- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Meditatie
- Hits: 1011
begint een lied, dat geloof wil sterken.
't Komende uur mag zegenrijk werken,
waarbij Gods gunst de mensen heerlijk raakt.
Hoopvol vooruitzien, klankrijk samenzijn waakt
wellicht als rondgaande arendsvlerken
over blije feesten, zingende kerken,
belevenis, die snel en glanzend naakt.
Stil voorbijgaan van morgen naar avond
kan men met vurige geest ervaren:
aan onze Hemelvader gewijde stond.
Groots gebeuren én 't verborgene baren
in elkaar geweven, tot één hechte bond,
christenwonder, dat steeds voort blijft varen.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1095
en hij was de stad doorgegaan,
daarbij had Paulus waargenomen
dat er daar wel altaren staan;
ook een voor een onbekende god,
die wilde men niet overslaan,
dat kon nadeel geven aan hun lot
en die weg wilden ze niet gaan
op de Areopagus sprak hij
met de wijsgeren van de stad,
met de Stoïcijnen, en daarbij
de Epicuristen; hij had
berichten voor hen en ons allen,
ze zijn wel van levensbelang,
maar of de uitkomst zal bevallen?
we horen graag onz’ eigen zang
Paulus sprak met de Stoïcijnen,
die geloofden niet echt in een God;
bepalend voor hun levenslijnen
was, meenden zij, hun eigen lot;
daaraan kon men niets veranderen:
sla je maar door het leven heen,
dat geldt mij, en alle anderen,
en daarom is mijn hart van steen
zo ook bij de Epicuristen
die het alleen om zichzelf ging,
carpe diem, is ’t wat zij wisten
dat was hun doel, dat was hun ding;
Paulus sprak van het overlijden
en aan God verantwoording doen
van wat men deed in aardse tijden;
daar hadden ze geen zin in, toen
wij zullen u nog wel eens horen,
zo zeiden ze, beleefd, naar ’t scheen;
wil onze rust niet meer verstoren,
en zo zonden ze Paulus heen;
zo ligt het ook in onze dagen:
men is de weg naar Boven kwijt;
Heer, houdt ons vast, naar Uw behagen
en breng ons naar Uw eeuwigheid
bij Handelingen 17: 16-34
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1502
die dienen wij met vreugde, Heere,
juicht dan voor Hem, gij ganse aarde;
Hij geeft ons leven eeuwigheidswaarde,
komt voor Zijn aangezicht met ere
met jubel komen wij samen
wij erkennen: Hij is onze Heere
Hij heeft ons gemaakt, Hij is ’t Die schiep,
wij behoren toe aan Hem, de Heer
Hij behoedt ons, Zijn zorg is er steeds weer
Hij, Die de wereld in aanzijn riep;
gij ganse aarde, geeft Hem ere
gaat met een loflied Zijn poorten binnen
gaat de voorhoven in met gezang,
looft Hem, Hij draagt de Naam der Namen
komt lofzingend in Salem samen
en prijst Hem, al uw levensdagen lang,
verheugt u met uw hart en zinnen
de Heere is goed en zeer te prijzen
Zijn goedheid is tot in eeuwigheid,
Zijn trouw reikt tot verre geslachten;
‘t is in God’s handen en gedachten:
Zijn gratie en gunst geeft ons blijheid
Zijn lof klinkt in Salem’s paleizen
bij Psalm 100
- Details
- Geschreven door: Zandbergen-Meinardi, Linda
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 1289
mijn Heer, mijn God
over Uw daden, de
ontelbare rij
Verwonderd hoor ik
U opende mijn oren
ik zeg - hier ben ik,
U schreef over mij
Verwonderd zie ik
en koester Uw wil
diep in mijn hart
dat maakt zo vrij
Naar psalm 40:6-9
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Haiku
- Hits: 1109
steeds vallen en weer opstaan,
voortgaan aan Gods hand.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 1459
maar heb een maand of wat geduld,
ik moet je in een gaatje boeken,
mijn agenda is gevuld.
Hoe geef ik aandacht aan mijn naaste
als ik mij maar steeds moet haasten?
Als ik wil léven moet ik géven,
mijn centrum de ander, ik heel klein.
Als ik wil heersen mij beheersen,
wars van elke schone schijn
reinigen, ruimen het besmette,
op mijn zingenot, hebberigheid letten,
tot voedsel, bron van geestkracht zijn,
willen delen brood en wijn.
