- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2485
Een groot verlangen naar Zijn woorden,
een groot verlangen naar Zijn stem,
een groot verlangen om bij Hem te horen,
bij Davids Zoon uit Bethlehem.
Elke dag trok Hij weer verder,
ik verloor Hem niet uit 't oog,
trouw bleef ik Hem verzellen
en luisterde naar Zijn betoog.
Ik genoot van Zijn verhalen,
ik zag de wond'ren die Hij deed,
ik wilde altijd bij Hem blijven,
Hem volgen, elke weg, in lief en leed.
Veel sprak Hij in gelijkenissen,
iedere keer een ander tafereel,
van zaad in akkers, een koning en een bruiloft,
van rechters en vergeving, ieder kreeg zijn deel.
Hij kon zo mooi vertellen,
van 't schaapje dat aan het dwalen was,
ik zag het helemaal al voor me,
dat ik het weggelopen schaapje was.
Dat Hij mij was gaan zoeken,
dat Hij mij in de struiken vond,
dat Hij mij meedroeg in Zijn armen.
Deze liefde was het die mij aan Hem verbond.
Een verhaal van Vader met twee zonen,
dat sprak me best wel aan.
De één een bruisend feestend leven,
de ander trouw zijn weg gegaan.
De oudste bleef in werken steken,
hij genoot niet van het Vaderhuis.
De jongste kwam weer terug in Vaders armen
en vond opnieuw een warm tehuis.
Een mooi verhaal – een open einde.
Toch kwam er opstand in mijn hart,
ik was niet de één, noch de ander,
ik dacht dat Jezus mij vergat.
Een derde zoon, dat leek me wenselijk.
Geen oudste zoon, met weinig blijde levenszin
en niet zo werelds als de jongste,
maar zo iemand net als ik, zo'n beetje tussenin.
Zo volgde ik Jezus verder,
als derde zoon in Zijn verhaal,
mijn eigen plekje had ik nu veroverd,
Ik geloofde eens te komen in de bruiloftszaal.
Ook volgde ik Jezus in Zijn lijden,
toen Hij opging naar Jeruzalem.
Ik begreep niet wat er ging gebeuren,
maar in alles bleef ik trouw aan Hem.
De weg naar Golgotha ging komen,
Hij droeg in pijn en smart Zijn kruis.
Dit alles ging mij ver te boven,
was dit de weg naar 't Vaderhuis?
Zij joegen spijkers door Zijn handen,
het kruishout werd rechtop gezet.
Was dit nu nodig voor mijn zonden,
ik was toch trouw en leefde nauwgezet?
Ik kon dit bijna niet verdragen,
was dit mijn Meester, was dit mijn Heer?
Ik keek omhoog en zag Zijn liefdevolle ogen,
en begreep, 't zijn mijn zonden die Hem kruisten, keer op keer.
Toen boog ik diep ter aarde
en beleed, er is geen derde zoon.
De oudste en de jongste broeder,
ze zijn het allebei die zitten op mijn troon.
Om voor een zoon als ik een plaats te bereiden,
gaf Vaders oudste Zoon Zijn kostbaar bloed.
Van die genade leerde ik leven,
daar bij Golgotha, daar werd het leven goed.
Voor mij brak het wolkendek toen open,
het kruis veranderde, het werd een weg naar huis,
en op die weg stond Vader, met uitgestrekte armen
en zei: Mijn zoon, welkom thuis!
