- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3625
We beseffen ons zozeer dat we in een gebroken wereld zijn.
Een wereld met daarin verdrukking lijden en sterven.
Troostend vooruitzicht dat we hierna het beloofde land mogen beërven.
Een koninkrijk waar U alleen Koning bent.
De Koning die ieder bij de namen kent.
U zult ons een nieuwe naam geven.
Op de plek waar we eeuwig zullen leven.
Daar heerst vrede, harmonie, een ieder daar is verheugd.
Dat vooruitzicht geeft ons in verdriet ook zielevreugd.
We geloven dat onze geliefden ons mogen voorgaan.
Vader wij blijven achter, verslagen en ontdaan.
wilt U ons dragen troosten en versterken,
help ons verdriet te verwerken.
Vader al begrijpen we hier Uw weg met ons niet.
wij geloven dat U liefheeft en ons uitkomst biedt
U kunt ons hart verlichten en verblijden.
Vader blijf met Woord en Geest ons leiden.
- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1877
Dankbaar dat wij in vrijheid U mogen loven.
Dankbaar dat U er bent,was en altijd er zal zijn.
Dankbaar in tijden van vreugde en U ons draagt in verdriet en pijn.
Dankbaar voor Uw offer, Uw sterven en Uw opstanding uit het graf.
Dankbaar voor Uw liefde Uw genadeoffer die ons het recht op eeuwig
leven daardoor gaf.
Dankbaar dat U de dood heeft overwonnen en als 1e bent opgestaan.
Dankbaar dat wij door dit te geloven vrij tot God de Vader mogen gaan.
Dankbaar dat Uw Geest als gids mee mag gaan op onze aardse
levensreis.
Tienduizenden redenen tot Dankbaarheid, we mogen U zo eeuwig bezingen
in Uw paradijs
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 1311
’t Is crises hier, ’t is crises daar,
er dreigt ons overal gevaar.
Dood slaat verwoestend om zich heen,
de mensheid klaagt al steen en been.
Wij samen hebben zoveel boeken,
velen zijn er die altijd zoeken
naar Hoop, naar Redding, naar Geluk,
maar steeds weer vallen plannen stuk.
Wij staan te dringen met elkaar,
wij kiezen hem, wij kiezen haar….
Zo bouwen wij enorme steden,
wij arme mensen van beneden. –
En boven ons daar staat de hemel,
God ziet van ver dit aards gewemel.
Zijn roep klinkt duidelijk van omhoog:
Mens, let toch op Mijn regenboog.
God is aanwezig, denkt in kleuren,
Hij redt ons allen, ’t gaat gebeuren.
Kom, spoed u naar Zijn Bruiloft heen,
looft Hem en vreest Zijn macht alleen!
…………………………………………
Openbaring 19:5 “Looft onze God, al zijn knechten,die Hem vreest,
gij kleinen en gij groten”. –
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 976
wij reizen door het leven heen, en wij ontmoeten
minder goede en goede dingen, met hun waarde,
wij weten niet steeds wat er komt voor onze voeten
en telkens moeten wij weer kiezen wat wij gaan doen,
hoe moeten wij beslissen over vele zaken;
dat is er elke dag, zo was het eerder, ook toen,
want met die dingen krijgen wij toch steeds te maken
welke wegen en normen nemen wij dan in acht:
is dat het eigen ik, hoe ‘t voor ons het beste lijkt,
waarbij aan God en aan de naaste niet wordt gedacht
en mijn wens en begeren tot aan de hemel reikt
de Heer heeft Zijn regels gegeven, voor het leven
op aarde, Hij is de schepper van alle dingen,
Hij wil dat wij rentmeester voor Hem zijn, Hem geven
die eer, en goed zijn voor allen die ons omringen
maar zij die slechts eigen wegen zouden willen gaan:
zij erkennen de Allerhoogste dan niet als Heer
hoe zal dat dan gaan, als zij vóór Hem komen te staan:
dan is er voor hen geen ommekeer en gratie meer
zij wisten Zijn weg, maar kozen voor eigen wegen,
dat was hun eigen keuze, nu komt het er op aan:
in het boek van God komen zij nu zichzelf tegen
