- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bezinning
- Hits: 999
met de Heer, in Diens bediening
in het land, en in Jerusalem,
drie jaar lang hoorde hij Zijn stem
en zag en proefde de bevinding,
want de Heere raakt het hart aan
Judas, hoe kan het dan zijn dat gij
samen met Mij het brood indoopt
en dan naar Mijn vijanden toe gaat
en met een kus uw Heer verraadt,
de weg ingaat die de vijand hoopt;
Judas, waarom verraadt ge Mij
was het om dertig zilverlingen
was Ik slechts dat bedrag u waard
een koopprijs bij de pottenbakker
koopprijs voor een dodenakker,
Mijn koninkrijk is niet van deez’ aard’
Ik ben Heer van eeuw’ge dingen
de weg naar Golgotha was daar bij
en het woord INRI was wel waar,
Ik ben die dag de dood doorgegaan
om voor God’s Aangezicht te staan:
als offer gaf Ik Mijn leven daar
aan God’s recht voldoen, was aan Mij
Ik heb betaald voor alle zonden,
Het Is Volbracht, heb Ik gezegd;
wendt u tot Mij en wordt behouden
allen die aan Mij vasthouden,
Ik heb voldaan aan ’t Godd’lijk recht;
Judas, waar wordt gij gevonden?
ge zijt toch uw eigen weg gegaan
wanhoop is u overkomen;
Judas, Mijn barmhartigheid is groot
Ik kan redden zelfs bij de dood,
waarom dan niet naar Mij gekomen
nu zijt ge ver bij Mij vandaan
drie jaren lang zijt ge mee gegaan
met Mij, in d’aardse bediening
in het land, en in Jerusalem
drie jaar lang hoorde ge Mijn stem
en zag en proefde u bevinding
want ook uw hart raakte Ik aan
waarom dan andere wegen gaan
dan naar hemelse gewesten,
die leiden toch slechts tot duisternis
en niet naar de behoudenis,
dan zal er weinig anders resten
dan voor verlorenheid te staan
bij Zacharia 11: 12-13; Mattheüs 26: 23-25, en 47-50;
Marcus 14: 17-21, en 43-45; Lucas 22: 21-23, en 47-48;
Johannes 18: 1-6; Handelingen 1: 12-20
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1092
want daar zal ik mijn Heere gaan ontmoeten,
voor mij is Hij de dood door willen gaan,
Hij zal mij in Jerusalem begroeten
en daar zal ik voorgoed ontheven zijn
van vijandschap tegen de Heer der Heeren;
tranen, die zijn er niet in Zijn domein,
en dood en rouw: die zullen nooit meer deren
die Boven zijn, hen zal ‘k gaan ontmoeten
zij zullen mij ontvangen in hun midden
en blij zullen wij elkaar daar groeten
en dankbaar zeggen hoe de Heer ons bidden
verhoorde, ons leidde op Zijn wegen
die Hij hier met ieder van ons wilde gaan;
Hij is mijn Heer, Hij heeft, daartoe genegen
mijn zonden en tekorten weg gedaan
ik was er zo moe van, ik kon niet meer
maar nu zal ik steeds bij Hem zijn; bij U zal
ik niet langer en nooit meer sterven, Heer;
dood en rouw zijn voorgoed weg uit Uw heelal
bij U is zalige aanwezigheid
daar zal ik dan voortaan mogen gaan leven
samen met hen, en dat in eeuwigheid
aan wie U ook Uw gunst hebt willen geven
wij, Heere, zullen zo rondom U staan,
Uw eer en heiligheid gaan wij bezingen:
daarom wil ik zo graag naar Sion gaan
en bij U zijn, Gij, Heer van alle dingen
bij Jesaja 33: 20-24
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 3310
Een moeder die je niet wilde laten gaan.
Je hunkering naar echte liefde
en naar een zelfstandig bestaan.
De lieve vriend die je had
waarvan zij vond dat hij slecht was
en jij de verkering daardoor verbrak.
Veel later zag je de reden pas.
Zeven jaren van strijden tegen kanker
naast een moeder die enkel zichzelf zag.
Ondanks de pijnen en de angsten
voor haar zorgde wat in je vermogen lag.