september 2007
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2896
Het geloof kent zijn aanvechtingen
het kan ons tot wanhoop brengen
zekerheden in twijfel trekken
gevoelens van verlatenheid opwekken
De twijfel kan er zomaar insluipen
je plotseling bekruipen
in alle verdriet en pijn
kan de twijfel er zijn
Zet de twijfel niet dwangmatig aan de kant
God heeft ons geschapen met een verstand
wij kunnen nadenken en vragen stellen
onzekerheden kunnen ons kwellen
Ons verstand is maar beperkt
wij kunnen niet begrijpen hoe God werkt
niet begrijpen maar vertrouwen
op Hem je toekomst bouwen
Ook in de bijbelse geschiedenis
ging er door twijfel heel veel mis
de strijd tussen satan mens en God
maakt al eeuwenlang veel levens kapot
God wil steeds opnieuw met ons beginnen
Hij zal satan voorgoed overwinnen
Hij geeft uitzicht in de strijd
geloof en zekerheid
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2345
wat ben je mooi
met je prachtige licht
strijk je over de bomen
zet je blad
dat verkleurd
in lichterlaaie
pluk je
geholpen door de wind
zaden uit de bomen
een nieuwe generatie
valt stilzwijgend
in de aarde
tot de Schepper
het tot leven roept
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2490
al Gods daden
geen adem
haal ik zo
geraak
in dubio.
Gebeden heb ik
vol verlangens
geen antwoord
krijg ik zo
geraak
Geloofd heb ik
zonder verklaring
geen zekerheid
heb ik zo
geraak
in dubio.
Afgeleid ben ik
van tijd met Hem
geen omgang
oefen ik zo
geraak
in dubio.
Afgezwakt ben ik
heel geleidelijk
geen toewijding
leef ik zo
geraak
in dubio.
Overspannen ben ik
moegestreden
geen rust
neem ik zo
geraak
in dubio.
Verwond ben ik
diep getroffen
geen vertrouwen
bezit ik zo
geraak
in dubio.
Waarachtig is Hij
klopt op het hart
elke twijfel
geborgen in
goddelijke
ratio.
- Details
- Geschreven door: Frederieke
- Categorie: Twijfel
- Hits: 4422
of vóel ik mij slechts alleen gelaten?
Mijn God, hoe kan ik op U bouwen,
hoe kan ik U vertrouwen?
Mijn God, hebt U mij verlaten?
ik voel mij zo alleen
Mijn God, kan ik met U praten,
bij U terecht met mijn geween?
Mijn God, kan ik mij op U verlaten?
kan ik geloven in Uw bestaan?
kan ik mijn twijfel achterlaten
en samen met U verdergaan?
Mijn God, ik heb mijzelf verlaten
ben kwijt wie ik was
biddend kom ik met U praten
wil weer varen op Uw kompas
Mijn God, in dit gebed kom ik U nader
zoekend naar mijn eigen ik
zoekend naar U, mijn Vader
U vindend in dit stil’ ogenblik
Mijn God, ik heb U weergevonden!
U hebt mij de weg getoond
ik ben weer nauw met U verbonden
U hebt mijn twijfelend zoeken beloond
Amen
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 6290
Neem mijn handen Heer
en wil mij leiden
door groene weiden,
verkwik mij langs het water van de zee,
Goede Herder neem mij mee.
Neem mijn handen Heer
in het donker van de nachten
en het morgenlicht verwachten,
Uw stok en staf vertroosten mij,
Goede Herder wees nabij.
Neem mijn handen Heer
In het volgen van Uw wegen
vol goedheid, vol van zegen,
aan Uw tafel zit als gast,
Goede Herder houd mij vast.
Neem mijn handen Heer
als de dagen mij gegeven
klimmen naar het einde van dit leven,
bij het scheiden van mijn aardse huis,
Goede Herder, breng mij eeuwig thuis.
december 2009
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2416
te midden van het tomeloos geweld.
Of ik de overkant wel zal bereiken,
en niet door vijanden word neergeveld.
En als de vaste grond onder mijn voeten ,
die vaak zo hevig trilt en onvast is,
en ik Zijn aanwezigheid niet voel en mis,
blijft Hij mij nabij, dat is zeker en gewis.
Maar heeft U zelf mij weer die vaste grond
gegeven, dat ik toch staande blijf door
middel van die droom, dat ik in Uw naam
de vijand mag vergeven, die mij zo verwondt?
Ik mag zeker weten dat U mij niet begeeft,
dat ik zal staande blijven met U, die ons
allemaal genade schenkt en vergeeft.
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3224
Degenen, die ik niet benijd,
zijn mensen in hun eenzaamheid.
