Details

Geschreven door: Casier, Greta

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 24 september 2013

Hits: 2747

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Vogels

Gepubliceerd: 24 september 2013

Hits: 3187

Vanuit het hoge groen
komt hun geluid mij tegemoet,
een vogelzwerm
bevolkt de berkenbomen,
ze kwetteren als
kinderen in de pauze.
Steeds luider klinkt
de boventoon
maar ook steeds feller,
een tortelduif vliegt
naar de appelboom.

Wat hebben jullie,
toch geen ruzie,
ze kunnen beter
naar het kerkhof gaan
waar ik ze eerder gadesloeg
en meende dat ze spraken
over de mooie teksten
op de graven,

maar kijk nu,
lezen ze gedachten,
in één maat
klinkt hun vleugelslag,
daar gaan ze,
toch eendrachtig.
 

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk

Gepubliceerd: 24 september 2013

Hits: 1218

Achter elke voordeur schuilen de verhalen
die door de mensen niet worden gekend.
Soms willen anderen op straat ze toch vertelen
en geven weer wie jij beslist niet bent.

Om dan, als er een deur toch opengaat
men soms in dat verhaal zijn eigen leven ziet.
Jawel, 't verhaal ligt dan wel op de straat
maar samen deel je vreugde en verdriet.

Het samen weten is elkaar herkennen,
een ander heeft ook vreugde en smart.
De deuren open, het is even wennen,
maar opent af en toe ook wel een hart.

Details

Geschreven door: Martini, Ger

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 24 september 2013

Hits: 1975

Tussen exegese en pastorale zorg
uitersten die elkaar niet raken.
 
Vrome mannen recht in de leer
oordelen met gesloten ogen
naar de letter.
 
Jezus schrijft in het stof
letters die verwaaien.
Zijn liefde verheft zich
ver boven dode letters
Hij ziet de reeds veroordeelde staan
als mens
en oordeelt niet!
 
 
 

Details

Geschreven door: Made, Frits van der

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 23 september 2013

Hits: 2939

 
Een mens is slechts
 
een  bel, een veder…
 
Hij stijgt met moeite
 
omhoog, maar
 
daalt vanzelf
 
weer neder !
 
 
 
 

Details

Geschreven door: Hardenbol, Cor

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 23 september 2013

Hits: 3214

Ik ben maar klein en ook zo teer,
mijn moeder lag mij ergens neer
in het  kille natte van herfstweer.

Goddank, nadat ik was neergesmakt,
heeft een andere moeder mij opgepakt.
zo klein, zo teer en ook verzwakt.

En nu, nog ken ik mijn moeder niet,
het kind zijn in mij heeft verdriet.
Ik bid of God mijn leed ook ziet.

Het wonder is het waar ik op wacht
God maakt de hardste harten zacht.
Er komt een dag, ja na elke nacht..

terwijl ik verdrietig vele dagen slijt,
wacht ik op een  nog betere tijd.
Een hart, dat zich tegen moeder vleit.

Van haar verdriet ontbonden,
haar moeder weer gevonden
tot heling van de wonden.{jcomments off}

Details

Geschreven door: Hardenbol, Cor

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 23 september 2013

Hits: 3036

Ik ben maar klein en o zo teer
Men lag mij bij een woning neer,
mijn moeder wilde mij niet meer.

Goddank, een andere moeder kwam,
die mij van harte, vol  liefde overnam.
Zij zei: ach kleine, mijn lieve lam.

Geen echte moeder, het is een kruis,
toch was er ook voor mij een huis,
ik kreeg een liefdevol tehuis.

En nu, volwassen , groot  en sterk,
heb ik een groot en moeilijk werk,
ik zoek mijn moeder onder `t zwerk.

het kind zijn schreeuwt elke keer,
moeder, wat doe je mij toch zeer,
waar ben je toch, vind ik je weer?

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 23 september 2013

Hits: 3306

Hij had zijn instrumenten
klaargelegd
maar zag
dat het hem
niet zou lukken.
Stil vouwde hij
zijn handen.

Hij nam zijn instrumenten,
stil stuurde Hij
zijn handen,
hij zag
dat het Hem lukte
wat hij niet
had gekund.

De koning
werd door Hem
nog levenstijd gegund.

 

Geïnspireerd door de documentaire over koning Boudewijn:
“Naar het hart van de koning”.

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Avondmaal

Gepubliceerd: 23 september 2013

Hits: 1959

    Voor even waren wij weer daar
    vierden de maaltijd met elkaar
    werden gedrukt aan Vaders borst
    ontvingen drank voor onze dorst.

    Het offer van de geliefde Zoon
    reinigde onze zielen schoon
    Zijn lichaam dat waar voedsel is
    concretiseerde Zijn verrijzenis.

    De Geest deed heilzaam werk
    maakte onze zwakheid sterk
    verstrekte hemelse medicatie
    leidt ons nu voort in alle gratie.