Het laatste jaar kwam je bij ons thuis.
Ik wilde niet dat je naar het verpleeghuis ging.
Je fleurde op, werd zelfs puberaal.
Voor moeder was het een aardbeving.
Zij moest naar een verzorgingshuis.
Jij kwam eindelijk vrij van haar.
Ondanks dat je niet meer kon lopen
noemde je het op het laatst “een topjaar”.
Als een dapper soldaat heb je gestreden
tegen de ziekte die je verteerde.
Je wilde nog zo graag leven en van
de vrijheid genieten die je begeerde.
Je leerde Jezus kennen als Redder.
Wilde nog van alles over Hem leren.
Je was niet meer bang voor de dood,
liet je van harte door ons beleren.
Je vroeg hoe je moest bidden.
Wij hebben het je voorgedaan.
Spreek tot Hem als je grote Broer
Hij zal elk woord van je verstaan.
Vlak voordat je in coma raakte
mochten we getuige van je groei zijn.
Je bad hardop met ons om God te danken
voor je leven ondanks alle moeite en pijn.
Vier dagen later ben je overleden.
Je lag rustig te wachten op de dood.
Heel rustig ben je ingeslapen.
Ons verdriet om het verlies was groot.
Veel hebben we van je geleerd.
Ons leven werd ingedeeld voor en na Nel.
Straks hopen elkaar weer te zien.
Voor ons was dit einde niet een vaarwel.
Na het lezen van het gedicht van Truus Bijzet-Pullen over “gevangen in een rolstoel” wilde ik graag een eerbetoon schrijven ter nagedachtenis aan mijn schoonzus Nel, die na een strijd van 9 jaar psychische problemen en 7 jaar tegen de kanker, wat uitmondde in botkanker, op zeer moedige wijze heeft gestreden en geleefd. Bij ons thuis knapte ze zienderogen op. Na de prognose van 3 maanden nog te leven, heeft ze, door het wegvallen van de psychische druk, nog 15 maanden geleefd. De laatste afspraak bij de psychiater moest ik mee en vertelde ze hem; ik heb u en de medicijnen niet meer nodig want ik ben nu bij Anita in huis.
Voor mij was ze een kleine sterke vrouw. Overleden op 40 jarige leeftijd in 1987.
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Saamhorigheid
- Hits: 1301
jij gelooft
niet in
Hem
Hij echt
wel in
jou
ik garandeer
je Hij
blijft je
trouw
sommige mensen
accepteren jouw
geaardheid niet
zij zijn
de veroorzakers
van jouw
intens verdriet
één in
de hemel
heeft jou
gezien gehoord
Jezus neemt
jou in
Zijn armen
zoals het
behoort
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Zomer
- Hits: 1453
Ogen toe niet kijken
doe ze pas open
als ik het zeg
Ik leg de kleuren
in je lens en wens
dat je met deze bril
Mijn wereld beziet
Hoor je het vogelenkoor
uit alle windstreken niet
Psalmzingend vliegen ze
elkaar aansporend
naar de Levensboom aan
de boszoom van Mijn genade
geniet van hun vrijheidslied
Open je ogen nu maar
je bent er klaar voor
Schittert de rozelaar nu niet mooier
dan voorheen dan toen je alleen
met je eigen starre ogen keek
en dacht dat wat je zag echt leek
Thans zie je duizend zonnen
overal om je heen bewaar er één
voor een zwarte dag voor als
het echt niet lukken wil
Doe je ogen even dicht om
stil een roosje Licht te plukken
19 juni 2020
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Genade
- Hits: 1066
op het kleine ziet Hij neer
hen die Zijn heil verwachten
smekend zeggen, help mij Heer.
Die de knieën voor Hem buigen
en hun handen vouwen saam
sluiten dan hun ogen, bidden
Heer hoe groot is Uwe naam.
Wil mij als Uw kind aanvaarden
zie hoe zwak ik ben en klein
Helpt U mij in Uw genade
laat mij Heer de kleinste zijn.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Zomer
- Hits: 1407
met één zwaluw in de lucht
is de lente er toch nog niet echt.
Beter klopt de variant:
één zwaluw duidt nog niet
op zomer brengen in het land.
