- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2858
Zou de mens gelukkig zijn
als hij gaat in eigen kracht
zoals in het werelds denken
steeds naar voren wordt gebracht?
Ik betwijfel het.
Zou de mens gelukkig zijn
met geld en goed in overvloed
zonder dat hij in dit alles
Jezus als zijn Heer ontmoet?
Ik betwijfel het.
Zou de mens gelukkig zijn
als hij eigen wegen gaat,
de door God gegeven Weg
roekeloos verlaat?
Ik betwijfel het.
Zou de mens gelukkig zijm
Als hij nu voor Jezus kiest
Met daarbij de zekerheid
dat hij ‘t geluk nooit meer verliest?
Ik weet het zeker!
Ieder kan gelukkig zijn,
nooit meer in onzekerheid.
Zonder twijfel zonder pijn,
leven tot in eeuwigheid.
Jezus draagt je last.
.
Twijfel niet, God wil je ’t geven,
ga met hem op weg naar huis.
Zekerheid, een rustig leven
een plekje in het hemelhuis.
Dat staat vast!
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 4025
Twee is samen, twee is delen.
Twee is troost, twee is liefhebben.
Twee is thuiskomen in het huis van vriendschap.
Twee is meer dan één plus één.
Twee is veel, héél veel.
Alleen is maar alleen
Geen weerklank dan jezelf.
Geen troost, zo weinig liefde,
Haast geen thuis
Je mist dan een vriend, een vriendin.
Vriendschap is vermenigvuldigen door te delen.
Vriendschap is een gave.
Je leert er door te leven en te geven, maar ook
ontvangen.
Om te ontvangen moet je openstaan voor die ander.
Jij en jij en jij zijn mijn vrienden.
En anderen zullen het worden
Jij en jij en jij.
Vriendschap dat is wij!!!
- Details
- Geschreven door: Koolstra, Cor
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1760
Is Hij te omvatten, te begrijpen,
in een hokje te stoppen?
Hij, de Ene, van alle tijden.
Geest, God, Jaweh.
Hij die erbij wil zijn, in de chaos van de tijd?
Hij is het die mij draagt als op adelaarsvleugels,
die me opvangt als ik val.
Die knielt als ik weiger te buigen.
Die mij ziet zoals ik ben.
Hij kent mij, doorgrondt mij.
Hij laat me grazige weiden zien
en laat mij de keus of ik vrucht wil dragen of niet.
Hij zoekt me, verbaast me.
Hij roept me, spreekt tot me.
Horen kan en wil ik Hem niet altijd,
Mijn gehoor is te klein, mijn geloof
weerbarstig.
De Sterke, de Machtige
naar wie ik toegroei.
Nodigt me uit aan Zijn tafel,
die Hij deelt met ontelbaren.
Hij is de Ene!
.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5503
De wereld die met onrecht is gevuld
waar men wat krom is recht blijft maken
steeds bezig blijkt met valse zaken
dat is ’t bestaan waarmee wij mensen zijn omhuld.
Het is de leugen die volop regeert
en die de waarheid telkens wil verbuigen
wat steeds door valsheid van getuigen
als tegendeel van het bewijs dat wordt beweerd.
Zo zit de wereld heden in elkaar
die vol zit met haar leugens en bedriegen
daarmede vangt zij vals haar vliegen
zo speelt het onrecht in de wereld heel veel klaar.
Elk mens zal eenmaal voor de Schepper staan
die Zijn rechtvaardig oordeel uit zal speken
waar van Gods woord is afgeweken
daar legt God dan de mens Zijn strenge maatstaf aan.
Want God die onrecht nimmermeer aanvaardt
blijft steeds voor recht en zuivere waarheid kiezen
wie onrecht koos zal ’t heil verliezen
die mens blijkt ’t leven in Gods huis dan ook niet waard.
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Tijd
- Hits: 2643
die blijft altijd in zicht,
zolang de maatschappij
niet voor het uitzicht ligt.
We zijn ontzettend kwetsbaar,
maar vinden onszelf sterk.
