Details

Geschreven door: Els Hengstman-van Olst

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 17 februari 2021

Hits: 1045

In de dieptepunten van je leven
bedolven door verdriet en smart,
waar je zelf niet uit kunt komen
met een noodkreet in je hart,
worstel je in diepe wanhoop
en wat je ook maar doet,
je zakt steeds verder weg
en je verliest de moed.

Niemand is er die wil helpen
jouw verdriet dat zit zó diep,
alleen de Schepper van jouw leven
Die jou met liefde schiep,
staat naast je met Zijn raad
en graaft je uit jouw smart,
trekt je met kracht omhoog
tot aan Zijn Vaderhart!

De puinhoop van jouw leven
is nu verleden tijd,
Hij plaatst je op Zijn Rots
een plek van heerlijkheid!

Details

Geschreven door: Messie, Han

Categorie: Gebedengedichten

Gepubliceerd: 17 februari 2021

Hits: 1072

Wat iedereen de Heer wenst te vragen,
rijst omhoog, mag de Hemel bereiken,
wil de menselijke geest verrijken,
met sterk geloof en voornemens schragen.

De gebeden kunnen schijnbaar vervagen,
blijven bij God en Diens engel prijken
als damp, die steeds bestaat, nooit zal wijken
tijdens het aardse loven of klagen.

Woorden, bewaard in Hemelse gewesten,
zullen wellicht na lange tijd neerdalen,
gelijk blije vogels naar hun nesten.

Wat kan men biddend brengen en halen?
Ziet, de voldane zon schildert het Westen
om hoop en liefde eeuwig te vertalen.

Details

Geschreven door: Laneuze, Priscilla

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 16 februari 2021

Hits: 988

Men zei: "Hij was een man van weinig woorden
en wat hij zei was moeilijk te verstaan,
zijn gade daarentegen bleef maar gaan,
een ware waterval van klankakkoorden."

Wanneer spreekt men te veel, te weinig woorden ?
Communiceren prijst men heden aan,
debat, gesprek, gebruik uw spraakorgaan,
maar laat 'zij zeiden meer dan dat zij hoorden'

doen streven naar balans, meer evenwicht.
Goed horen is een kunst en zwijgen goud,
een 'Man van ware woorden' was het Licht

en (s)preken deed Hij als de Beste*. Houd      
in 't oog de goudschaal, woorden wegen licht
als jij, als Hij, de beste overhoudt.


* Matteus: 5 t/m 7

Details

Geschreven door: Vlieland, Miranda

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 16 februari 2021

Hits: 960

Mezelf vasthouden aan Jezus
Dat is wat ik behoor te doen
In Hem de rust gaan vinden
Niet in paniek raken net als toen

Ik richt mij op de omstandigheden
En dat is helemaal verkeerd
Ik moet een ommeswitch gaan maken
Anders doen dan dat ik heb geleerd

Het is zo makkelijk gesproken
Maar nu nog in de praktijk
Richten op wat van God is
En het kwade is wat ik ontwijk

Maar nu gaan leren in het leven
Het onderscheid te gaan zien
Het is Jezus die met mij mee gaat
En mij helpt bovendien

Met vallen en opstaan
Zal ik door het leven gaan
De Heere is mijn Leidsman
Hij is de Rots waar ik op mag staan

Details

Geschreven door: Werven-Tempelman, Gerda van

Categorie: Lijden

Gepubliceerd: 16 februari 2021

Hits: 1044

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Hij heeft mij toch in de moederschoot geweven
gevormd tot mens om op deze aarde te leven?

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Ik heb toch niet gevraagd om mijn bestaan,
dat zou ik kunnen zeggen, maar dat heb ik nu niet gedaan.

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Juist op momenten als ik Gods wegen niet meer begrijp,
en ik bij mezelf denk waarom zoveel pijn en strijd.

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Zou het dan Gods goedheid en genade zijn
die mij zegt ik doe jou geen verdriet en pijn.

Waarom word ik niet gewoon boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
Dit komt doordat ik door al het lijden heen,
Gods kracht en liefde voel in merg en been.

Daarom word ik niet boos op God,
als het leven grotendeels een lijden wordt.
God is goed en Hij blijft eeuwig trouw,
Hij is de rots waarop ik bouw.