Lente en zomer, naar onze zin,
de komst van de zwaluwen
ligt daar tussenin.
Vooral op heldere dagen
zien we ze pijlsnel
lucht doorzagen.
Ze zijn makkelijk te missen
met hun acrobatische vliegkunst.
We zullen ons niet gauw vergissen:
gestroomlijnde lichaamsbouw,
vleugels bekend silhouet.
Huiszwaluw,
oeverzwaluw,
boerenzwaluw,
zijn in ons land bekend.
Andere landen worden met
nog meer variëteiten verwend.
De gierzwaluw behoort niet tot de zwaluwen,
dat idee komt vanuit zijn naam een beetje.
Hoe dat zit is slechts een aardig weetje.
Juni 2016{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1303
die wij U voorleggen in gebed.
Speciaal op deze dagen want
men zucht onder de tijdelijke wet.
Wilt U zijn met ons als volk Heer.
Geef ons een hart van gehoorzaamheid.
Opdat wij misschien binnenkort
weer leven in de volle vrijheid.
Geef ons in deze roerige tijd
een ziel van barmhartigheid.
Houd ver de onrust en het virus.
Help ons te streven naar eenheid.
Dat wij U centraal zullen stellen.
Niet blijven steken in ijdelheid.
Dat wij omzien naar wie geen brood heeft
en respect voor onze overheid.
Leer ons ook om te berusten
als zaken misschien anders gaan.
Dat Uw zegen mag rusten
op het werk voor U gedaan.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst.
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1075
er is geen eind aan het heelal,
wie kan zijn grootheid kennen:
Hij Die is en was en komen zal!
Elke ster en elk stelsel
heeft zijn naam en is van Hem,
alles in de immense ruimte
hoort naar Gods gezag en stem.
Er komt geen einde aan de kosmos
net zo min aan Gods verstand,
door Zijn grenzeloze Liefde
houdt Hij alles in Zijn hand.
Zijn wijsheid is oneindig
niet te peilen door de mens,
Hij verlangt naar een relatie
een Eeuwigdurende hartenwens!
- Details
- Geschreven door: Voet, Dian
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 1091
is een gesloten kamer.
Mijn zwartste gedachten liggen daar,
nooit liet ik iemand binnen.
Gedachten die mijn leven sturen,
een weg waarop ik niet wil lopen.
En toch, keer op keer
geef ik gehoor aan deze zwarte machten.
Heer Jezus, open de deur van deze kamer.
Schijn met Uw licht tot in elke donkere hoek.
Jezus volgen op weg naar het eeuwige licht.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 923
Als in de dagen van Sodom en Gomorra, Abraham en Lot wilde God
rechtvaardig oordelen, zodoende stelde Hij Zich de vraag of de oogst groot genoeg zou zijn,
of álle mensen, groot en klein, al van Hem hadden vernomen
én of wie zich Zijn dienstknechten noemden ook écht ter bruiloft wilden komen.
De Zoon pleitte: “Ze willen in Ons Koninkrijk verkeren,
in eeuwigheid in Ons midden, dat hoor Ik aan hun bidden."
De Geest sprak: “Ja, ze eren, met hun mónd, het gaat om wat Ik in hun harten vond.”
De Vader zei: “Mijn mensen moeten weten dat Ik mijn beloften niet ben vergeten
én dat het oordeel reeds is begonnen, maar wie, Mijn Zoon, is voor Jou echt gewonnen?
Dat gaan Ik eens onderzoeken,” was Zijn besluit.
Als eerder zond Hij drie engelen, in mensengedaante, uit.
In uitgestrekte, spaarzaam bebouwde, met veel groen getooide villawijk,
met mensen aan geld en goederen bulkend rijk, in stuk voor stuk grote woning,
zocht de eerste engel naar het dienen van de Koning.
Haast alle bewoners waren thuis, zichtbaar aan de afgod, flikkerende buis.
Met de vraag:"Ik verkeer in grote nood, maar ik wil werken voor mijn brood.
Mag er iets aan de tuin worden gedaan?" belde de engel aan.
Slechts enkelen deden open, antwoordden dan echter dat hij naar de hel kon lopen.