Hun leven was ooit boordevol,
nu hebben zij geen dag meer lol.
Zeg tegen hen: Kom man, ga vissen!
Dan mag je je eerst vergewissen
hoe vér zij nog wel kunnen lopen ?
want anders valt hun mondje open.
Zeg ook niet: Pak toch eens de fiets !
want evenwicht is ook al niets.
Misschien een lekker potje kaarten ?
Nee, geef mijn portie maar aan Maarten!
Heb je dan niets meer om te doen ?
Alleen maar wachten op ’t pensioen ?
om in je kasboek na te tellen,
of je nog iemand durft te bellen.?
Alles is toch zo schreeuwend duur,
en meestal is het buiten guur……..
De dominee ? ? Lang niet gezien!
Je kinderen ? Nooit, en ‘k heb er tien!
Dus: met bejaarden wat aan ‘t praten,
leert dat ze ’t leven soms wel haten.
Ik weet, dit houd ik in gedachten:
“Eenzaam te zijn, mag nog best wachten !”
………………………………………………...
(n.a.v. Week van de eenzaamheid)
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2161
Een aarden vat,
een kan, een kruik,
vervaardigd voor ’t gebruik.
Gevuld met schatten,
van God ontvangen,
veilig omsloten, niet te vatten.
Een barst…
een scherf…
gebutst…
gebroken.
Voorbij..?
Nu is de schat ontloken.
Het aarden vat
gebroken om te leven,
te leven om te geven,
te geven van de schat,
die diep verborgen zat.
Het leven mag gaan groeien.
De bloemen mogen bloeien.
Het licht kan nu gaan stralen.
God veegt de scherven op
en gaat de vruchten binnenhalen.
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 1679
denderen over ons scherm
Wij in onze weelde
schamen ons machteloos.
Immuun zijn is geen optie,
maar een zwak automatisme
als reactie op
verdrietig zijn en boos.
Natuurlijk gaan we bidden
voor de vele mensen.
De Here zal hen helpen,
omdat Hij voor hen koos.
Zij hebben niet gekozen,
maar mogen al bij Hem zijn.
Zijn liefde lijkt voorwaar
wreed en weergaloos.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2262
en eindeloos geslagen
mag ik nu eindelijk klagen,
Zo op de afval van 't bestaan,
met niets meer in de handen
stel ik mijn vele vragen:
Ís dit Heer wat U wilt,
een mens in ademnood
met potscherf in de handen?
Is dit Heer wat u wilt,
een mens geknield
in vuile aarde, vol van schande?
O richt me op
en geef het leven
een roos die op de afval bloeit.
O richt mij op
en geef gezicht
op leven waarin twijfel groeit.
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2632
met veel worsteling en strijd
biddend en de hoop niet opgegeven
ervaar ik nu geloofszekerheid
Gods leiding in mijn dagelijkse leven
mag ik elke dag opnieuw ervaren
Hij heeft mij geloofsvertrouwen gegeven
Zijn hand zal mij leiden en bewaren
Uit een diep dal gekomen
ben ik nu een dankbaar mens en hoe
Hij de twijfel van mij heeft weggenomen
bid ik elke twijfelaar toe
Het is geen toeval of speling van het lot
waar ik op kan bouwen
zeker weten mijn Schepper en mijn God
op Hem steunt mijn vertrouwen
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3613
je mag er altijd schuilen,
met al je vreugde en verdriet,
Ik, Ik ben er, Ik die alles ziet.
Mijn handen zijn zo krachtig en zo sterk,
Ik wil je altijd dragen,
al moet het door het water heen,
Ik, Ik laat je nooit alleen.
Mijn handen zijn zo machtig en zo rijk,
je kunt de waarde erin lezen,
alles, alles, heeft het Mij gekost,
Ik, Ik, ben het die jou hebt verlost.
Mijn handen zijn vol liefde, vol van hoop,
je kunt op Mij vertrouwen,
bij angst of twijfel – kijk omhoog,
Ik, Ik geef je daar Mijn regenboog.
