuit het diepste van mijn hart,
Gij zult vrede over ons beschikken, ’t ligt in Uw macht
Gij hebt al onze zaken uitgericht en ook ontward
anderen hebben over ons geheerst, maar wij eren
U en Uw Naam, Gij hebt ons gered, wij zingen dit lied
in ‘t land van Juda, ter ere van de Heer der Heeren:
onze sterke stad is God, Die in eeuwigheid gebiedt
bij Jesaja 26: 1-13
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 1326
prefect voor Rome over Judea;
dat was in de jaren met als datum
zes en twintig tot zes en dertig, na
dat Hij geboren was in Bethlehem;
Pilatus was vaak in Caesarea
en nu was hij hier, in Jerusalem
voor Pesach, in De Stad van Judea
maar op die vrijdag kwam hij in de knel,
de Joodse Raad bracht Jezus naar hem toe
en Pontius Pilatus zag het wel:
ze waren deze Nazarener moe,
ze wilden van Hem af, kost wat het kost,
daar hadden ze Rome nu bij nodig
om dan voorgoed van Hem te zijn verlost
voor hen was geen middel overbodig
Pilatus zag dat wel, maar greep niet in,
dat gaf moed om hem te gaan bedreigen;
in ‘t redden van die Man had hij geen zin,
Pilatus dacht alleen aan zijn eigen
positie als heer over Judea:
ik laat ’t Romeinse recht voor wat het is,
ik stuur deze Man nu naar Golgotha
dan heb ik verder geen bekommernis
zo is het op die dag ook toegegaan;
hij heeft gedacht, daar mee weg te komen;
maar Pilatus zal zelf terecht gaan staan
en anders dan hij had willen dromen;
na Pasen is de Heer niet meer gegaan
naar Pilatus, naar het huis Gabbatha;
hoe zou het zijn als Hij daar had gestaan:
de Heer der Heeren, Vorst van Moria
Hij heeft ’t niet gedaan, maar dat gaat komen:
Pilatus gaat naar ’t hemels Gabbatha
hij wordt daar dan in verhoor genomen
door Jezus Christus, Heer van Moria;
hoe denken wij dat het hem zal vergaan
die de hand aan Jezus heeft geslagen
ik zou niet graag in zijn plaats willen staan,
vóór Hem, op die grote Dag der Dagen
pro nobis crucifixus etiam
sub Pontio Pilato passus et
sepultus est; de Zoon van God, het Lam;
voor ons deed Hij dat, zo zegt de Schrift het;
Hij is gekruisigd, gedood, begraven,
onder Pontius Pilatus was dat;
op Goede Vrijdag bracht Hij als gaven
als offer: ’t leven, aan God in De Stad
Pilatus, praefectus civitatum
daar staat hij dan, als de boeken open gaan,
om hem heen klinkt het Laudate Deum
en zo zal hij nu voor De Rechter staan;
geen Romeinse legermacht aan zijn zij
hij is daar alleen, zonder soldaten
en een verdediger is er niet bij,
hij ziet zichzelf daar alleen gelaten
God, Die laat het recht niet voor wat het is,
Hij kijkt ’t leven na, dat werd gegeven,
en ’t boek des levens; de behoudenis
door de Heere staat daar ingeschreven;
Heere, laat ons andere wegen gaan
dan Pilatus toen, in het land Judea;
wij bidden u, neem ons in gratie aan
o Heere Jezus, Heer van Moria
bij Mattheüs 24: 11-26; Marcus 15: 1-15;
Lucas 23: 1-28; Johannes 18: 28, tot 19: 16
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Storm
- Hits: 1532
toen ik schipbreuk leed, totdat ik ervoer
dat de zee me kon dragen ….
Ik dacht dat ik verdrinken zou,
in de grote, woeste Stille Oceaan,
toen mijn scheepje schipbreuk leed,
omdat ik reddingsboei noch wrakhout had
en ik spoelde nergens aan.
De zee was koud en zout,
vrat om me te verslinden,
mijn S.O.S. kreet ik stil
tot sterren en engelen,
gestorven beminden.
Ik zonk en werd weer opgetild,
keer op keer op keer op keer,
heb het eindelijk uitgegild:
"Save my soul, o Heer."
Eindelijk kwam mij het gebed
tot de Enige die allen redt,
brak mijn verzet.
Mijn moeite deed er niet meer toe.
Me veilig wetend, hoewel moe,
aanvaardde ik Zijn offer,
gaf ik me over.
Toen luwde de storm in mijn hart,
geen ziedende zee ging mij nog te hoog,
Ik keek anders naar mijn strijd en smart
en wist dat alles loog
wat mij verlammen wou in de angst
voor die dreiging van het water
dat mij evengoed dragen zou,
tot het einde, nu of later.
Wat ik dacht niet te kunnen noch te durven,
op de hoogste golven kon ik surfen,
in zuigende kolken liet ik mij zinken,
omdat in mijn hele wezen bleef klinken:
"My soul is saved, mijn S.O.S. is verstaan,
ik ben gehoord, kan in diepste diepten gaan."
2003{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1127
Stuurman
van eenieders schip
enkel met U
vaart ons bootje
niet op een klip
Meermaals willen we
eigenhandig proberen
aan het reuze levensroer
een harde ruk te geven en
vallen we pardoes overboord
Ploeterend als drenkelingen
stijgt het beestig water ons
dan gezwind over het hoofd tot
we ons als een kind herinneren
wat Uw levend Woord belooft
Een behouden thuiskomst
voor eenieder die gelooft
in Uw helpende hand die hen
terugbrengt naar het Vaderland
vanwaar ze eens zijn heengevaren
naar Joh. De Heer nr 803
29 juni 2020