Vertrouw alleen op krachten
die roemen in Zijn werk.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1930
bekleed met schone edelstenen
glinsterend over bedauwde veld
waarover Uw lichtstralen schenen.
Met Uw warmte hebt U ons begroet
in het schijnsel boven de horizon
dat duistere nacht verdreef
en nachtelijke koude overwon.
Aarde bekleedde U weer met groen
en over uitgestrekte velden
wilde heel Uw scheppingsschoon
Uw glorie en victorie melden.
Zelfs in de kleuren van de avondzon
was Uw glans ons ten teken
dat nooit in duistere nacht
Uw trouw van ons is geweken.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1776
voor Hem die daar wil wonen
want als Hij komt en met jou gaat
zal Hij het kwaad onttronen
dan zal het plots’ling anders zijn
dan zal Zijn licht gaan branden
als jij verwarring, angst en pijn
eens neerlegt in Zijn handen.
Heb jij een hart dat leeft voor Hem
dan heb jij niets te vrezen
je kent de klanken van Zijn stem
Hij heeft zichzelf bewezen
de Vader geeft jou zekerheid
en jij mag zelfs verwachten
een woning in de eeuwigheid
houd dat maar in gedachten.
Heb jij een hart dat toegang geeft
en Vader rein mag maken
echt alles wat jij hebt beleefd
wat jou zo diep kon raken
is dat door jou al afgelegd
als jij dat los kunt laten
dan wordt jouw vrijheid levensecht
heb jij dat in de gaten?
Heb jij een hart dat zuiver is
en God mag toebehoren
dan leef jij ver van duisternis
en zul jij God bekoren
dan is er plaats voor Hem alleen
en is het rein van binnen
dan weet jij ook, door alles heen
zul jij het beste winnen!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3236
mag hij musiceren met velen
de loftrompet bespelen
omringd door hen
die reeds zijn voorgegaan!
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Genade
- Hits: 2055
Gezegend is hij, die luistert met zijn hart.
Gezegend is hij, die begrijpt wat hij hoort,
Gezegend is zij, die opgaat naar God.
Gezegend is zij, die opent haar ziel.
Gezegend is zij, die liefde ontvangt.
De zegen, dat ene gevoel.
Gezegend zijn wij, die de boodschap verstaan.
Gezegend zijn wij, die het kruishout aanschouwen.
Gezegend zijn wij, door genade gekocht.
Genade van God, door Jezus gewrocht.
Zo groot, toch eenvoudig.
Die ene toon, dat enkele woord dat zegt dat
alles beter wordt.
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Algemeen Overlijden
- Hits: 3291
Al jaren mis ik hen, die mij
in liefde en vreugd ontvingen.
Ouders, mijn ouders.
Je hebt ze veel te kort
Ik heb nog zoveel vragen,
over het leven.
Nu zijn ze dood, heengegaan.
Wat zouden ze van deze tijd
hebben gevonden?
Wie ik nu ben.
Hoe ik leef.
Wat ik voor hen voel, nog steeds.
Verlangend naar het zwijgende gesprek
en de soms schreeuwende stilte.
De stokkende adem en een
traag vallende traan.
De rust na de dood, berusting
in de serene stilte, hoorbare stilte.
De dood, zij kwam te vroeg,
Eeuwen te vroeg.
Ik kan ze niet missen,
Nog steeds niet.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 7397
Het laatste kruisje dat ik je heb gegeven
hoe warm was mijn kinderhand op je ijzig hoofd
zo onbeweeglijk- stil en streng- koud had ik je nooit geweten
ik die nauwelijks besef had van ’t leven, niets afwist van de dood.
Niet begrijpend keek ik naar moeder, die wegzonk in verdriet
De dokter en de familie probeerden haar moed in te spreken
maar leven zonder vader ging voor haar blijkbaar niet
gelovig als ze was, vond zij troost in haar gebeden.