als zij, net als wij, straks wel voor God komen te staan
dan zien zij daar de verlorenheid van hun leven,
het ging hen om henzelf, en wat is daar van over:
een rekening met verlies, baten kon ’t niet geven
zij waren geen rentmeester, ze waren eerder rover
een ieder zal ontvangen naar dat hij heeft gedaan,
de Schrift zegt: God eren, en voor de naaste zorgen,
het boek daarover gaat open als wij vóór God staan
dat alles komt aan ’t licht, als Hij komt, op die Morgen
Heere, wil ons leiden, en laat ons Uw wegen gaan,
wij weten niet steeds wat er komt voor onze voeten,
mogen wij straks in Uw gratie vóór U komen staan
wil ons met blijdschap in Jerusalem begroeten
bij Lucas 16: 2; Romeinen 14: 10;
II Corinthe 5: 10
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 1328
van harte opwekt: zie wij staan
gereed om naar ’t huis van God te gaan,
kom, ga met ons, en doe als wij
Jerusalem, dat ik zo bemin,
wij treden Uwe poorten in;
daar staan, o God’s Stad, onze voeten,
Sion, God’s Stad, die wij groeten
het is al weer even geleden
dat ik de Boterstraat inging
in Schiedam, daar werd er gebeden
in ‘t zaaltje, waar men mij ontving;
op zondag en op woensdagavond
was er een kerk’lijk samenzijn,
met psalmgezang, met hart en mond
zong men met allen, groot en klein
eens werd er door de ouderling Buys
als aanvangspsalm opgegeven
in dat zaaltje, in dat kleine huis,
en sindsdien vult het mijn leven:
een lied van de opgang, neergelegd
als psalm honderd twee en twintig:
ik ben verblijd, zo wordt ‘t daar gezegd,
als men mij vraagt: maakt u vaardig
en gereed om naar God’s huis te gaan:
kom, ga met ons, en doe als wij,
onze voeten komen daar te staan,
in Salem, ’t geldt voor u en mij;
ik telde toen, denk ik, tien jaren,
zeventig zijn er bij gekomen;
de woorden die ik hoorde, waren
voor mij, ik heb ze vernomen:
en wil er nooit meer los van komen:
Jerusalem dat ik bemin,
De Stad, waarvan men slechts kan dromen:
de Heere Jezus woont daar in;
Hij is voor ons naar Moria gegaan
daar heeft de Heer alles volbracht
daar heeft Hij in onze plaats gestaan,
Hij, Die op ieder van ons wacht
wie naar Hem toegaat, ’t zij groot of klein
en zijn leven Hem wil geven
en bidt: Heer, mag ik van U zijn,
aan die geeft Hij ‘t eeuwig leven;
en zo mag ik naar Sion reizen:
Jerusalem dat ik bemin
de Gouden Stad, met Zijn paleizen,
wij treden Uwe poorten in
al is het weer even geleden
dat ik de Boterstraat inging
waar werd gezongen en gebeden,
het blijft in mijn herinnering;
nog even, en ’t wordt overstegen
door wat God geeft aan werk’lijkheid:
naar Sion lopen onze wegen
aan ’t einde van de aardse tijd
dan mag ik Sion binnentreden
daar waar de Heere is, mijn Heer,
op Moria heeft Hij gebeden;
wat kan een mens nog willen, meer
dan eeuwig bij de Heer te wezen
in Zijn Stad, in Jerusalem;
zo zal het zijn, nu en in dezen,
wij loven Hem met hart en stem
in Sion, in de Stad der Steden
in Zijn Hofstad, Jerusalem,
de Heer is daar, in ‘t eeuwig heden,
voor ons is ‘t klaargelegd door Hem;
wie zou Hem dan niet willen eren,
van eeuwigheid was dat gedaan
door Hem, Hij is de Heer der Heeren
wij zullen blijde naar Hem gaan
ik ben zeer verblijd, wanneer men mij
van harte opwekt: zie wij staan
gereed om naar ’t huis van God te gaan,
kom, ga met ons, en doe als wij
Jerusalem, dat ik zo bemin,
wij treden Uwe poorten in;
daar staan, o God’s Stad, onze voeten,
Sion, God’s Stad, die wij groeten
bij Psalm 122;
Hebreeën 11: 10, en: 13-16
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1096
met een Bijbel in zijn hand.
Het symbool van onze verlossing,
maar zijn stad staat in brand.