   

   
   

Details

Geschreven door: Troost, Janneke

Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk

Gepubliceerd: 22 september 2013

Hits: 1099

Waarom doet men elkaar verdriet,
ik begrijp het nog steeds niet,
we mogen samen in deze wereld leven,
laten we elkaar het beste gunnen en geven.
 
Laten we met elkaar zo omgaan,
dat de ander centraal zal staan,
wat zal de wereld dan mooi wezen,
en allen een gelukkig leven.

Details

Geschreven door: Noordegraaf, Paul

Categorie: Triolet

Gepubliceerd: 22 september 2013

Hits: 2635

Ik leerde bidden
U kent mijn nood
U geeft mij brood
Ik leerde bidden
U leeft, ik ben dood
Heer, kom in ons midden
Ik leerde bidden
U kent mijn nood

Details

Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der

Categorie: Blijdschap

Gepubliceerd: 22 september 2013

Hits: 2751

Ik hoorde een zang
die kwam uit hoge kruinen
ik luisterde stil en lang
‘t klonk als heel zachte bazuinen.

Zo zuiver, helder, klaar
heb ik zelden een lied vernomen
als in die schemer daar
onder die hoge bomen.

En blij jubelde mijn hart mee
met die schone klanken
vond daarin werkelijke vree
en stof tot danken.

Als een stem kwam dat lied
toen op die late avond
en ‘k wist dat Hij mij niet  verliet
maar ook nu weer naast mij stond.

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 22 september 2013

Hits: 2169

Mijn HERE
en mijn God
Uw littekenen
getuigen mij
van dragen
en verdragen

van vragen
om verlossing
onmogelijk
gebeuren
doch lijdzaam
doorleden
verschijnt
Gij mij

ter zij
reik ik mijn
weke hart
met ogen
smekende
bereid

grif Gij
daarin
het kruis
van Uw
lijdzaamheid

Jakobus 1:3

Details

Geschreven door: Made, Frits van der

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 22 september 2013

Hits: 3837

God geeft het groene gras,
de bomen en de vruchten.
De mensen staan er hoopvol bij,
wie goed hoort, hoort hen zuchten.
 
“God…is dit allemaal voor mij,
Uw wijngaard, Uw domeinen ?
Bent U  het die de wens voldoet,
misschien ook wel de mijne ?
 
Ik kan er haast niet bij,  o Heer
Ik hoor mijn oren tuiten.
Bent U God…heerser in ’t heelal,
Die alles doet ontspruiten ?
 
Geeft U het leven, de natuur,
en laat U alles bloeien ?
Maar God, hoe kan het dan bestaan,
dat mensen daarmee knoeien ?
 
Uw almacht bracht de bergen voort,
de heuvels en de dalen…..
Wie U niet kent, wat mist die veel,
de  Bijbelse verhalen !
 
Tot aan vandaag spreekt U Uw woord,
door knechten en profeten.
Zij voelen wat U heeft bedoeld,
en laten het ons weten !
 
Geef, Schepper van ons aards bestaan,
ons als ’t U blieft nog zegen.
Want wij belijden onze schuld:
wij werken U veel tegen.
 
Abortus staat in onze wet,
en in ons handelen geschreven.
Wij maken dood wat levend is….
O God, wat hebben wij misdreven ??”
 
-----------------------------------------------------
 
 
 
 
 
 
 

Details

Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina

Categorie: Moed

Gepubliceerd: 22 september 2013

Hits: 3440

De wereld is vaak zo genadeloos
onverdraagzaam en liefdeloos
God geeft mij de moed om vol te houden
Hij geeft mij Godsvertrouwen

Details

Geschreven door: Martini, Ger

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 21 september 2013

Hits: 1969

Hebben is houden
is zelfgericht
is almaar meer
is lucht
is ledigheid.

Zijn is delen
van gemeenschap
van de ziel van de dingen
van geld en goed
van kennis en ervaring
van wijsheid en meeleven
van lief en leed.

Is vruchtbaar maken
wat vruchteloos was.

Details

Geschreven door: Martini, Ger

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 21 september 2013

Hits: 2175

Zeventig in totaal
voor alle landen één
uitgestuurd zonder bagage
zonder eten zonder drinken.
slechts het woord van hun meester
is hun kracht.
Afhankelijk zijn ze van de ander
gesprekspartners
ontvangers van dé boodschap
de dialoog in optima forma.

Details

Geschreven door: Laneuze, Priscilla

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 21 september 2013

Hits: 3084

Moeder, vader van mijn bloed
Zwaar en kloppend is de pijn
Wisten jullie toen wel goed
Wat het is om hier te zijn ?

Eenzaam al het leed verdragen
Hulp'loos zijn in diep verdriet
Hoopvol wachten alle dagen
Niemand die de tranen ziet

Hoe ik ze ook smeek of vraag
Grimmig slaan ze er op los
Elke dag krijg ik meer slaag
Altijd weer ben ik de klos

"Lastig kind dat je d'r bent
Hier, pak aan, jij stuk verdriet !
'r Is toch niemand die je kent
J'ouders hoefden j'ook al niet !"