Hij zond Zijn Zoon, als Lam geslacht,
Hij riep het uit “Het is volbracht”.
Daarom word ik niet boos op God,
Hij houdt mij vast en loopt samen met mij op.

Details

Geschreven door: Werven-Tempelman, Gerda van

Categorie: Persoonlijk

Gepubliceerd: 16 februari 2021

Hits: 1048

{jcomments off}

Het is alsof de duivel ermee speelt,
en hij zich op het moment stierlijk verveelt.
Hij zwerft over deze aarde rond,
en zoekt de kinderen van het verbond.

Hij kan niet uitstaan dat zij ver weg van hem blijven,
maar Jezus blijven zoeken in hun lijden.
Hij geeft niet op en zal blijven slaan
in de hoop dat wij ten onder gaan.

Maar de satan mag dan listig zijn en sluw
echt waar, zijn ideeën en verzinsels zijn niet nieuw.
De satan kan alleen maar liegen, bedriegen en imiteren
lees trouw Gods Woord dan ga je ook satans wegen herkennen en leren.

Ik spreek geen loze woorden en strooi maar wat in het rond,
ik ben een kind van God en een kind van het verbond.
De duivel wil wel dat ik Jezus en zijn verbond verlaat,
maar ik verzeker je, dat hem dat niet lukken gaat.

Ik ben een kind van God, ik houd vast aan Zijn onfeilbaar Woord,
dan weet ik zeker, ik val nooit over boord.
Al woeden stormen in mijn leven om mij heen,
ik vind mijn rust en vrede bij Jezus alleen.

De ziekte kanker komt telkens weer terug,
Nu bij mijn geliefde kind, onzekerheid en weer het besef, het leven is een zucht.
Wij zijn als bloemen op het veld, het leven is in Gods Hand,
maar ik hou vast aan Hem, zo blijf ik staande en hou toch stand.

Dat maakt niet dat ik niet bang ben of erg ongerust,
en dat mijn hart niet zwaar is en vaak diep, diep zucht.
Maar ik weet mij geborgen bij de grote Heer,
Hij helpt mij dag aan dag telkens weer.

En wat de toekomst, hoe onzeker ook, brengen mag,
er is Eén die het weet en het al vermag.
Ik leg het leven van mijn kinderen in zijn Hand,
vertrouwend, hopend, biddend, Zijn liefde houdt voor eeuwig stand.


01-02-2021

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Wijsheid

Gepubliceerd: 16 februari 2021

Hits: 1143

mijn denkraam
vol deskundigheid
van zaken klein en groot
schrander of niet
kan nooit bevatten
Gods almacht en zijn luister

in woorden
nauwelijks te omschrijven
te wonderbaarlijk
maar dagelijks zichtbaar
als filmbeelden die mij
multi-dimensionaal omgeven
van invloed
op seizoenen
van het jaar
en menselijk leven
ja alles
wat voorbijtrekt
aan mijn oog en oor
mijn hart
uitsluit of binnenlaat
op trektocht
door het landschap
van woestijn en bergen
in mijn leven

ja elk facet van U
hoe klein of groot
passeert mijn leven
indrukwekkend groots
met een bescheiden
klop op de deur
van een hectisch leven
fluistert een stem
zacht noemende mijn naam
uitnodigend
voor een diepgaande relatie
met U

Job 28,Psalm 111, Spreuken 2;1-5

Details

Geschreven door: Winter, Hans

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 15 februari 2021

Hits: 947

Details

Geschreven door: Jacobsen, Thomas

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 15 februari 2021

Hits: 985

ik probeer uit de wind te blijven,
en wil vooral onzichtbaar zijn;
we waren er eens, met ons vijven,
we wilden het volle domein:
ik was op de berg der goden
bekleed met heerlijkheid en macht,
dat terrein is mij nu verboden
er is een oordeel dat mij wacht

maar tot die tijd toe zal ik strijden,
daartoe voer ik mijn legers aan:
Zijn schepping zal ik laten lijden
en niets zal mij opzij doen gaan ,
Eva heb ik kunnen verleiden,
zoals ik wou is ’t niet gegaan:
’t werd voor hen niet het eind der tijden,
wél moesten ze die Hof uit gaan

