- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2554
Mijn vader ligt te wachten
te wachten op zijn God
moe gestreden
moe gebeden
ligt hij daar terneer
te wachten op zijn Heer.
'Als kind’ren staan wij hier omheen
zien zijn lijden en zijn klagen
er rijzen vele vragen
o God hoort U zijn geween?'
Weken werden hem gegeven
langer had hij niet te leven
het einde zou nu komen
het afscheid was genomen
verwachtend lag hij neer
te wachten op zijn Heer.
Jaren ligt hij al te wachten
te wachten op zijn God
soms mag hij hopen
nu is het afgelopen
verlangend ligt hij neer
te wachten op zijn Heer.
'We begrijpen dit niet Heer
de twijfels drukken ons terneer
biddend kloppen we bij U aan
laat Uw kind toch huiswaarts gaan.'
Eerst mocht hij blij getuigen
in ’t hemelkoor ging hij nu juichen
het einde was nabij
wij stonden aan zijn zij
op zijn gezicht
een hemels licht.
Nu ligt hij stil terneer
te wachten op zijn Heer.
Zijn liefste was nabij
ze week niet van zijn zij
toch was haar einde daar
haar levenstaak was klaar
God haalde haar naar huis
zij is nu eeuwig thuis.
Eenzaam ligt hij neer
te wachten op zijn Heer.
'We begrijpen dit niet Heer
de twijfels drukken ons terneer
vragend kloppen we bij U aan
waarom mocht hij niet huiswaarts gaan?'
Mijn vader ligt te wachten
te wachten op zijn God
het leven vol met vragen
is voor hem niet meer te dragen
verward ligt hij terneer
hij kan niet meer…
stil ligt hij te wachten
op de roepstem van zijn Heer
'Vergeef ons onze twijfels Heer
schenk ons vertrouwen keer op keer
wetend de tijden zijn in Uwe hand
U zult hem brengen in het hemels vaderland.'
Mijn vader lig te wachten
te wachten op zijn God
hij weet: ik ben geborgen
eens komt de nieuwe morgen
dan mag ik wonen dicht bij Hem
in het nieuw Jeruzalem.
Ik moet alleen nog wachten
tot ik de stem hoor van mijn Heer.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Genade
- Hits: 1752
U liet mij nooit alleen in angst en pijn.
Uw hand rustte op mij keer op keer,
schonk mij vergeving dagelijks weer.
U bent mijn toekomst grote Levensvorst,
U stilde steeds mijn honger en mijn dorst.
O, Vader, U liet nimmer mij alleen,
dank U Heer, verhoorder van gebeen.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2218
het woest verzet tegen de hemelkoning,
tegen Godzelf en zijn gezalfde zoon,
het leidt tot niets, hoe dwaas toch die vertoning,
God en zijn volk; wij zullen hen bestrijden,
zo klinkt hun trotse stem op hoge toon,
wij zullen overwinnen, ons bevrijden,
de tegenstanders stoten van de troon.
God lacht om al die dwaze tegenstand,
wat denken ze daarmee wel te bereiken,
Hij spot met hen; één teken van zijn hand
is al genoeg om hen te doen bezwijken,
dan breekt zijn woede los en zij verbleken,
zij zijn verbijsterd, weten zich geen raad,
als God zich op zijn vijanden gaat wreken
is niemand nog tot enig ding in staat.
Vol boosheid spreekt de Here God zijn woord:
"Op de berg Sion zalfde ik mijn koning".
Ik roep het uit zodat een ieder hoort,
Hij sprak tot mij vanuit zijn hoge woning:
jij bent mijn zoon, vandaag verwekt tot leven,
voor al wat leeft geef ik je vrij mandaat,
breek met je staf wie zich niet overgeven
zoals je aardewerk aan stukken slaat.