Zou hij eigenlijk wel weten
dat het niet om een boek gaat,
Maar om volgeling te zijn van Hem
Wiens reddingsplan daarin staat?
De Bijbel in bezit te hebben
en niet weten wat God verwacht.
“Wees een dienstknecht zoals Ik
dan pas heb je werkelijk macht”.
Laten wij daarom bewust zijn
waar het in het leven om gaat.
Niet om dat wat anderen zien
wel om kennis die je vergaart.
Zo alleen ben jij je bewust
dat je van God afhankelijk bent.
Als jij je voor Hem openstelt
Hij je Zijn Heilige Geest zendt.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Frontgedichten
- Hits: 193
wij reizen door het leven heen, en wij ontmoeten
minder goede en goede dingen, met hun waarde,
wij weten niet steeds wat er komt voor onze voeten
en telkens moeten wij weer kiezen wat wij gaan doen,
hoe moeten wij beslissen over vele zaken;
dat is er elke dag, zo was het eerder, ook toen,
want met die dingen krijgen wij toch steeds te maken
welke wegen en normen nemen wij dan in acht:
is dat het eigen ik, hoe ‘t voor ons het beste lijkt,
waarbij aan God en aan de naaste niet wordt gedacht
en mijn wens en begeren tot aan de hemel reikt
de Heer heeft Zijn regels gegeven, voor het leven
op aarde, Hij is de schepper van alle dingen,
Hij wil dat wij rentmeester voor Hem zijn, Hem geven
die eer, en goed zijn voor allen die ons omringen
maar zij die slechts eigen wegen zouden willen gaan:
zij erkennen de Allerhoogste dan niet als Heer
hoe zal dat dan gaan, als zij vóór Hem komen te staan:
dan is er voor hen geen ommekeer en gratie meer
zij wisten Zijn weg, maar kozen voor eigen wegen,
dat was hun eigen keuze, nu komt het er op aan:
in het boek van God komen zij nu zichzelf tegen
als zij, net als wij, straks wel voor God komen te staan
dan zien zij daar de verlorenheid van hun leven,
het ging hen om henzelf, en wat is daar van over:
een rekening met verlies, baten kon ’t niet geven
zij waren geen rentmeester, ze waren eerder rover
een ieder zal ontvangen naar dat hij heeft gedaan,
de Schrift zegt: God eren, en voor de naaste zorgen,
het boek daarover gaat open als wij vóór God staan
dat alles komt aan ’t licht, als Hij komt, op die Morgen
Heere, wil ons leiden, en laat ons Uw wegen gaan,
wij weten niet steeds wat er komt voor onze voeten,
mogen wij straks in Uw gratie vóór U komen staan
wil ons met blijdschap in Jerusalem begroeten
bij Lucas 16: 2; Romeinen 14: 10;
II Corinthe 5: 10
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1415
“Spreek in uw hart op
uw leger en zwijg,” vechten
tegen de bierkaai
Heeft geen zin, doch die knie in
zijn nek bleef hard doorduwen
“Vader, vergeef het
hun, want ze weten niet wat
ze doen,” de sluwen
Op het netvlies gebrand, geen
helpende hand, die neerstrijkt
Over zijn haren streelt
en zegt: ”Hé agent wat doe
je nou,” neen beelden
actualiteit juni 2020
- Details
- Geschreven door: Werners Elle
- Categorie: Herdenking-Bevrijding
- Hits: 2177
aan stilstaan bij de doden
bloemen leggen op 4 mei -digitaal-
de vrijheid is in het gedrang
heel anders dan toen...
COVID-19 vrijheidsberoving
vrijheid overleeft de coronacrisis
deze vrijheid krijg je terug
verloren levens niet.
In gedachten.....75 jaar geleden
daar en hier, toen en nu
Gods woord en inspiratie
over wat je uit moet spreken
of wat je beter kunt verzwijgen
hevige beschietingen
er werd toen veel gebeden
omdat er vreselijk werd geleden.
Woord van leven, woord van God
niet om de pijn te bagatelliseren
maar om de dag van toen
te spiegelen aan de dag van nú.