“ ge zult als God zijn “, was mijn lokaas;
dat lukte toen, het lukt nog steeds:
en zo misleid ik nog steeds massa's,
in Eden’s Hof werkte dat reeds;
en dan kan ik ze aan gaan klagen,
dat doe ik bij mijn vijand, God,
dan heeft Hij leed op alle dagen,
ik vraag de dood voor hen als lot

verleiden, aanklagen; nu verder:
‘k laat ze hun eigen wegen gaan
en zo verlaten ze hun herder
en raken ver van Hem vandaan,
en wie daarvan terug zou keren:
hen schilder ik God als despoot
Die omgaand hen de les zal leren
en hen verwijzen zal ter dood.

Bij Hem blijven zij dan wel vandaan,
daar is mijn streven op gericht,
maar ik wil daarbij veel verder gaan:
God houdt voor mij de deuren dicht,
'k wil die voor mij open hebben staan!
ik wil Sion gaan betreden, 
niet Zijn Zoon wil ik daarheen zien gaan:
ik wil ‘r zijn, in eeuwigheden

ik wil zijn op de berg der goden,
bekleed met heerlijkheid en macht,
dan geef ik regels en geboden;
ik wil Zijn dag, Hem zij Mijn nacht;
'k wil hen Jerusalem afnemen,
mijn legers komen er al aan
ik wil de hoogste plaats innemen
al moet ik strijdend ondergaan.

bij 2 Corinthe 2 : 11; Ezechiël 28 : 12 – 16;
Openbaring 12 : 10, en 20 : 8 en 9

Details

Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby

Categorie: Algemeen Vieringen

Gepubliceerd: 15 februari 2021

Hits: 1335

Vandaag ben je jarig,
dat weten we allemaal
maar dat je .. wordt
is toch wel speciaal,
al is het nog geen kroonjaar
noem het een mijlenpaal.
Van harte wens ik jou geluk
in je eigen moedertaal.

Het is weer bijna lente,
de bomen zijn nog kaal,
toch zingen vele vogels,
hoor je die Wielewaal?
Hij zingt voor jou een lentelied
in Koninklijke taal:
Jij bent niet enkel Koningskind,
je wordt ooit Prins gemaal!

Details

Geschreven door: Kijzer, Annet

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 14 februari 2021

Hits: 994

Hoop vervlogen
geloof verflauwd
liefde verlept
mens verschrompeld
GOD verdreven
(h)eden

Details

Geschreven door: Jacobsen, Thomas

Categorie: Lof en Aanbidding

Gepubliceerd: 14 februari 2021

Hits: 868

er was een vader met twee zonen,
de jongste zoon was weggegaan,
die wilde thuis niet langer wonen
hij wilde daar juist ver vandaan;
dat had vader wel verdriet gedaan:
zou ’t met hem dan wel goedkomen?
want ook hij komt straks voor God te staan,
dan houdt ’t op met eigen dromen

maar als hij alles heeft verloren
en dan hier, voor mij, komt te staan
en vraagt of hij weer thuis mag komen:
laat ik hem dan verloren gaan?
vader ging toen op de uitkijk staan
of zijn zoon terug zou komen,
om toch weer de weg met God te gaan
als hij Zijn stem had vernomen

de vader zag zijn zoon aankomen,
en de vader liep hem tegemoet;
dat had de zoon niet durven dromen:
een kus van vader was diens groet;
ik ben niet waard uw zoon te heten,
dat zei de zoon, wat waarheid is,
daar wilde vader niet van weten
want hij gaf hem vergiffenis

geef hem een ring, doe hem ’t feestkleed aan,
want God wist zijn hart te raken;
hij die dood was, mag hier levend staan,
laten wij een feestmaal maken;
hij was verloren, is gevonden,
dat zei vader toentertijd;
de zoon was aan zijn hart gebonden,
en hij was hem niet langer kwijt

maar zo wil ook De Vader wezen,
Hij, Die in de hemelen is;
zo staat het in de Schrift te lezen:
Hij gaat voor de behoudenis,
met ontferming is Hij bewogen,
Hij wacht op ons, ziet Hem daar staan:
open armen, vol mededogen;
komt, laten wij naar Hem toegaan