Oh, de meesten formuleerden het diplomatiek, maar de reacties waren zó ziek.
Voordat de deur werd dichtgeslagen wilde de engel nog wel vragen:
“Zie je Wie hier was, Wie jij heen zond zonder mededogen?
Ken je Jezus’ Woorden pas als ze je niet meer baten mogen?”
De tweede engel kwam bij een grote kerk, midden op een plein.
Hij meende dat in dat gebouw wel vaak veel mensen zouden zijn.
In de omliggende huizen hingen spreukenborden en kruisen.
Hij zag ook heiligenbeelden en menora’s staan, daarom belde hij vol vertrouwen aan.
Maar ook deze afgezant van God ving op schokkende wijze bot.
Terwijl hij slechts om een slokje water vroeg, en water was er in ieder huis genoeg,
was wat hij vernam dat hij als boeventuig kwam en een fontein niet al te ver weg zou zijn.
De derde engel liep door een krottenwijk. Hij kromp ineen van de ellende.
Hier zou toch niemand te vinden zijn die zijn Meester en Zijn liefde kende?
Geen deur om aan te kloppen, de wind had hier vrij spel.
Daar zat een oude vrouw, ze maakte van stro poppen, en zij, zij zag hem wél.
“U bent vermoeid en stoffig van een lange tocht, drink en eet wat, rust, zo u rusten mocht.”
De engel betrad, dankbaar haar uitnodiging aangenomen, haar schamel onderkomen,
sprak een zegen voor haar uit, brak het brood: zij wist Wie haar nu die vrede bood.
De engelen, teruggekeerd, vertelden huilend hun verhaal.
Niet Gód werd gediend, maar de Mammon, afgod Baäl.
Ja, God, de Majesteit, was zeer gekend, welhaast bij alle mensen,
maar ze hadden zich verwend, hoorden geen noden noch wensen
van wie toch hun naaste was: met 'ieder voor zich', eigenwaan,
genotzucht, wellust, hebzucht, zelfzucht, waren haast allen aangedaan.
De Vader zei diep bedroefd: “Die ene oude vrouw, slechts ééntje uit zo velen?
Zo kan Ik niet oordelen. Het bidden om Mijn Geest is niet genoeg geweest.
Nog bijna niemand heeft écht gehoord naar Mijn Zoon en naar Ons Woord.
Barmhartig zal Ik wachten, een eeuwigheid, voor wie werkelijk naar Ons smachten.”
Iedere dag klopt Jezus aan en vraagt: “Wat hebt U Mij gedaan,
degene die tot u om hulp ging? Waar was uw liefde, water, voeding?
Hebt u levenskracht geboden om door te kunnen gaan in noden?
Of hebt u uw vensters zo potdicht, zijn uw ogen en uw oren blind en doof voor plicht,
daar waar Ik toch Mijn stem laat horen? Is de deur tot uw hart toegesloten?
Is daar gebed in plaats van liefde ontsproten?
U gaat wellicht ter kerke, maar toon Mij uw werken.
Wees over uw dienstbaarheid niet al te snel tevree, heb uw naaste lief:
dán wordt u door Mij gekend en bied Ik u veilige ree.”
2004, voordracht voor vier personen: voorlezer, "God", engel en oude vrouw.{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 1190
duinrozen geuren
de zee trekt sereen terug
de meeuwen zijn stil
de geur is niet te vangen
mijn woorden schieten tekort
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Sonnet
- Hits: 1053
De welbekende zaaier van het Woord
strooit gele korrels op gestriemde grond,
verwacht dan verlangend de blijde stond,
dat het koren zijn oog en geest bekoort.
Jammer! Ontkiemend leven wordt soms verstoord
door stenen of onder distels verwond.
Lange halmen zien verlangend in het rond:
hun overwinning spreekt tot wie hen hoort.
Ver van de akker, tussen wild gewas,
wiegen hier en daar verspreid, volle aren,
sierlijk maar weerbaar als hoog steppegras.
Zij mogen steeds nieuw levenszaad baren
om het zachte geloof met zwevende pas
door 't venijn der wereld te laten waren.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Ziekte
- Hits: 1294
Als wij ons hart openen voor Hem.