- Details
- Geschreven door: Kijzer, Annet
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1074
Een vrucht
aangevreten
een vogel
heeft het geweten
Een vogel
vleugel gebroken
een kat
heeft het geroken
Een mens
ziel geschonden
GOD
heeft haar gevonden
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 936
Word niet moe en zwak,
waar een wil is, is een weg
te doen wat juist is.
Wie op de wind let, zaait niet,
naar de wolken kijkt, oogst niet.
Galaten 6: 9
Prediker 11: 4
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst.
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 955
en kinderen knuffelden het,
't was zó lief en mooi
zonder vlek of smet.
Maar het was tóch voorbestemd
als offer voor de Heer,
voor de vele zonden
dit gebeurde keer op keer!
Nooit waren kleine lammetjes
genoeg voor onze zonden
totdat God Zijn Zoon gaf
Hij deed wat zij niet konden!
Jezus als het Lam van God
de verheerlijkte Mensenzoon
zonder zonden, zonder smet
Hij wast ons rein en schoon!
De vele offers in die tijd
wezen op Het Lam,
Die stierf aan 't kruis voor jou en mij
en onze zonden op Zich nam.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1353
Wij hebben een tuin vol bloemen en planten
en een wérk hebben we daarin
wieden en snoeien aan alle kanten
meestal heb ik daaraan totaal geen zin
Ik vouwde mijn handen en zei; “Lieve Heer,
alles bloeit nu wel zo U wilde,
maar nou snoeit U het toch Zelf ook wel weer?”
Ik ben op het terras gaan zitten wachten,
maar het werd me toch een wildernis,
ik had ’t gevoel dat de buren er om lachten,
ik dacht; “Ik heb ’t weer eens góéd mis!”.
Ik heb snoeischaar en schoffel maar gepakt
ben zelf maar aan ’t werk getogen
’s avonds voelde ik mij voldaan maar afgeknakt.
Zie, met dat bidden kom ik dus ook niks vooruit
’t uiteindelijk resultaat waren mijn wanklanken
maar mijn geloof en vertrouwen werden niet gestuit
toen ik voor het resultaat God mocht danken.
- Details
- Geschreven door: Voet, Dian
- Categorie: Kerk
- Hits: 1462
Veel mensen zijn verstrikt
in eigen woord en gebaar.
Kom Heer, kom voorgoed
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2435
met op zijn rug een kruis
Geslagen, bespot, vernederd
en door het volk verguisd.
Getekend door een moeilijk leven
gaat deze veroordeelde man.
Als een dier voortgedreven
totdat Hij echt niet meer kan.
Heel even is er mededogen
bij een Romeins soldaat.
Zijn kruis wordt Hem afgenomen
gelegd op Simon die daar staat.
Ze brengen Hem naar Golgotha
veroordeeld tot de dood.
Niemand kon Hem aanklagen.
Het onrecht is zeer groot.
Daar stierf onze Verlosser
voor de zonden van ons te saam
en het was onontkoombaar
iets waar ik mij voor schaam.
Maar de dood kon Hem niet houden
mijn Heer is waarlijk opgestaan!
Door Zijn lijden mogen we juichend
straks de hemel binnen gaan.
Kijk niet wanhopig om je heen
maar zie op naar de opgestane Heer
Hij draagt je door dit leven
en komt heel spoedig weer!
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 985
ze werken lang voor een hongerloon.
Komen ze eindelijk met hun verhaal
wacht op de werkplek enkel hoon.
Vele uren moeten ze werken.
Spreken met elkaar mogen ze niet.
Enkel werken, eten en slapen.
Met een verdriet dat niemand ziet.
Bedenk je dat als vrij mens eens in.
Je geest en lichaam worden gesloopt.
Je ziet totaal geen uitkomst meer
er is niets waar je nog op hoopt.
Mijn hart gaat uit naar deze mensen
die een heilloze weg moeten gaan.
Ik zou ze graag willen helpen,
maar voel me machteloos ter zijde staan.
Zal God ook zo op ons neer zien?
Op ons als slaven van zonde en genot.
Luisterend naar de slang, de satan,
die enkel en alleen maar met ons spot.
Of verlaten we deze doodlopende weg.
Keren terug naar de liefhebbende God.
Hij geeft rust, liefde, een passend loon
en uiteindelijk een hemels genot.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Zomer
- Hits: 1205
Rollende donder vergezelt luid dreunend
felle flits, keer op keer bliksemschicht,
striemende regen uit donkere wolken
verft in tal van tinten grauw en grijs.