Mijn handen zijn vol warmte, vol van trouw,
ze zullen altijd voor je zorgen,
jaar in, jaar uit, ben Ik het die je voedt,
ja, in Mijn handen is het eeuwig goed.
november 2002
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2020
dat God een ieder kent?
Dat Hij Zich hoog van boven
tot ieder schepsel wendt?
De twijfel treft mijn harte
het licht wordt plots verdoofd
bij ’t zien van zo veel smarte
toch heb ik ooit geloofd.
Dat Gij Heer in de hemel
mijn denken overstijgt
en al het aards gewemel
U nooit eronder krijgt.
Wil toch mijn ogen wassen
en toon mij Uwe Zoon
dan laat ik mij verrassen
en zwijgt in mij de hoon.
Daarom wil ik U vragen
als twijfel mij belaagt
mijn bange ziel te dragen
Uw liefde mij weer daagt.
Zo kan ik verder leven
als klein en wankel mens
en U mijn liefde geven
dat is al wat ik wens.
Melodie: Hoe zal ik U ontvangen
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2058
Ik twijfelde vol onzekerheid;
Waar was ik aan begonnen?
‘k had bijna Heer, die rode draad
in mijn probleem gesponnen.
“Maak toch de keus. Verkeerd misschien,
maar je leert van fouten weven
en als je ’t goed verbeterd heb,
kun je rustig verder leven”.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1466
samen gaan we op avontuur,
weet niet hoe alles gaan zal,
maar er is een God die stuurt.
Over bergen en door dalen,
in voor- en tegenspoed,
mag ik blijven vertrouwen,
het komt allemaal goed.
Zo mag ik leven op deze aarde,
steeds moet ik weer verder gaan,
aan het einde van al deze avonturen
kom ik eenmaal in de hemel aan.
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Avondmaal
- Hits: 11004
de stoelen staan te wachten,
ook staat er brood en wijn
ja, alles is gereed.
Maar ik?
ik…ben ik gereed?
Ja, alles is al klaar gezet,
Uw maaltijd kan beginnen.
Maar, ik…het is zo moeilijk Heer,
het stormt nog zo van binnen.
Maar daar is Uw stem:
“de maaltijd is gereed, wat zou je wachten?
Kom maar tot Mij
Ik geef je nieuwe krachten”.
Maar Heer, ik kan niet komen nú,
hoe zou ik voor U kunnen staan,
zo vuil, zo vol van zonden,
ik heb geen benen om te gaan.
Mijn handen Heer, ze willen niet ontvangen,
ze zijn zo eigenwijs, ze zijn zo zwart,
ze willen graag mijn eigen leven blijven sturen
en toch…’t verlangt zo in mij hart.
Dan hoor ik weer Uw stem, daar vooraan in de kerk,
weer Uw roep om toch niet lang te dralen,
Ik roep je nú, let toch niet zo op jezelf,
zal Ik je dan maar komen halen?
Kom, laat je dan door Mij toch dragen
kom, Ik heb je al zolang verwacht,
let toch niet zo op je eigen werken,
Ik heb toch alles, alles al volbracht!
Kom leg je hand in Mijne handen,
kom, je stoel was steeds nog onbezet,
kom, blijf toch niet langer zitten,
kijk, Ik heb je stoel al klaargezet.
-----
Ik?
Mag ik..?
Ik kom, o Here
Here…kom!
januari 1998
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 3668
en bleef alleen maar groeien
‘k had een prachtig bladerdak,
maar … vergat voor U te bloeien.
Vader, ik vond dat echt niet erg,
had het ook niet in de gaten
en vond mijzelf een goede boom
waar mensen heerlijk onder zaten.
De tuinman - ’t was Uw eigen Zoon –
die kwam me steeds op tijd verzorgen,
Hij gaf de moed nog steeds niet op
en hoopte steeds op ….. morgen.
In ’t voorjaar kwam U weer eens langs,
toen hoorde ‘k U alleen maar zuchten,
want Ú keek door mijn blaad’ren heen
en vond nog steeds geen vruchten.