Nooit zou ik vader nog zien terugkomen langs het raam
altijd blij gezind, altijd iets in zijn handen om te geven
’s nachts droomde ik dat hij er morgen opnieuw zou staan
en dat de werkelijkheid niet echt was slechts een naar beleven.
En vader kwam niet weder, alleen in bange dromen
soms was vader dood, soms was hij weer in leven
of had het demon van de nacht mij diep belogen
mijn kindertijd was heen en ik stond aan ’t raam te wenen.
Alleen een paar herinneringen… zo met ons witte paard
‘k moest op de foto met ‘n grote strik en mijn kleine paardenstaart
ach de vele puntzakjes snoep die je voor me kocht
en in de herfst de grootste paddenstoelen die je voor me zocht.
Hoe schaars ’t woord en ’t beeld dat ik van je bewaarde
bleven zij een leven in mij, dat nooit in mijn bestaan verzonk
steeds en steeds ieder miniem stukje van je vergaarde
en je onvoltooide liefde , in de liefde van ons aller Vader vond.
Greta Casier
Met dit gedicht wilde ik uitdrukken hoe zwaar pijn en verlies al kunnen wegen op een kinderhart, al heb ik het gedicht vele jaren na de dood van mijn vader geschreven. In een zwaar verkeersongeval was hij op slag dood; mijn broer zwaar gekwetst. Nooit kan ik vergeten hoe ik op school tijdens de speeltijd door de pastoor en mijn klaszuster op de hoogte werd gebracht. Ik wist niet wat het woord coma betekende, toch zei ik tegen de pastoor: Mijn vader die kan toch niet sterven?
Het gedicht begint met het laatste afscheid aan mijn lieve vader: en warm kinderhandje op een ijskoud hoofd, zo koud had ik mijn vader nooit geweten. Hij was een warm, zachtaardig man en vooral iemand die veel van mensen hield. Ik was de jongste van een groot gezin en daardoor een beetje het ‘troetelkind’ van mijn vader. ( 1e strofe)
Alhoewel mijn moeder het bijna bestierf van verdriet, was zij een sterke vrouw die troost zocht in een dagelijkse eucharistie en haar vele gebeden.( 2e strofe)
Als kind kon ik niet geloven dat ik mijn vader nooit meer zou terugzien, ik kreeg nare dromen en vooral hoopte ik dat ons gezin op een morgen weer met vader zou verenigd zijn.
Maar mijn kindertijd was heen en vader kwam niet terug, alleen een groot gemis bleef in mijn hart. Die sterke hand niet meer te voelen deed me veel verdriet.(3e strofe)
En toen ik begon te schrijven kwamen alle herinneringen me weer voor ogen: Onze zondagse wandelingen, de liefde voor bloemen en planten en voor ons wit paardje Bonno waar ik dol op was. De vele foto’s die vader maakte van zijn gezin, de geschenkjes die hij voor mij meebracht en vooral de liefde en zorg voor de natuur die hij in zich had. ( 4e strofe)
Hoe schaars het woord en beeld van hem waren, toch bleef ik ze een leven lang bewaren en ik had het gevoel dat hij van hierboven uit met mijn hemelse Vader over mij bleef waken en mij in mijn verder leven bleef volgen en steunen. En dat werd een grote houvast in mijn verder leven. (5e strofe).
Mijn dank aan Adri Kortekaas die mij de mogelijkheid gaf één van mijn gedichten te belichten.
Greta
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1483
dat heel de schepping wordt bevrijd
nu valt het leven nog zwaar
is er veel moeite en dreigt er gevaar
De schepping zucht als in barensnood
God heeft ons verlost van de eeuwige dood
in al onze moeite en verdriet
zien wij die verlossing nog niet
God zelf maakt een einde aan
het lijden dat Zijn kinderen ondergaan
Hij laat ons delen in Zijn heerlijkheid
tot in alle eeuwigheid
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2583
naar 't woord ongekend.
Opnieuw weer de zinnen
van waar je nu bent.
Verlegenheid, doe ik het goed.
Wie zegt me wat ik nu moet.
,
Het niet meer weten
dat men niet weet.