Moeder, vader, ja, ik bloed
Op een dag was daar de Heer
Hij geeft mij die grote moed
Wist mijn tranen en mijn zeer

.....................................................

Moeder, vader van haar bloed
Zo heeft zij gewacht, gesmacht
Langzaam is ze doodgebloed
Weerloos in die duist're nacht

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Algemeen Overlijden

Gepubliceerd: 20 september 2013

Hits: 4310

Die ene datum waarop jij werd geboren,
je leventje begon en ieder jaar herdacht,
zal altijd bij mij blijven horen,
je nieuwe levensjaar werd blij verwacht.

't Is nu een dag van nooit meer feest,
een nieuwe datum is er bijgeschreven.
En dat doet pijn want allermeest
is dit nog met je leven zo verweven.

Geen vieren maar een stil verwerken
van 't leven wat daartussen lag.
En de herinnering zal dat versterken,
een leven van voorspoed en tegenslag.

Ik blijf achter met getallen van herdenken
waarin de uren pijn doen in de tijd.
De vele vragen zullen tranen schenken,
maar jij mag zijn in eeuwigheid.

Details

Geschreven door: Roode-Blankestijn, Jannie

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 19 september 2013

Hits: 3289

Details

Geschreven door: Lammers, Ronald

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 19 september 2013

Hits: 3084

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je handen zocht
die jou strelen
waar je harten zocht
die jou helen
waar je liefde zocht
om te bestaan
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je ogen zocht
die je zagen
waar je monden zocht
die konden vragen
naar de houvast
in je bestaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Je vlucht voor de pijn
om niet meer te zijn
waar je woorden zocht
die jou raken
waar je doelen zocht
die jou bewaken
om niet over grenzen
heen te gaan.
Je vlucht om er niet
meer bij stil te staan.

Maar dan op je weg
wordt je vlucht gebroken.
En geen verdoving helpt meer
om de pijn te lijf te gaan.
Bij het wakker worden
zag je waarin je was gedoken
en weet je dat de tijd
nu even stil moet staan.

Om te midden van de pijn
ergens mooi te mogen zijn.
Waar de ogen kijken
naar wie je werkelijk bent
en waar de doelen reiken
tot waar je wordt gekend.

Dus kom nu maar met de pijn
om nu daar te kunnen zijn
waar je Zijn hand vindt
die jou wil strelen
waar je Zijn hart vindt
die jou kan helen
waar je liefde vindt
om te mogen bestaan.
En rust om er nooit meer
vandoor te gaan!

Details

Geschreven door: Busscher, Ferdie

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 18 september 2013

Hits: 2618

nieuw leven
Jezus de weg
uitweg uit de zonde
Goddelijk!

Details

Geschreven door: Martini, Ger

Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk

Gepubliceerd: 18 september 2013

Hits: 2137

 
Geïntegreerd
niet geassimileerd
zijn zij
een volk bedoeld als beeld
van die Ene
 
Verspreid over de wereld
en overal een plaats apart
een leerschool voor het leven
van die Ene
De sjoel.
 
Niet weggevaagd
niet in de zee gedreven
maar volk apart
tot op vandaag.
 
n.a.v. sjoel Elburg
 
 

Details

Geschreven door: Martini, Ger

Categorie: Bijbelse personen

Gepubliceerd: 18 september 2013

Hits: 2281

Boos is zij
op Petrus en Jezus.
ziek is ze van
zijn plichtsverzuim
zijn taak als man en vader
door Jezus te volgen.
 
Als Jezus haar hand neemt
zakt ‘de koorts’
zorgt zij, naar haar eigen taak.
is zij ‘een dochter van vertroosting’
kind uit Kafernaum.
 
n.a.v Matt. 8:14-18
 

Details

Geschreven door: Made, Frits van der

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 18 september 2013

Hits: 2736

 
Een mens is tijdelijk bestaan:
een lichtflits !
Losgelaten in ’t heelal
is hij tijdelijk zichtbaar,
tastbaar even,
maar hij komt ten val.
 
Zoals een zeepbel groter wordt
en zwevend door de ruimte gaat…
Zo gaat de mens!
En niemand raakt hem aan
of vraagt zijn leven;
maar het stopt.
 
Even plotseling als de zeepbel springt,
en niet meer terug te vinden is….
Zo is de mens !
Nietig, klein, zwevend.
En toch onnoemlijk mooi
in al zijn kleuren.
 
Een mens is niets dan
“tijdelijk bestaan”.
Heel even is de tijd
om door ’t heelal te gaan
aan hem gegeven. –
Dan bundelt zich zijn schoonheid
al te saam:   Voor wie gelooft…..
begint het eeuwig leven!
 
                -------------
( De sterveling - zijn dagen zijn als het gras,
als een bloem des veld, zo bloeit hij,
wanneer de wind daarover is gegaan,  is zij niet meer,
en haar plaats kent haar niet meer.
Ps 103 : 15,16 NBG)