Kan Zijn zegen binnenstromen
horen wij, mede door mensen, Zijn stem.
Misschien vanwege je ziekte,
misschien ook al daarvoor
opende je je hart voor anderen zo
komen goede bedoelingen beter door.
In de bonte rij van Gods kinderen,
mensen van allerlei aard,
gaat een liefde voor anderen.
Deze liefde is meer dan goud waard.
Hier heb je kunnen delen
in een liefde voor mensen en God.
Als een warm bad heb je het ontvangen
en ervaren als een groot genot.
Het zal je helpen bij het dragen
van de slopende ziekte waar je mee leeft.
Al komen er nog donkere dagen
denk aan Hem die met je meeleeft.
Geschreven voor mijn inmiddels overleden zus 30-8-2015
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1361
Leer ons bidden, Heer,+
leer ons bidden in Uw naam,*
want wij weten niet wat wij bidden zullen
naar behoren.
Schep ruimte in onze harten,*
geef ons rust # en vrede,*
zodat Uw Geest in ons bidden kan.
Opdat wij bidden: Uw wil geschiede,+
Uw Koninkrijk kome. +
Opdat wij ons biddend vragen #
onder dankzegging bekend maken aan God.#
Opdat ons bidden niet vooral vragen zal zijn,
maar veeleer dankzegging,*
eer en lofprijs en aanbidding, ^
aanbidding met iedere ademtocht.*
+ Luc. 11:1;Mat. 6:10 * Col. 3:15-17 Rom. 8:26-29 #
Fil. 4:6 ^ Joh. 4:23-25; Openbaring 15:4{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1153
Hij heeft op aarde alles gemaakt.
Hij verzorgt en ondersteunt mij
als ik in moeilijkheden ben geraakt.
Wie heeft een God als de mijne?
Wie toont in de natuur zoveel zorg,
zodat wij van vogels kunnen leren.
Dat is mijn God, Hij is mijn Borg.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 1948
Voor geliefden is het altijd licht
goed te zijn. In het algemeen
zijn we goed van hart, dat licht zwicht,
voor geliefden. Is het altijd licht
voor ons, in navolging van het Licht,
voor elk goed te zijn, niet alleen
voor geliefden ? Is het altijd licht
goed te zijn in het algemeen ?
Efeziërs 4: 32
Triolet
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1570
't worden er alleen maar meer,
breng ze biddend in 't verborg'ne
aan de voeten van de Heer.
Richt je aandacht op de Heiland,
Hij geeft vreugde in verdriet
en veel and'ren zullen delen,
in jouw vrede die Hij biedt.
Richt je hart op goede dingen,
harmonie en lieflijkheid,
zo kunnen we altijd zingen:
Dank U Heer, U bent nabij !
Filippenzen 4:4-9
n.a.v. online-dienst 14 juni 2020
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 954
Jezus maakt
mij altijd
blij
Hij is
mijn Rots
de moeilijkste
momenten staat
Hij achter
mij
dank Hem
kniel roep
Zijn naam
Amen
tezamen
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 1414
Bergen verzetten ze
die wolken
versluierd dat wel
als een geheime taal
Kent het firmament
het verhaal van het
mensgeworden Woord dat
onder ons heeft gewoond
Weerspiegelt het avondrood
daarom in ramen van
gesloten herbergen
een opmerkelijke glans
Het kan bijna niet anders
want de Zijnen namen
Hem niet aan maar opgestaan
schrijft Hij een levend dagboek
16 juni 2020
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Doop volwassenen
- Hits: 1962
Ik zal mijn land en huis verlaten,
als Ruth mijn gewoontes en gebruiken
achter mij laten.
Hij vraagt een loslaten, een overgave,
zo totaal, dat ik vrees nooit geheel en al
van Hem te zijn, Hem in alles toe te behoren.
Het heimwee dat ik altijd voelde
is gestild als ik in Zijn nabijheid ben,
Zijn aanwezigheid voel zoals de lucht die ik adem.
Thuis, dat ben ik in Zijn armen,
bevrijd van alle angst en pijn.
Mijn tranen vloeien niet meer van verdriet,
noch onvervuld verlangen,
maar van ontroering, dankbaarheid,
vervulling, geliefd zijn.