Hoe zal ik leven als ik niet verander,
Vader, wees mijn centrum, Die Ander,
vorm mij tot de mens die U bedoelde,
herstel mij naar Uw gelijkenis en beeld,
naar Jezus’ voorbeeld die Uw wil dééd,
Uw aanwezigheid ten diepste voelde.
Uw wens was en is dat de mens
zijn taak met liefde vervult.
Herschep in mij een rein hart,
opdat ik ongerechtigheid niet duld,
maak mij wars van mijn vervuiling,
snoei mij tot vrucht en ontplooiing.
Tot Uw eer en vervulling:
reinig en ontzondig mij,
maak mij vrij.
Ps. 51:4, 9, 11, 12, 15, 17, 19 April 2007
Hoe stiller we zijn, hoe meer kunnen we horen.
Hoe langzamer we leven, hoe meer tijd zullen we hebben.
Hoe meer liefde we cadeau geven, hoe rijker is ons hart.
Jochen Mariss (Nieuwe Horizon){jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1367
Onopvallend schouwt de kunstenaar
de massa mensen aan,
die langs zijn opendeur nonchalant
binnen en buiten gaan.
Het valt hem op dat velen haperen
bij dat ene schilderij.
Ja, ze vallen een beetje in het oog
die papavers allerlei.
De ene rode bloem verschilt
van de ander en toch, en toch
lijkt de ene bloem
niet mooier dan de ander.
Naast de stengel, ligt bij elk
een kladblaadje te verduren.
De ontwerper maakt overuren,
komt bij het groepje staan.
Raadt de toeschouwers aan
een grote stap achteruit te gaan,
om zijn werk misschien eens
van op afstand te bezien.
Maar hij merkt algauw,
dat ogen verschillen van elkander.
Het ene oog niet mooier is dan het ander,
maar recht heeft op het eigen wijde zicht.
De schilder moet er wel aan wennen,
dat slechts weinigen zijn eigenlijke bedoeling
kennen, maar hij houdt zijn mond stijfdicht.
Zijn kladblaadjes vol rode inkt vallen toch af.
Papavers die bloedrood schrijven, blijven.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 930
Het zit in zijn natuur, elk mens heeft vragen,
dat is reeds zo vanaf zijn vroegste jaren,
veel kennis -wijsheid- zal hij zo vergaren,
het niet gekende komt hem steeds weer plagen.
Hij kampt het meest met geestelijke vragen,
die komen met het opklimmen der jaren,
waarom.., waar God is.., hij wil Hem ontwaren,
maar staart zich blind, blijft zitten met veel vragen.
De mens bouwt langzaam op begripsvermogen,
bewustwording is waar het echt om gaat,
Heer Jezus had het zeer zwaar in Zijn pogen
begrip te planten, waar niet toe in staat
nog velen waren, maar gelovend mogen
wij antwoord krijgen, ieder naar zijn staat. *
* Bewustzijnsstaat, naar wat we aankunnen.
Aan een kind wordt ook niet alles tot in de
kleinste details uitgelegd, de werkelijkheid /
waarheid kan schokkend zijn.
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Hoop
- Hits: 2255
en verdriet
beluister en bekijk ik
de laatste nieuwsberichten
hoe demonstraties
tegen achterstelling
. . . zonder reden
van de ene mens
tegen de ander . . .
uit de hand gelopen zijn
overslaan in geweld
in stilte buig ik mij
over uw woord Heer
het valt open bij maleachi
waar een gedicht ligt
dat over obstakels gaat
tussen God en mens
in vogelvlucht
lees ik woorden
die klaar en helder spreken
over mijn doen en laten
mijn hebben en mijn houden
van Gods liefde
hoewel ik
respectloos Hem behandel
maar God zegt
er is hoop
waar ik voor kiezen kan
Hij vraagt mijn leven
in zijn hand te leggen
hoe slecht behandeling
door anderen ook is
Hij vraagt
inspraak te mogen hebben
en betrokkenheid
in een relatie met Hemzelf
waarvoor Hij
mij persoonlijk heeft bedoeld
Hij spreekt van hoop
die Hij wil geven
nodigt mij uit
waarden van zijn Koninkrijk
van oprechte liefde
genade en vergeving
samen met Hem waar te maken
in deze wereld
naar Mal.1, Jes.19:13, Ps.40:9, Joh.4:34
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1095
reinig, herstel en genees,
leid mij op Uw wegen.