“Ach tuinman”, zei U en Uw stem klonk mat,
“wat staat deez’ boom nog op de aarde,
hij heeft nog nooit een vrucht aan Mij gebracht,
voor deze tuin heeft deze boom geen waarde”.
Ik stond daar, ‘k hoorde alles aan,
ook hoe de tuinman stond te smeken,
“Vader heb nog wat geduld,
geef mij nog twee en vijftig weken”.
In ’t jaar dat voor mij was bijgevoegd,
ging de tuinman goed aan ’t snoeien,
hij kwam nog vaker langs dan eerst,
want Híj geloofde dat ik eens zou bloeien.
Vader, wat heb ik mij toen diep geschaamd,
voor zoveel liefde mij gegeven,
toen boog ik diep mijn takken neer
en zei: “Heer, hier is mijn vruchtloos leven”.
Als straks het nieuwe voorjaar komt
en U weer bij mij langs komt lopen,
dan streelt Uw hand mijn eerste knop
- en.. springt mijn bloesem open -
februari 1999
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2791
en dacht: ‘Is het echt zo gegaan?
Het lijken wel sprookjes,
die nooit zijn bewezen
over ons mensenbestaan.
Toch was hij geboeid
en las daarom verder
nieuwsgierigheid had hem getart
hij las van Gods liefde en ook van de Herder
het raakte hem diep in zijn hart.
De twijfelaar zei toen: ‘Hoe kan ik geloven?
Heer, stuurt U mij een bewijs
gewoon een berichtje,
een teken van boven
vanuit Uw hemels paleis.
Doe als het kan, gewoon een klein wonder
opdat ik U beter begreep
Dat kunt U toch wel, U bent toch bijzonder?
Zo haalt U mij over de streep’.
Maar niets van een wonder en niets van een teken,
de twijfelaar twijfelde voort.
En daarom vroeg hij : ‘Heer
ik wacht nu al weken.
Waarom heb ik nog niks gehoord?’
Toch kreeg hij reactie,
wat hij niet verwachtte,
van een gelovige vrouw.
Ze zei: ‘Waarom heb jij die twijfelgedachtes.
God twijfelt toch ook niet aan jou?’
Een twijfelaar zat in de bijbel te lezen
en dacht: ‘Is het echt zo gegaan?
Het lijken wel sprookjes,
die nooit zijn bewezen
over ons mensenbestaan.
Hij dacht aan die vrouw ,
die hij nooit zou vergeten
haar overtuigende blik.
‘God zit in je hart’, zo liet ze hem weten
(O ja……………,
die twijfelaar?......... Ja, dat ben ik.)
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Angst
- Hits: 2876
ik voelde mij angstig, verdoofd.
Heel velen stonden om mij heen,
ze keken toe, hun ogen waren steen.
Ik keek mijn vijanden aan en zei,
ik vergeef het jullie in Gods naam.
Ze kwamen dichter om mij staan
het tij viel niet te keren, ik bad.
Ik werd wakker, mijn ogen nat,
het was een hele akelige droom.
Uit deze droom ontwaakte ik net!
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2745
maar ’t gevoel wil daar niet aan.
Daarom zeg ik dat ik twijfel,
twijfel ik aan Gods bestaan.
Maar bij twijfel mag je hopen,
hopen dat het toch zo is
Houd ik alle opties open
over Gods geheimenis.
Als ik hoop moet ik vertrouwen
anders heeft mijn hoop geen zin
Door dus op mijn hoop te bouwen,
heb ik er vertrouwen in.
Twijfel is op mijn vertrouwen
en mijn hopen gebaseerd,
Zo is twijfel als ‘geloven’
als je ’t zo beredeneert.
God gaat mijn verstand te boven
maar ik hoop en ik vertrouw,
toch blijft twijfel mijn ‘geloven’,
hoewel ik het anders wou.
Maar al twijfel ik dit leven
over Gods aanwezigheid
Eens wordt twijfel opgeheven,
wordt mijn twijfel zekerheid.
Zal God mij dan begeleiden
naar het onbekende land?