Het alweer vergeten
dat men vergeet.
Verslagenheid, zo verward.
Eenzaamheid, pijn in het hart.
Zoekende, dwalende, niets meer.
Vergeet hen niet, help hen o Heer!
.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2433
verwekt zonder aardse vlekkenis
op de wijze zo God behaagd
kind dat zo onschuldig is.
Mens gebleven zonder zonden
rein en vlekkeloos voor de wet
waarin nooit een smet gevonden
toch door mensen opzij gezet.
Veracht, verafschuwd en versmaad
veroordeeld zonder schuld
hebt U zonder klacht of haat
Uw goddelijke taak vervuld.
Eerst geborene uit de dood
hebt de vijand verslagen
omdat U elke zonde weerstand bood
zie ons aan in gena en behagen.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Genade
- Hits: 1811
U gaf mij moed en schiep ruim baan,
U deed mij uitgeleide
U zegt, kijk niet meer achterom,
ga door met Mij en Ik breng jou,
naar `t land van de bevrijde.
U redde mij uit grote nood,
Uw goedheid is oneindig groot,
genadig en barmhartig.
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid,
en houdt nooit op, ik ben bevrijd,
ik dank U voor Uw goedheid.
Melodie :Psalm 68
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Genade
- Hits: 2398
Daar deint hij in de vis
en draait zich moeizaam om
haast moedeloos sprak hij:
ja Heer hier vroeg ik om
ja ik heb het verdiend
ik ben heel erg geschrokken
toen ik in ’t water viel
en die vis me op kwam slokken
maar geef me nog een kans
ik zal naar Ninevé gaan
en het ze vertellen
dat U ze hard zult slaan
Och Jona je weet het toch
dat wie, in angstig roepen
naar God Hij luisteren zal
tot wie zich op Hem beroepen
dan neigt jouw God zijn oor
vol eindeloos ontferming
ziet Hij op hen neer
en schenkt ze zijn bescherming
Hij is een genadig God
daar weet jij van mee te praten
dus heb toch medelijden
met die mensen in de straten.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5698
Geniet met volle teugen van het leven
want d’ aardse dagen gaan zo snel voorbij
afwisselend door zorg en vreugd omgeven
blijft ondanks tegenslag God ons nabij.
Benut in ’t leven steeds geboden kansen
en zorg dat spijt ons nimmer achterhaalt
kruis niet de degens en de scherpe lansen
die strijd en overwinning steeds bepaalt.
Kijk telkens naar de nieuwe dag van morgen
en zie niet om wat gisteren is geweest.
een gelovig mens weet zich bij God geborgen
houdt zich aan ’t Woord dat hij steeds dagelijks leest.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2406
laat U uw liefde ons omgeven,
wij mogen in uw warmte leven
die uit de hemel op ons daalt.
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2825
een broodje en een kopje thee
liefdevol elke morgen op bed gebracht
hij kijkt haar aan, ze lacht
en zegt: neem je de krant nog voor me mee?
levend water en levend brood
liefdevol wordt het haar aangereikt
Hij raakt haar aan, ze kijkt
en zegt: mijn God, wat bent U groot!
het grote nieuws van zeven maart:
Jezus heeft haar zelf naar Huis gehaald
hij weet, er is betaald
ondanks verdriet is dát hem alles waard
zie uitgelicht gedicht 1 maart 2014
voor e.z.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1518
Aan 't eind de kathedraal van onbestorven hout.
De weg erheen een gouden bomenlaan
waardoor ik als een koningskind mag gaan.
Zo kleurrijk en zo feestelijk.
Zo schilderachtig, meesterlijk
is deze gouden najaarslaan
waar ik vol vrede door mag gaan.
Als hier al zoveel schoonheid is
vergeet ik hier de duisternis.
Zo zonder vragen loop ik voort,
aan het einde wacht een gouden poort.
Als om mij heen de gouden gloed
al wacht, de toekomst tegemoet,
hoe groot wordt mijn verlangen
op de koning die mij zal ontvangen.