Ik zal Mijn gratie aan u geven,
want Ik zoek wat verloren is;
wie tot Mij komt, krijgt eeuwig leven,
bij Mij is uw behoudenis:
komt dan tot Mij, Ik zal u dragen
en brengen naar Jerusalem,
u zult bij Mij zijn, alle dagen,
dat is waartoe Ik u bestem

bij Lukas 15 : 20 – 24

Details

Geschreven door: Kijzer, Annet

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 14 februari 2021

Hits: 1026

Zijn ballingschap
mijn thuiskomen
Zijn verlies
mijn winst
Zijn neergang
mijn opstanding
Zijn heengaan
mijn worteling
Zijn terugkomst
mijn toekomst

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 14 februari 2021

Hits: 1010

oogverblindend
weerkaatst de sneeuw
het gouden zonlicht
van de vroege morgen

onderstrepend
de grootsheid
van de natuur rondom
in ongekende stilte

fluisterend
de naam van
de Schepper
in alle toonaarden

schrijvend
in zijn handschrift
van ragfijne sneeuw
op boom en struik

vertellend
van zijn grootsheid
en eindeloze liefde
waarin Hij naar je kijkt

buitenaardse boodschap
begrijpelijk gemaakt
in sneeuw en ijs
zichtbaar en voelbaar

uiting van zijn liefde
fluisterend jouw naam
Ik heb je lief
meer dan je denkt

Details

Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024

Categorie: Saamhorigheid

Gepubliceerd: 14 februari 2021

Hits: 1022

zon, ijs, sneeuw,
schitterende
straling,

skiën,
sleeën,
zwieren,
zwaaien,
schaatsen,

samen
sporten,
speuren,
signaleren,
zielsgelukkig.

zo
samen
Scheppings
zovele schatten
zodanig waarderen
dat we God in al die
ijspret alleen maar eren.

Details

Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 12 februari 2021

Hits: 824

Details

Geschreven door: Messie, Han

Categorie: Sonnet

Gepubliceerd: 12 februari 2021

Hits: 1003

Het meisje veegt en boent de vloeren
binnen de school der hoge wetenschappen.
vol sissend sop glijden natte lappen
om zich somtijds luidruchtig te roeren.

De schoonmaakster wil haar gedachten voeren
met diepe ernst én luidruchtige grappen:
"Wat zou Onze Lieve Heer mij boodschappen?
Laat de toekomst uitdagend op je loeren?"

Voldaan blijft de professor bij haar staan.
Zijn schoenen hebben voorzichtige ogen,
zien het lichte gespat. Hij geeft te verstaan:

"Jouw handen, door God gezegend, mogen
krachtig reinigend door dit gebouw gaan,
de glans van kunde en vernuft verhogen."

Details

Geschreven door: Els Hengstman-van Olst

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 12 februari 2021

Hits: 991

De buitengewone schoonheid
van een sneeuwland in de zon,
daar schieten woorden voor te kort
'k wou dat ik het beschrijven kon!

Het knispert onder je voeten
en het glinstert als diamant,
het lijkt wel op een sprookje
maar 't is gemaakt door een Meesterhand!

Want de hand die ons ooit maakte
en ons met liefde schiep,
vormde elke kleine sneeuwvlok
die Hij tot aanzijn riep.

De zuivere witte kleur
van een sneeuwtapijt
wijst op Jezus' offer
tot het uiterste bereid.

Onze zonden als scharlaken
worden bedekt door Jezus' bloed,
wij zijn witter dan de sneeuw
dát is wat Hij voor ons doet!

Alles wijst ons naar Gods grootheid
naar Zijn majesteit en kracht,
in het schitterende sneeuwland
met zijn schoonheid en zijn pracht!

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 12 februari 2021

Hits: 1039

Details

Geschreven door: Laneuze, Priscilla

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 12 februari 2021

Hits: 1075

Een dik pak sneeuw, een stilte tafereel
van schitterende schoonheid, 's lands habijt
in wit, waarin bevroren schijnt de tijd
en zwart verdwenen is van het toneel.