Naar de grazig groene weiden
aan Zijn trouwe Vaderhand?
Zal mijn twijfel dan verdwijnen?
Die gedachte is me lief
Blijf ik twijfelend geloven,
in dit hoopvol perspectief.
- Details
- Geschreven door: Kuiphof, Gezina
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2151
daar vind ik rust, waar Hij mij kust
met warme liefdesstralen
die mij niet laten falen
maar dragen op de wind
gezegend als Zijn kind.
Ik proef de rust van het heelal
van eenheid met wie is en zal
hoog boven zee en water,
ver weg van het gesnater,
maar heel dicht bij Zijn stem
daar bij Zijn troon, daar vind ik hem.
Zijn stem is als de dauw zo schoon;
zo helder als kristal.
De regenboog verschijnt erdoor
de hoop van het heelal.
Eens zal Hij wederkomen;
gezeten op de wolk
maar nu laat Hij al stromen
de zegen op Zijn volk.
Ik vang het op en drink het in,
zoveel als ik maar kan
want als ik vol ben met Zijn Geest
dan is er niets meer van mijn vlees;
dan straal ik van het Licht
waar elke macht voor zwicht.
Zo ga ik dan ten strijde
beveiligd door Zijn Geest
mijn tong als zwaard
de Geest als paard
die mij leidt op wegen
van glorie en van zegen.
Nu rest mij enkel dankbaarheid
voor al zijn goede zegen
voor alles wat Hij deed voor mij
en ik nog ga beleven.
Ik vlei mij neer en hoef niets meer
het heil is al verkregen.
Amen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2781
Thomas wilde Hem vooreerst zien,
aanschouwen met zijn eigen ogen.
Hoevelen die een goocheltruc zien,
worden voor hun ogen bedrogen ?
"Omdat gij Mij gezien hebt, gelooft gij ?"
zo sprak tot hem de opgestane Heer.
"Die niet zien en toch geloven, zalig zij !"
Vertrouwen, daar komt het op neer.
Vertrouwen had zelfs Petrus niet,
al onder 't woeste water bedolven.
Doch die Ene die onze zwakte ziet,
Hij heeft hem gered uit de golven.
Wanneer twijfel je soms belaagt,
de woeste golven jou overspoelen,
weet dat bidden Hem zeer behaagt,
je zult Zijn aanwezigheid voelen.
Godsgeloof is als honger naar eten,
het horen van Zijn roepende stem,
een brandend vuur, een zeker weten,
in ons blijde hart gevoed door Hem.
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1859
Twee briefjes in je zak
één links, één rechts
tussen schuld en hoge roeping
ik vind....... men vindt van mij.
Jouw wezen ligt in God
Hij is je veiligheid
je hulp en hoop
begin en einde.
Bestemd ben je te stralen
je licht te laten schijnen
geluk te laten zien
en hoogmoed ver voorbij.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Twijfel
- Hits: 3160
Met mensen
uit eigen kring
waren we bij elkaar.
"Je denkt toch niet
dat alles waar is
wat in de Bijbel staat,
geloof je echt dat
Jona in de vis zat
en Genesis is
enkel een verhaal".
Ik zag hoe om mij heen
de twijfel toesloeg,
broeders die
zo sterk geloofden
haakten af,
zagen de dood voor ogen.
Een kille leegte
stroomde door mijn leven.
Hoe sluipend kruipt
de twijfel om je heen,
ineens ontdek je,
hier staan we alleen
en dan komt er een keerpunt,
dan word je opgetild
door sterke Vaderarmen,
je hoort Zijn stem, zo mild.
Je geeft gehoor
aan wat Hij met je voor heeft,
je breekt en zoekt
Zijn waarheid en Zijn woord
en weet Hij heeft mijn
wanhoopskreet gehoord.
Hij zet je in de ruimte,
Hij geeft je weer een stem,
je huilt het uit van blijdschap;
hier ben ik weer bij Hem,
je bloeit van inspiratie,
Zijn Geest omvat je hart,
er is geen twijfel mogelijk,
Hij is mijn Levenskracht!