Een indrukwekkend mooi gezicht.
Hagelstenen, roffelende regen, woeste wind,
bloemen, struiken, bomen die uiteen slaan,
gewassen, geknipt, opgefrist opgestaan,
zijn verbluffend snel terug in model.
Een verbazingwekkend mooi gezicht.
Als bruggen uitgespannen regenbogen,
bovenmenselijk hemelgewelfgebouw,
zon jaagt alle wolken op hun vlucht,
water en lucht worden weer blauw.
Een ontzagwekkend mooi gezicht.
In en tussen lage en hoge dijken gelegen gebied
aan rivieren die traag door ons laagland gaan,
biedt ongetelde, ongeweten verrassingen,
van ongekende, buitenaardse waarde.
Een vreugde wekkend mooi gezicht.
De uiterwaard is uiteraard
van uitermate grote schoonheid,
als waardevol stil dankgebed welt
watervloed en stroom stromend omhoog.
Een kostbaar kunstwerk, dat mooi gezicht.
2018 in De Cirkel (seniorenblad voor Beuningen bij Nijmegen) gepubliceerd zomergedicht
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 1219
Hoe zouden mijn gedachten tot Uw hoogte reiken
Nooit zijn zij verborgen voor Uw alziend oog
Al zou ik op een verre reis vermoeid bezwijken
U ziet mijn moeilijkheden vanaf omhoog
U kent de weg waarop ik ga waarheen ik mij begeef
U kent zelfs alle woorden die ik spreken zal
En wilt mij op alle wegen leiden zolang ik leef
Bent voor en achter mij om te hoeden voor een val.
Al zou ik opstijgen tot de hoogste hemelboog
Ook daar zou ik U in Uw almacht treffen
Of zelfs als ik mij naar het dodenrijk bewoog
U zou mij uit de ellende weer verheffen
Zelfs als ik als een arend boven de aard verhief
En zou gaan wonen over de verste zeeën
U nam mijn hand en behoedde mij voor ongerief
Leidde mij weg van eigen waanideeën
Al zou ik ver van het licht, het duister zoeken
Duister van de nacht verkiezen boven de dag
U ziet mij in de meest verscholen hoeken
Het duister zou licht zijn door Uw lieve lach
Ik loof U voor het wonder van mijn bestaan
Het wonder dat U in verborgene hebt gevormd
De wondere schepping die U hebt gedaan
U hebt uit diepe aarde de mens gevormd
U kende en zag reeds mijn vormeloos begin
Hebt mijn ontstaan en groei begeleid
Ja alle dagen vulde U ook toen voor mij in
U blijft bij mij tot in eeuwigheid
Heer verdelg de vijand die mij vervolgt
Hij veracht en spreekt ook kwaad over U
Verdrijf hem tot zijn einde volgt
Zolang heb ik hem gevreesd in verleden en nu
Doorgrond mij, ken mijn hart o Heer
Peil de diepte van mijn angst en pijn
En zo ik bewandel de verkeerde leer
Wil toch tot in eeuwigheid bij mij zijn.
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 916
als een grote sterke ring
niet geheel gesloten
waarvan de uiteinden
elkaar bijna raken
sprekend
van de Schriften
wier eerste en laatste boek
dikwijls samen gaan
Genesis' klare Schepping
de schone paradijstuin
zonder leed of kwaad
zijn ontsproten
uit het heerlijke leven
rondom Gods troon
genoemd in Openbaring
eten van begeerde
maar verboden vruchten
de bekende broedermoord
mensen worden steeds slechter
het genot
van de vliegende draak
en de heersende monsters
die zich vertoonden
op het eiland Patmos
de zondvloed vernietigt
en reinigt heel de wereld
is de geest
van Satans ondergang
en het Laatste Oordeel
over de mensheid
wat de oude evangelist ziet
zegevierende olijftak
vredelievende regenboog
boven de droge ark
zijn voorboden
van de nieuwe Hemel en aarde
ervaren door Christus' dienaar
als zijn levenstaak is volbracht
de ietwat open kring
glanst onverstoorbaar
vermanend belovend en vragend.
- Details
- Geschreven door: Voet, Dian
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1585
Het leed was groot, zo troosteloos.