De geest bevrijd van onvree, gekrakeel,
als vluchtend in iets vluchtigs wat verblijdt,
voor even wegdromend naar Eeuwigheid,
waar stralend wit eens worden zal ons deel.

Serene sfeer, door kinders uitgelaten,
gehinderd, tòch, is blijdschap van een kind
niet prachtig, krachtig, om zorg los te laten ?

Zei Hij niet: "Wie niet zijn kan zo een kind,     *
komt 't Koninkrijk van God niet in", dus laten
wij, zorgenvrij, naar Hem gaan..., als een kind.


* Marcus 10:15, Lucas 18:17

Details

Geschreven door: Winter, Hans

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 11 februari 2021

Hits: 1042

Details

Geschreven door: Lingen, Aagje

Categorie: Pasen Lijdenstijd

Gepubliceerd: 11 februari 2021

Hits: 1434

Zoals de sneeuw alles bedekt,
wat vuil, besmeurd is en bevlekt,
zo is het met ons leven.

In alles schieten wij tekort,
we weten goed waaraan het schort,
ten dode opgeschreven.

In onze plaats droeg Hij de straf,
die door Zijn dood ons 't leven gaf,
en alles kon vergeven.

Hij wast ons smetteloos en rein,
wij mogen altijd bij Hem zijn,
van straf geheel ontheven.

Door Hem wordt alles mooier mooi,
als witte sneeuw is onze tooi,
omkleed, met Hem omgeven.

Psalm 51:4,9 - Jesaja 1:18
1 Johannes 1:7

Details

Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024

Categorie: Blijdschap

Gepubliceerd: 11 februari 2021

Hits: 1023

Details

Geschreven door: Jacobsen, Thomas

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 11 februari 2021

Hits: 901

vader en moeder heb ik verlaten,
want ik wilde mijn eigen wegen gaan;
maar ik heb daarbij niet nagelaten
om te vragen, en daar ook op te staan,
om een deel van ’t familievermogen
mee te krijgen en ook mee te nemen,
en daarmee ben ik weggetogen
want al dat geld wilde ik wel claimen

ik ging het leven in voor ’t eigen ik,
ik ging mijn eigen wegen, maar ’t liep mis:
het geld ging op, zo zag ik tot mijn schrik,
geen feesten meer, maar wel bekommernis:
vroegere vrienden gaven niet meer thuis,
uit armoe werd het varkens hoeden,
zo maakte ik mijn leven tot een kruis,
er was niks om mij er mee te voeden

toen kwam ik tot mijzelf, daar, in dat land,
en ik kon zeggen: ’t is mijn eigen schuld,
het ging niet goed, het deugde van geen kant,
en in dit land word ik niet meer geduld;
mijn vermogen, dat heb ik zelf verspild,
tot werken zal het wel niet meer komen,
eigenlijk heeft men mij hier nooit gewild,
‘k ben niet meer welkom, dat heb ‘k vernomen

ik heb waarlijk niets meer in te brengen,
ik kan mijzelf hier niet rechtvaardigen,
en heb ook niets om mijn schuld te verengen,
ook behoor ‘k geenszins tot de eerwaardigen;
aanspraak op iets kan ik niet meer maken,
zou men mij afwijzen, dat is terecht;
zo ligt het, voor wie van De Weg af raken,
het staat duidelijk in de Schrift gezegd

als ik kies om eigen wegen te gaan,
andere dan de paden van de Heer,
zal ik bedrogen uit komen te staan,
waar ik de behoudenis zelf royeer;
het ligt niet aan God, ‘t ligt aan mij alleen:
Hij zegt: komt naar Mij en wordt behouden,
maar mijn hart lijkt wel van louter steen,
aan Zijn Woord heb ik me niet gehouden

dat zie ik nu in, mij blijft niets over,
nu ik zie hoe mis ik zelf ben gegaan,
dat ‘k mezelf niet langer betover
maar het Woord van de Heere ga verstaan:
om naar Hem te gaan, gratie te vragen,
moge Hij mij de scepter toereiken:
de Heer handelt naar Zijn welbehagen,
Heer, wil dat ook aan mij doen blijken

bij Lukas 15 : 12 – 21

Details

Geschreven door: Winter, Hans

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 10 februari 2021

Hits: 1009