Dus wees verstandig, luister naar Gods woord
en wees gewaarschuwd leiders van de aarde,
wat niet bestaan kan, gooi het overboord,
toon God ontzag, dat heeft voor eeuwig waarde,
wil met een kus eer aan zijn zoon bewijzen,
anders treft u zijn toorn, uw weg loopt dood,
gelukkig wie op aarde God zal prijzen,
zijn schuilplaats en zijn redder in de nood.
Melodie: Ps 2
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1849
licht dat getuigenis op heel de aarde
van Uw almacht en grote liefde wil zijn
dat U, ondanks zonden, ons steeds aanvaardde.
Als mensen Heer laat U ons steeds in waarde,
ziet ons lijden in Uw mededogen aan
stelt ons vooruitzicht op Uw schone gaarde
dat wij daar eens voor eeuwig voor U staan.
Geef ons het zeker weten in dit bestaan
dat U bent en ook voor altijd zult blijven
in eeuwigheid altijd met ons zijt begaan
eens voor eeuwig de twijfel wilt verdrijven.
Dank, dat U ook deze dag wilde geven
teken van licht waarin wij mogen leven.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3469
In twijfeling, wat deed Hij ?
Hij zette zich neer en bad.
In beroering, hoe deed Hij ?
Hij ging naar binnen en bad.
Tot wie wendde zich Hij,
in verstilling urenlang ?
"Tot Mijn Vader", zei Hij,
zo doende Zijn leven lang.
"Vader die in de hemel zijt.."
Deze woorden die Hij zei,
zijn gebleven wijd en zijd.
Laat ons bidden als Hij zei.
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2001
Als de twijfel mij telkens laat kiezen,
dan pak ik opvallend mijn biezen,
want U ging ervoor
dus ik volg Uw spoor.
Nee Heer, ik wil U niet verliezen.
Dat ik ondanks mijn twijfel mag hopen
dat ik straks daar bij U weer kan lopen,
Heer, dat maakt mij sterk,
want dat is Uw werk;
zulke schoenen kan ik nergens kopen.
- Details
- Geschreven door: Roode-Blankestijn, Jannie
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3140
Denkend aan de man,
de naaste, de buurman,
de broeder, de vriend,
de vader, de opa, het liefste maatje,
aan verdrietige medemensen
die het afscheid
van hun dierbare
met te grote spoed zien naderen
toch verschrikkelijk blij zijn
met ieder uur, ieder moment
dat liefdevol gedeeld kan worden
over toen en nu... en over straks
over het wonder
van aangewezen zijn
om steeds meer in 't zicht te komen
van het hemels Paradijs
het wonder van moeilijke stormen nu
toch met gouden randen
broeders en zusters en vele anderen
vol liefde om je heen
het wonder van
toch een wonder mogen vragen
een beetje extra tijd
wat maanden, een jaar of zo
het wonder van handen in elkaar
samen met gebed verweven
rondom jou, rondom jullie
biddend om een wonder
zo leggen we dit neer
voor onze hemelse Vader
die onze noden kent
ons diep verdriet
die ons het grote wonder geeft
van Zijn troostend woord
van samen gedragen worden
naar Gods woord.
- Details
- Geschreven door: Willemsen, Beatrix
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2106
Het is alsof mijn gedachten met me op de loop gaan
Als ik iets ben vergeten uit het verleden
Is dit voor mij een reden
Om te denken dat ik alles fout heb gedaan
Het zijn gedachten die maar in het rond blijven gaan
De twijfel slaat dan ongenadig toe
Maakt me onzeker in alles wat ik doe
In theorie zijn er allerlei handvaten
Om het twijfelen minder te maken
Echter tijdens de donkere periodes in mijn leven
Was het telkens God die mij weer zekerheid heeft gegeven
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 7374
land van Gods beloften,
plaats waar Hij woont,
de eeuwen door bevochten,
maar altijd ging de Heer
vooraan in jullie strijd
waarvan geen zinnig mens,
je ooit nog iets benijdt.