Wijs mij richting,
vul en vervul
mijn leegte
volledig.
Wees mij tot Kracht,
vul met Uw Macht,
met Uw Leven,
met Uw Adem,
met Uw Licht.
Draag mij,
vraag mij,
roep mij,
zend mij.
Help mij U antwoord te geven:
op Uw vragen aan mij.
2006 (zie ook "Antwoord op mijn vragen aan God", 2003) {jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Stress
- Hits: 1152
een uitroep van grote nood,
worstelend door dit aardse leven
de ontreddering is zeer groot.
Waarom jezelf niet volkomen geven?
Waarom probeer je alles alleen?
Slechts Jezus geeft rust in je leven.
Ga toch enkel naar Hem heen.
Huilende handen, vol wonden en pijn,
als gegrepen in het prikkeldraad.
Waarom moet je geest zo koppig zijn?
Ben je nog niet genoeg ten einde raad?
“Kom” zegt de Heer geef Mij je handen
ook voor jou stierf Ik aan het Kruis.
Ik verbind je met Mijn liefdesbanden
en breng je straks in Mijn eeuwig huis.
Maar Ik heb voor jou nog een werk,
daarvoor maak Ik je nu klaar.
Juist in zwakheid maak Ik je sterk
en mijn opdracht is niet te zwaar.
1994. Geschreven naar aanleiding van vreselijke kapotte handen door een stresseczeem.
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Twijfel
- Hits: 1081
die zich enige nachten glanzend vertoont,
door mensen bewonderd aan de hemel troont,
dan vertrekt naar ruimtes, waar niemand van weet?
Brengt dat dwalende verschijnsel ons leed
met blij vooruitzien, wat echter niet loont?
Wordt het steeds gezocht, heimelijk gehoond?
Vragen, door voelend denken ingekleed...
Dikwijls kan men elkaar moeilijk verdragen,
leeft dicht opeen geklit, ofschoon eenzaam,
wil schouwen en kennen, verder dan ver.
Bange wolken, boze onweersvlagen
dekken het Goddelijke hemellichaam;
maar steevast, onvestoorbaar straalt die Ster!
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3281
in de mond de beademingsbuis.
Toen stil liggend na de operatie,
nu wandelend naar het trappenhuis.
Eén week is het nog maar geleden.
Een week met onderzoeken en pijn,
van stapje voor stapje en zelf wassen,
van ongeduldig en van hoopvol zijn.
Een week van tegenslag en wachten,
een klep die het toch niet zo goed doet.
Wat zal de toekomst hem nu geven,
heeft hij wel voldoende moed?
Het zal waarschijnlijk niet zo worden
als we beiden hadden gehoopt.
Maar samen kunnen we nu verder
en zien wel hoe de toekomst loopt.
Ons vertrouwen in God is niet geschonden,
maar bewust van onze eindigheid,
gaan we dankbaar samen verder
met de ons gegeven tijd.
Drie maanden hadden we nog de tijd. Huub is in zijn slaap op 22 maart 2004 overleden.
- Details
- Geschreven door: Boer-Kosmeier, Anita den
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 1115
kijk maar eens om je heen.
Geeft dat bij jou verlangen
of verwachten wij alleen?
Heb je geen vertrouwen
in wat Gods Woord ons zegt.
Of luister je naar een ander
die de Bijbel ter zijde legt.
Bedenk dat in Jezus' dagen
ook velen Hem hebben weerstaan
en zo op deze wijze
eeuwig verloren zijn gegaan.
Het zal niet lang meer duren
de Heiland komt gewis.
Er is pas dan weer vrede
Als zonde verdwenen is.
Wees er nu dan klaar voor
want niemand weet de tijd
waarop Hij zal verschijnen.
Wees daarom steeds bereid.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Zomer
- Hits: 1886
Op ons halfrond komt de zon ons bestralen
Mensverwarmend energetiseert hij
Enthousiast laat men zich door hem onthalen
Ras gestoken in luchtiger kledij
Soest men zorgen weg in zijn zomerstralen
Tuin, bos, zee, we fleuren op, kleuren bij
Rijkelijk kunnen we ons hart ophalen
Aangenaam warm is een Zon ons nabij
Lichtbron ons zegenend meer vele malen
Eeuw'ge Zomer onder Zijn heerschappij
Nimmer zullen Zìjn zomerstralen falen
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 1401
En plots maakt de lelievijver
kringetjes, er hangt iets aan de lijn
het jongetje baadt met zijn voeten
in het water en haalt de buit omhoog.