In deze kathedraal mag ik verkeren.
In 't eeuwig huis van onze Here.
Een Godshuis dat zo blij mij wacht
een gouden dag na onze nacht.
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2136
nog voor ik was
geliefd
voor ik kon geven
weet ik
dat hemelse liefde gegeven
het meeste is
en levenslang mij draagt.
Daarom zijn mensen
medemensen
hemelse lichtdragers
onwetend soms bekend
verlichten zij lijden
in meeleven
leven zij vrede
nog voor die is.
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2638
Moeder Maria
Aanbeden door velen
miljoenen mensen
spreken hun wensen uit,
vertellen hun geheimen.
Ook ik heb dat gedaan,
niet Katholiek maar toch
beseffend als moeder Gods
kan ze voorspraak zijn
bij de Vader.
Ik kom steeds nader
bij de kern van al het goede.
Het is de moeder Gods
een wijze vrouw
die ons Jezus gaf.
Dwars over Jezus graf
gaf zij haar zoon
Beeldde plaatsvervangend
onze schaamte uit.
Genade voor zonde
vergeving van schuld
Wat een geduld
had God met ons.
Jezus draagt zijn moeder met zich mee,
als trofee na overwinning.
Kinderen van één Vader
zijn we allemaal.
Wat een verhaal
zit hier aan vast.
Geen graf hield
Davids Zoon omkneld
Hij overwon die sterke held.
Nu jaagt de dood
geen angst meer aan
want alles, alles is voldaan.
Kwijtschelding, genade
liefde kwam er in de plaats.
En we mogen het uitdelen
Aan elkaar, maak dat beeld
van de liefde maar waar.
Het is all in the air.
voor de foto van het schilderij
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2224
gevonden wordt hij
drijvend op het water van de dood
geadopteerd door onderdrukkers
leert de taal van de sterken.
Met geweld wil hij recht doen
zijn volksgenoten bijstaan
hen redden uit de slavernij.
Vluchten moet hij
naar niemandsland
vindt er geluk in het alledaagse
herdert er schapen.
Maar uit heilig vuur
roept een nog vreemde stem,
sloopt zijn opgebouwde zekerheid.
‘Ik heb mijn volk gezien
leidt hen uit hun slavernij’.
En Ik zal er zijn
jou leren de taal van liefde
Mijn zwakte.
Mens en medemens zul je zijn
drager van het ‘beeld’ dat Ik bedoel.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1997
Hoe zou het in je leven zijn
als je alles van te voren wist;
je achteraf nooit kon zeggen:
"Hierin heb ik me toch vergist".
Dan zal het leven je niet leren.
En Jezus heb je ook niet nodig,
want jijzelf bent je houvast
en jouw God wordt overbodig.
Ja, zo is het eens begonnen:
wij wilden net zo zijn als God.
Maar we hebben het geweten,
levenslang is nu ons lot.
Toch, het hoeft zo niet te blijven,
want Gods reddingplan lag klaar.
Jezus wilde zich ontfermen,
Hij, de grote Middelaar
Och, mijn Heiland, wil ons redden,
wij zijn toch zo dom geweest.
Heer, we willen U weer dienen,
leer ons door uw Heilige Geest
U de eerste plaats te geven.
Door steeds gericht op U te zijn
zal de oude mens verdwijnen
en worden wij weer nieuw en rein
- Details
- Geschreven door: Hardenbol, Cor
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3035
je loopt met een gebogen rug.
Niets gaat er meer vlot en vlug,
je doet steeds stapjes terug.
Je wereld wordt kleiner, keer op keer,
je leden stram, je botten teer.
Had ik nu niets te schrijven meer,
dan kwam ik om in mijn oud-zeer.
Maar ik mag opzien naar boven,
mijn God zal ik eeuwig gaan loven.
Hij wilde mij van satan roven,
trok mij uit de vurige oven.
Al ben ik kwetsbaar en teer,
Het wordt eens beter weer.
Vernieuwd word ik almeer
Straks volkomen bij mijn Heer.{jcomments off}