Op toppen van golven voel ik mij getild;
de zee verzwelgt niet meer, maar draagt.
Rollers van blijdschap tillen me boven
de ziedende draaikolken uit.
Ik geef me over aan het bewegen van de zee,
weet me gedragen op de golven,
geen zee gaat nog te hoog.
Voorafgaand aan de doop door onderdompeling (ZDA) d.d. 16.10.2004,
voorgedragen door de predikant.{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 867
De natuur is een kunstwerk,
onze volle aandacht waard,
als een baby, pasgeboren,
én al ben je hoogbejaard
met je zintuigen eraan te geven.
Proef, ruik, voel, kijk, hoor bewust.
Wel iedereen is met minstens één
van de mogelijkheden toegerust:
Zet ook je zesde zintuig in
als dat een rol speelt in je leven.
Het is wel zeker dat je
erop kan vertrouwen
dat je de natuur
als kunstwerk
kan beschouwen,
je er een aantal zintuigen
levenslang toe in staat vindt.
Laat je zintuigen je leven kleuren.
Kijk in de ogen van een kind.
Bezie een vlinder als deze landt;
als je heel stil tussen bloemen staat,
komt die misschien wel op je hand.
Luister naar gebulder of
zacht gefluister van de wind,
tikkende hagelkorrels tegen een ruit.
Proef bewust een stukje fruit.
Voel waterdruppels op je huid,
ruik door dauw en regen
vrijkomende geuren.
in het museum van de natuur,
in aangename temperatuur
of wanneer het in ons leven
stormig is, koud, nat en guur:
zien, ruiken, horen, proeven, voelen
en genieten van alles wat is gegeven
ligt in des scheppers bedoelen.
2017{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Zomer
- Hits: 1468
ze leken lang, er kwam geen einde aan.
De warmte, op de zolder haast niet te verdragen,
toch moest ik al naar bed toe gaan.
De mensen stonden buiten met elkaar te praten,
't ging over zomer en 't gewas dat groeit.
Ik kon niet slapen, voelde me zo warm, verlaten.
Waarom moest ik naar bed als alles bloeit?
In de verte maaide iemand nog het gras,
zo met een ratelende rolmachien.
Ik weet nog goed hoe warm het was.
vanuit het dakraam zag ik iets misschien.
Ik fantaseerde over al de mooie bloemen
die ik plukken zou daar op de dijk.
Ik dacht aan al die bijen die nu zoemen,
en, opa is imker en die wordt dan rijk.
De zon ging zachtjes richting horizon.
't Werd al wat stiller op de straat daar buiten.
O 'k wilde dat ik nu maar slapen kon,
maar in de verte hoorde ik nog vogels fluiten.
De zomer bloeide verder in mijn dromen,
van alles dat zo vreedzaam anders was.
Als kind leek er geen einde aan te komen.
Toch bloeien er nog madeliefjes in het gras.
O lange warme zomer, kindertijd,
deze herinnering raak ik nooit kwijt.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1217
in vogels vrolijk fluitend in de bomen,
in vlinders vers uit hun cocon gekomen,
bewonderen we hun vernieuwde mooiheid,
in bloemen zien we sierlijkheid en schoonheid,
in bergen kracht, alsook in oude bomen,
in zeeën weids, een macht niet in te tomen,
natuur getuigend van Gods macht en grootheid.
God gaf de mensheid al Zijn scheppingswerken,
de bergen, bomen, bloemen en de dieren,
om dòòr hen zo Zijn liefde te versterken,
de zeeën, meren, beken en rivieren,
om saam aan hun instandhouding te werken,
hun wonderbare pracht met Hem te vieren.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst.
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1033
voor de mensen om mij heen,
dat ze Gods Liefde mogen proeven
al bereik ik er maar één!
Dat er stromen van levend water
mogen vloeien uit mijn hart
en een medemens in nood
verlichting vindt van smart!
Misschien dat er een lach komt
op het gezicht van een jong kind
dat de moeder met haar zorgen
weer wat vreugde vindt!
Laat mij een kanaal zijn
van Uw Liefde Heer
daal met stromen van zegen
op mijn medemensen neer.