Toch is aan jou gegeven
voorgoed Gods Bruid te zijn.
Eens komt er een nieuw leven,
en plaats voor zonneschijn.
Hij komt met Zijn gerechtigheid,
die dag zal spoedig komen !
Want Zijn doel is van eeuwigheid,
Zijn schepping te bekronen.
Het volk dat Hij benoemde
Zijn oogappel te zijn,
met wie Hij zich verzoende
door lijden en door pijn…..
God heeft die prijs gegeven,
Zijn Zoon aan ’t smadelijk kruis,
Hij gaf daar Zijn belofte:
Kom allen in Mijn huis……
Kom dan toch christenmensen,
verenigt u met hen…..,
om hand in hand te trekken
op naar Jeruzalem .
Het is die stad door Hem bemind,
in ’t land van wijn en broden,
waar plaats is voor elk mensenkind,
maar éérst toch voor de Joden !
…………………………………………………….
Jesaja 43 “Maar nu, zo zegt de Heere,
uw Schepper, Jakob, uw Formeerder, Israël,
Wees niet bevreesd, want Ik heb u verlost.
Want Ik ben de Heere, uw God,
de Heilige van Israël, uw Heiland.
Wees niet bevreesd, want Ik ben met u.
Vanwaar de zon opkomt, zal Ik uw nageslacht halen
en vanwaar zij ondergaat zal ik u bijeenbrengen.”
H.S.V.
(Het gebeurt sinds 1917 en 1948…..)
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2062
met stenen vol herinneringen.
Jeruzalem, waar ik zo graag wil zijn
om lof en eer aan God te zingen.
Jeruzalem, stad vol met lagen
van steen op steen, van val tot val.
't Herinnert ons aan gouden dagen
aan glans die God eens geven zal.
Jeruzalem, God heeft behagen in haar stenen,
het puin wekt deernis en verdriet.
Ruïnes die eens Jezus horden wenen,
en muren boden hun beschutting niet.
Jeruzalem, het steen draagt Gods verhalen,
de woorden die tot heil gesproken zijn.
Men sprak Gods lof in alle talen
en droeg de wereldlast met pijn.
Jeruzalem, o stad van pijn en leven
van puin en steeds toch weer herbouwd.
De stad van eeuwig voort te leven.
De plaats waar God van Joden houdt.
Jeruzalem, daar zullen wij ontvangen
de zoon van David, al zo lang verwacht.
Als Jood en heiden samen één verlangen:
Uitzien naar het licht in onze nacht.
Psalm 102 : 13 - 23. Ter gelegenheid van Israël zondag 2013.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2517
Ben ik een golf
die ruist en buigt,
om losse korrels rolt,
voelend de zuiging,
door stormen
voortbewogen,
zonder vaste grond,
Heer, vorm mij
tot een rots
die vaststaat
in de branding
en weerstand biedt
aan water, schrale wind,
vertrouwend op
de Maker
van hemel, zee
en aarde,
dan overstem ik golven,
dan zingt het uit mijn mond;
als God ons niet geschapen had
was er toch niemand
die bestond.
Geïnspireerd door Jakobus 1 : 6
Wie twijfelt is als een golf in zee, die door de wind heen en weer wordt bewogen.
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 3010
Hier is een stukje van mijn ziel,
ik wil het aan je geven.
Vertel me maar, wat is er toch,
wat zijn de zorgen van je leven.
Ik leen je een stukje van mijn ziel,
- want dat betekent luisteren -
vertel me alles, alles wat je zo benauwt,
al is het maar een fluisteren.
Vertel me alsof ik ben je beste vriend,
of moet ik juist een onbekende blijven?
Doe maar wat jou het beste lijkt,
ook als je anoniem wilt schrijven.
Kom verbreek het zwijgen van je hart,
blijf toch niet eenzaam met je vragen,
denk niet, ik kan het wel alleen,
maar laat me ook wat helpen dragen.