Ogen met tranen, een waas.
Het leek stuk, de hoop.
Bij het graf, de schrik was groot,
leeggeroofd? Geen allerlaatste eer.
Hij is niet hier, de engel sprak.
De dood is overwonnen.
Van het graf de wereld in.
Geef het door aan ieder die je spreekt!
Na drie dagen opgestaan!
- Details
- Geschreven door: Voet, Dian
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1475
Zoveel wat ons terneer kan slaan.
Noem het maar, Ik ken je wel.
De wereld staat in brand, de vlammen hoog.
Hier in mijn hart en ver daarbuiten.
Wij strijden tegen elkaar, uitzichtloos.
Geen overwinnaars, ze zijn er nooit geweest.
Terneergeslagen, uitgeput zijn wij.
Dwars door het duister, de wanhoop,
trek Ik een spoor van licht.
Geef mij je hand, sta op en loop!
Pak de handen van de mensen om je heen.
Loop samen de morgen in, het licht tegemoet.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1037
tot U horen, U zien, U beminnen.
Geen plicht roept mij tot dienst
om U te danken, te eren en te loven.
Als ik eraan denk, toch weer eens doe,
dan slechts vanuit mijn kleine liefde,
ontzagwekkende Schepper,
geëerbiedigde Majesteit,
rechtvaardig Rechter,
Alomtegenwoordige.
Zorgzame Vader,
Verlossende Zoon,
Inspirerende Geest,
zo onbegrijpelijk liefdevol:
lieve God, dank U wel.{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 994
In het glazen tuintje
van jouw hart kom je
met een kubieke meter
loepzuivere lucht toe
Je kunt er niet verdwalen
hooguit in een herinnering
En uit een troostend verzegeld
zeggeding schep je dorstig
een onuitputtelijke vreugde
Al glimlacht daar geen zon
knipoogt ginds geen maan
huppelend als een kind
wil je weer de trap opgaan
Om ooit - ooit eens werkelijk
in de beloofde glazen stad
met gouden straten te staan
- Details
- Geschreven door: Hoek, Klaas van
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 1797
(bij Johannes 11 : 1-44, m.n. 25-26)
Christus zoekt de eer / van zijn God en Vader.
Drukt de dood ons neer, / weet dat Hij er is;
in de duisternis / brengt Hij leven nader.
Christus zegt: “Ik ben / opstanding en leven.
Wie gelooft in Mij, / lééft, al gaat hij dood,
ziet het morgenrood / zoals staat geschreven.”
Christus, Zoon van God, / naar ons toe gekomen:
bij U is ons lot / veilig en gewis,
uw verrijzenis / maakt ons eens volkomen.
Christus roept met kracht / Lazarus tevoorschijn.
Zo zal eens zijn macht / ons doen opstaan, blij;
Pasen maakt dat wij / léven voor Gods aanschijn.
(te zingen op de melodie van Psalm 81)
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 1279
De dag brak stralend aan,
toen ben ik opgestaan.
Uit de slaap herboren,
zag ik zonnegloren,
kon vogels horen.
Het raam heb ik open gedaan,
zag de bloemen zich kleuren,
voelde zachte, warme bries,
die dauwgeuren wegwies.
Dat gouden geheel dreef naar mij toe,
mijn met slaap gevulde kamer binnen,
gouden licht om dag mee te beginnen
en ik was ineens totaal niet meer moe.
Hoe nachtzwart toch was heel de dag,
ondanks al het vele moois dat ik zag,
zonder Uw wind op mijn gezicht,
zonder Uw gouden liefdeslicht.
Voorheen was ik niet meer dan dood,
hoofd en handen moe in mijn schoot.
Zonder het waaien van Uw Geest
ben ik nooit echt levend geweest.
Iedere dag die ik begin
heeft enkel betekenis, zin
als deze aanvangt in gebed tot U,
ik denken, spreken, handelen richt
tot Uw dienst, zodoende tot eerbetoon.
Dat wens ik weliswaar, maar ook nu
is dat nog vaak slechts een vergezicht
en, zó'n wonder: dat vindt U heel gewoon.
Onverdiend verdien ik Uw genade,
beschermt U tegen het grootste kwaad,
zoals zon, tot op heden, op- en ondergaat.
2012 {jcomments on}