Een dikke vis gevangen, gans de oever
mag het zien, de jongen telt tot tien
en gooit hem lachend weer vanwaar
die kwam, “tot de volgende keer.”
Achter zijn rug turen oude mannen
naar hun angel op wacht en peinzen
“hoe doet dat wonderkind het toch”
zelfs de vissen luisteren naar hem.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 959
heeft ook geen enkele zin,
we weten niet eens waarin.
Vluchten kan niet meer.
Schuilen alleen nog wel,
in einde en begin.
Vluchten mag niet meer,
alleen nog naar Gods Woord,
vechten mag niet meer,
het leidt tot broedermoord,
strijden alleen nog wel
bewapend met geloof
en gebed.
Vluchten kan niet meer ...
Niet in status en auto
en geld verdienen,
niet in yin en yang
en afgedwongen discipline,
niet in klagen en huilen,
niet in bekritiseren,
maar enkel in dienen
van naaste en Here.
Schuilen kan nog wel ...
Schuilen alleen nog maar,
tijdens stormen en hagel,
door doornenkroon
en gehamerde nagel,
door doorboorde zijde,
door Leven gegeven,
schuilen aan de voet
van Jezus' kruis.
Gevlucht en schuilend
nu al Thuis !
23.11.2008{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Hoek, Klaas van
- Categorie: Avondmaal
- Hits: 1553
bij Romeinen 5 : 8-11, dat als dankzegging gezongen kan worden na bv. Psalm 103 : 1 en 4
Zal Hij niet alles aan ons willen geven,
die eerst zijn Zoon om ons heeft prijsgegeven?
Aan zondaars toonde God zijn liefde groot.
Zo zijn wij zeker aan Gods straf ontheven,
gered, verzoend, door Christus’ dood en leven.
Aan Hem de eer, die is: ons levend Brood!
(Te zingen op de melodie van Psalm 103)
Gemaakt: december 2016
- Details
- Geschreven door: Hoek, Klaas van
- Categorie: Algemeen Tijd
- Hits: 1866
te draaien en te dralen.
De tijd verstrijkt - ik lig te malen.
Dan pak ik, voor de zoveelste keer,
mijn mobiel - wat zal ik er nu gaan halen?
Facebook, Google - ik neus er vele malen.
Daar leg ik 'm dan toch naast me neer
en hoop dat de slaap me zal halen.
Nee dus! Wat kan ik hier van balen!
Dan tuimelt zomaar weer
een dichtregel me te binnen -
toch even opschrijven, die verse zinnen.
Nu gaat ie uit, voor de laatste keer!
Geen smoesjes meer verzinnen!
Laat de slaap maar ergens beginnen...
O nee, het duurt maar kort
of ik pak 'm weer…die blauwwitte gloed
van m'n scherm... om te slapen niet goed.
Ik vrees dat ’t geen goede morgen wordt.
Klaas Vaak, kom nu met spoed
en strooi wat zand dat mij slapen doet.
Juni 2020
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst.
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 872
't brengt je echt niet verder,
als je tóch wilt vluchten
kom bij Mij, jouw Herder.
Je bent volledig uitgeput
je mag bij Mij nu schuilen,
rusten aan Mijn Vaderhart
en in Mijn armen huilen.
Ontspan je maar bij Mij
en wandel aan Mijn zijde,
Ik wil met je praten
brengen naar grazige weiden!
Het is aan jou, Mijn kind,
wil je stoppen met te vluchten
stoppen je te verbergen
niet langer meer te zuchten?
Sta stil en kijk eens om,
zie je Mij niet komen,
Ik volg je al jouw leven lang
weet van je bange dromen!
Draai je naar Mij om Mijn kind,
Mijn armen staan wijd open,
Ik wil je helpen dragen
daar mag je steeds op hopen!
Daarom vlucht niet langer meer
maar zet die stap naar Mij,
je bent dan veilig en geborgen
Ik wijk nimmer van jouw zij!
- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 2007
Vader wij weten dat we dat U mogen vragen
Vader laat ons hart voelen dat U bij ons bent.
We weten al onze noden en vragen zijn bij U bekend.
Vader wilt U het lichaam en de ziel helen,
zodat het tot Uw eer en glorie is
en het Uw liefde over de aarde kan delen.