Als je aarz’lend aan ’t vertellen gaat
en ik van je verdriet mag horen,
dan doet mijn mond er ’t zwijgen toe,
maar wordt er wel een stil gebed geboren.
Wanneer ik ’s avonds neder kniel
en alles aan mijn Vader mag gaan zeggen,
dan neem ik ook jóúw vragen mee
en zal ze in Zijn handen leggen.
Dan bid ik: “Heer wil met haar zijn,
in ‘t donkerst van haar leven,
vertroost haar met Uw liefde Heer
en wil haar antwoord geven”.
Al zijn je zorgen dan niet weg
en zijn er steeds nog donk’re dagen,
dan weet je nu: ik ga niet alleen,
want, ik word naar God gedragen.
Hier is een stukje van mijn ziel,
ik wil het aan je geven….
februari 1999
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2599
in vroegere tijden,
toen alles ‘waar’ was
wat ouderen zeiden.
Je twijfelde zelden
aan wat ze vertelden.
je vader, je moeder
je juf uit de klas.
Die veilige tijd
waarin God ‘zeker’ was.
Naar zondagschool
in je mooiste kleren.
Het nieuwe gezang
om voor maandag te leren.
Altijd voor het eten
werd er gebeden
En ook voor het slapen
al zo lang geleden.
Dat God alles maakte
en over je waakte
dat leed echt geen twijfel
God was dicht bij
Je was heel tevreden
zo zorgeloos blij.
W.G. van de Hulst
werd ons voor gelezen
Dat was de tijd
dat God was ‘bewezen’.
Dat is het geloof
waar ik naar kan verlangen
waarvan de herin’ring
nog altijd blijft hangen.
Toen wij kind’ren waren
de vijftiger jaren
Het letterplankje
met aap, noot en Mies,
de kinderbijbel
van Anne de Vries.
Heer als u luistert
in de hemel hier boven
‘Helpt u mij weer
als dat kind te geloven.’
- Details
- Geschreven door: Roode-Blankestijn, Jannie
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 5483
Goede tijden en slechte tijden
zijn aan jullie niet voorbijgegaan
ook aan "alleen zijn" kun je lijden
je komt er zomaar voor te staan.
maar zie: na zulke donkere dagen
komt dan deze stralende dag,
waarop je aan elkaar mag vragen
om dit lief en leed verder
gezegend door onze Goede Herder
samen delen mag.
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2804
naar de diepere zin van ons bestaan,
dus zoekt en gij zult zeker vinden
de deur die draagt Zijn herdersnaam
- Details
- Geschreven door: Vermeer-Bakker, Gea
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2391
en ik volg ze allemaal
Langzaam glijden ze naar beneden
alles lijkt zo leeg en kaal
De tranen stromen door m'n hart
wat is de zin van mijn bestaan
Mijn dromen zijn als schepen
die in de storm vergaan
Er stromen tranen langs de ramen
en ik tel ze één voor één
Zet voor elke druppel nu een zegen
voel me niet meer zo alleen
De lucht begint al op te klaren
ik zie de laatste druppels gaan
Maar de druppels van mijn zegeningen
vullen samen een hele oceaan.
- Details
- Geschreven door: Vermeer-Bakker, Gea
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2614
lopend over het water
met m'n ogen gericht op de Heer
denk ik toch weer aan later
Zet vol vertrouwen de eerste stap
voel de koele zee onder m'n voeten
gaandeweg slaat de twijfel toe
hoe zou ik nu verder moeten
Here help mij, schreeuw ik dan,
ik dacht dat ik dit kon
laat mij nu niet verdrinken
maak de weg af die ik begon
Een warme hand pakt mij nu vast
liefdevolle ogen kijken mij aan
"lief kind, vertrouw toch eens op Mij,
dacht je echt dat Ik je zou laten gaan?"
jij denkt
twijfelt heftig
onderhand God
weet het
antwoordt al
toen jij
ernstige problemen
had trok
heilige Hij
jou uit
het diepe
donkere dal
stel de
Schepper had
getwijfeld teneinde
Zijn geliefde
Zoon toch
niet naar
de aarde
gebracht
nu zing
uit allemacht
Halleluja ik
geloof eeuwig
in Zijn
Goddelijk uitzonderlijke
kracht
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2084
vlammen geel en laaiend rood.
Uitbundig afscheid, 't moet gebeuren,
een gunst door de natuur zo groot.
De schoonheid kleurt in de herinneringen,
we denken: O wat is de herfst toch mooi.
De wind blijft door de toppen zingen,
en langzaamaan verwaait de tooi.
De vruchten liggen wachtend op de grond,
ze worden brood voor wie ze vindt.
Gezaaid, gewaaid en overal in 't rond,
zo gaat dat met de levenswind.
Een afscheid van een vruchtbaar leven.
Uitbundig, vrolijk, rijk gekleurde pracht.
Een laatste groet, het duurt maar even
want zie, volmaakte schoonheid wacht.
- Details
- Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2353
Ik kan geen woorden vinden, God
om U te smeken
te klagen
te vragen
de letters blijven steken
in een eindeloze rij.
In kleuren wil ik U vertellen
wat er zo van binnen schuilt
de pijn, de moeite en de tranen
alles waar mijn hart om huilt.
Zwart, een roepen in het duister
zonder luister
zwoegend strijden
vragend lijden
angst en pijn
eenzaam zijn.
Rood getuigt mij van Uw lijden
van Uw liefde en bevrijden
geliefd te weten
Uw kind te heten.
Geel omstraalt mij als een licht
een open poort, Uw aangezicht
Uw stem: kom naderbij
treed binnen, je bent van Mij.
Groen omringt mij als nieuw leven
minder strijden, overgeven
hopen en verwachten
wonden die verzachten
rusten bij het kruis
mijn hart is bij U thuis.
__
Dank U, Heer,
dat Uw gele stralen licht genoeg gaven
om mij de weg te wijzen
en samen met U door de
muur van pijn te gaan.
Dank U,
dat het rood van Uw liefde
sterk genoeg was om mij te helen
en de zwarte dikke muur
omver te werpen.
Dank U,
dat het groen van leven en van hoop
mij vertrouwen geeft.
om de toekomst in te gaan
en in geloof een zeker weten:
U houdt mij vast
U zult mij nooit vergeten.
Amen
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2581
dan twijfel ik er weleens aan,
of er een God is en een hemel,
waar ik ooit heen mag gaan.
Is het waar dat onze
godsdienst de waarheid is,
of volg ik iets en merk aan het eind
van mijn leven dat ik mij vergis.
Vader bedankt voor de momenten
die U mij gaf in mijn leven,
momenten dat U mij troost
en kracht wilde geven.
- Details
- Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2042
schijnt het of Gods hand onzichtbaar is.
Al struikelend en vallend ga ik verder,
telkens op zoek naar die hemelse Herder.
Alles lijkt gehuld in duisternis.
Brokken steen doen mijn voet steeds wankelen.
Geen helpende hand is er onder mijn bereik.
De weg lijkt zich ook al in duister te onthullen,
niets kan die vermoeiende leegte vullen.
Geen enkel gebaar geeft van Zijn liefde blijk.
Ik vraag me af: zijn er dan geen effen paden,
waarom val ik steeds weer in dat zwarte gat?
Een gat dat ik maar niet kan ontwijken,
dat steeds in mijn geheugen staat te prijken.
Waardoor ik genadeloos wordt afgemat.
Vermoeidheid in mijn brein wil maar niet wijken,
ondanks dat ik weet van een Redder in nood.
Vragen, duizenden vragen houden me bezig,
Waarom toch God was U niet aanwezig?