Mocht de levensweg toch anders gaan.
Help ons de beproevingen doorstaan.
U alleen kan ons leven behoeden en bewaren.
U kunt onze levensstormen bedaren.
Vader wilt U ons door het leven leiden.
Alleen U kan ons hart verlichten en ons verblijden.
Vader we vragen U in Jezus' naam.
Neem onze gebeden in genade aan.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1212
laat mij leven vanuit Uw kracht,
bij dag verkeren in Uw licht,
wees mij een lamp in de nacht.
Wees mij tot houvast,
stok, burcht en rots,
met iedere stap mijn gids.
Verlos me van de trots
zelf wel denken te weten
welke wegen te gaan.
Geef mij mijn gedachten,
woorden en werken aan.
2004{jcomments on}
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Pelgrim
- Hits: 1056
Laat ons
liever niet met elfjes spreken
maar met Hem de stilte
breken in goud
-staafjes
Met een vurige hartenklop,
maken gedichten de overstap
van binnen naar buiten.
Hoor je immense klokken luiden.
Geheimzinnigheid ligt op de loer,
ze beslaat ruiten en beneveld zinnen.
Brengt je soms een beetje in de war,
als het mistgordijn op je onbegrip stuit.
Vanaf de zon opgaat, ze weer vagevuurt
aan de andere kant van de wereld.
Overal wordt er gemenst, maar hecht men
desondanks waarde aan een nieuwe aarde.
Het komt nog goed met deze wereld, als
we allemaal dezelfde kant opkijken.
Naar omhoog, biddend de handen
vouwen en vertrouwen op het goede.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Zomer
- Hits: 1534
door zonlicht glanst het voort.
Het zomerkleed voor alle volken,
en door Zijn liefde groeit Het Woord.
Hij zond de bronnen naar de beken,
de bergen zijn Zijn opperzalen.
De vogels hebben blij de dag bekeken
en floten vrolijk hun verhalen.
De bomen wuifden in de vroege morgen,
lokten de vogels in hun frisse groen.
Geplant in aarde zonder zorgen.
Zo wijd en zijd als bomen doen.
Gods licht hoefde maar aan te raken
aan alles wat de aarde zomaar geeft.
Tot zomer zal hij alles maken
dat in het scheppingslicht herleeft.
De maan gaf Hij de lichte nachten,
totdat het zonlicht hem bedekt.
Ja alles mag Gods trouw verwachten
van wat door liefde wordt gewekt.
Eens zal het altijd zomer zijn,
daarin Gods vleugels van het licht.
Een eeuwigdurend feestfestijn
waarin Zijn liefde wordt gedicht.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 923
met een boodschap in je handen,
in ogen, mond, zie ik stille vragen.
Ik geef het muntje van de winkelwagen,
zonder groet, toch vind ik mezelf heel goed.
“Dat soort mensen, een maatschappelijke plaag.”
Met schrik besef ik later wat ik deed, vandaag.
Ik ging voorbij aan Hém die jou heeft gezonden.
Zal ik het verstaan als ik Hem weer mag zien?
Krijg ik nog een volgende kans misschien?
Heb ik Jou dan nog tijdig gevonden?
Ik zag jouw stil verdriet
om mijn oordelend denken,
om mijn groetloos voorbijgaan,
om mijn karig delen in kleine gift,
om mijn aankopen niet echt van node,
om het missen van de Blijde Boodschap
waarvan ik spréék als in mijn hart gegrift.
Beangstigd denk ik aan mijn diepste vrees:
“Ik heb jou nooit gezien, want jij zag Mij niet,
zo eenzaam en alleen, ontheemd en bang.
Je had genoeg aan innerlijk gezang
van lofpsalmen en opwekkingslied.
Waar was jij toen je Mij zag staan,
dakloos, ziek, rillend van kou, nat,
en geen woord voor Mij over had,
zelfvoldaan je weg bent gegaan?
Je gaf niet wat je zélf graag ontvangen zou.
Je sloot Mij buiten, dát doe Ik nu met jou.”
Tot mijn vreugde zag ik je wéér op die plek staan,
stelde me voor, knoopte een gesprekje aan.
Ontmoeting waarover ik sindsdien vertel,
want je noemde jouw naam: “Michaël”.
Michaël de Roemeen, met daklozenkrantje, 2005.
Mat.7:12;Mat. 25:31-46