Was Uw liefde in de mensen toen dood?
Kreeg dan die vijand, die Uw wil trotseerde,
zomaar de vrijheid om te doen wat hij wou?
O God, neem mij ook nu opnieuw in bescherming,
ik kan niet zonder Uw liefdevolle ontferming.
Leer mij te bouwen op Uw waarheid en trouw.
De tranen van pijn die vaak rijkelijk vloeien,
waarvan ik weet dat ze kostbaar zijn in Uw hand.
Geef toch machtige Vader dat ik kan aanvaarden,
al Uw plannen met mij, ze zijn van kostbare waarde.
Alleen Uw liefde houdt tot in eeuwigheid stand.
En al zal soms de zon achter de wolken verdwijnen,
al is soms mijn hart tot op het bot toe verkleumd.
Dan toch, zal alleen Uw liefde en trouw mij verwarmen,
U draagt mij mee in Uw veilige armen.
Ik weet mij door Uw genade gesteund.
- Details
- Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3741
Zacht ruisen de bomen en wiegt er het gras.
Daar waar Gods Zoon het verdriet eens genas.
Daar in die tuin, waar je de stilte kunt horen.
Daar werd eens de vrede geboren.
Als ik daar ben en ik kijk om me heen.
Hoor ik er vaak een stil zacht geween.
Dan zie ik een stoet van mensen die huilen.
Die voor ‘t verdriet graag weg willen schuilen.
De Heer van het leven troost in verdriet,
Wanneer je door tranen Hem niet meer ziet.
Kom en luister, hoor het Hem zeggen:
Ik zal jouw hand in de mijne leggen.
Daar in die tuin van het stille verdriet.
Daar deed Christus de dood eens teniet.
De tuin van stilte werd een bedevaartsoord
Waar door Gods kinderen de stilte werd verstoord.
Omdat het huilen veranderde in een blij gezang.
Ook al wachten Gods kinderen nu al eeuwenlang
op de terugkeer van Christus op de wolken
Zo jubelen ze het uit samen met alle volken.
Dan zal de tuin van stilte op houden te bestaan.
Omdat eens daar alle graven open zullen gaan.
Dan zullen de bazuinen door het hemelruim klinken.
En zal de tuin van stilte in zijn lichtkring blinken.
De bloemen in die tuin zullen weelderig bloeien
Ook zal er geen traan meer hoeven te vloeien.
God zelf wandelt daar opnieuw met zijn kind.
Opdat het daar de eeuwige rust bij Hem vindt.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1973
houd Gij
mij vast
dat waar
ik tast
slechts U
aanraak
geen andere
gezichten
aanstaren
dan die Uw
heerlijkheid
afstralen
verhalen
woordeloos
de kracht
van Uwe
armen
de echo
van Uw
waarheid
trillend
tot in het
diepste
weten
eeuwig
mij
Gij
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2778
Ik groef diep in mijn ziel,
zocht antwoord op mijn twijfels,
alsof ik in een zandhoop groef.
Maar de kuil waarin ik viel
werd torenhoge vragen:
'Moest het nu zo? En 'wat voor zin
heeft het dat er een God bestaat?'
Dit is toch niet te dragen?
Heer, twijfel is er, geen geloof.
Ik wil zo graag, dit wordt te zwaar,
dus antwoord als ik tot U schrei!
Bent U dan horend doof?!
Het zand wordt drijfzand
en ik roep: "Heer, hoor naar mij
als U bestaat, Heer, red mij dan
en reik mij toch Uw hand!"
Ik heb U onrecht aangedaan,
dat weet ik nu, vergeef me toch.
Sla weer Uw armen om me heen.
Laat mij niet gaan, maar neem me aan.
Het antwoord kwam: "Mijn lieve kind,
hier ben Ik, Ik, JAHWE, jouw God.
Grijp maar mijn hand, ik red je uit
het drijfzand waar jij je bevindt.