- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2197
nog voor ik was
geliefd
voor ik kon geven
weet ik
dat hemelse liefde gegeven
het meeste is
en levenslang mij draagt.
Daarom zijn mensen
medemensen
hemelse lichtdragers
onwetend soms bekend
verlichten zij lijden
in meeleven
leven zij vrede
nog voor die is.
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2692
Moeder Maria
Aanbeden door velen
miljoenen mensen
spreken hun wensen uit,
vertellen hun geheimen.
Ook ik heb dat gedaan,
niet Katholiek maar toch
beseffend als moeder Gods
kan ze voorspraak zijn
bij de Vader.
Ik kom steeds nader
bij de kern van al het goede.
Het is de moeder Gods
een wijze vrouw
die ons Jezus gaf.
Dwars over Jezus graf
gaf zij haar zoon
Beeldde plaatsvervangend
onze schaamte uit.
Genade voor zonde
vergeving van schuld
Wat een geduld
had God met ons.
Jezus draagt zijn moeder met zich mee,
als trofee na overwinning.
Kinderen van één Vader
zijn we allemaal.
Wat een verhaal
zit hier aan vast.
Geen graf hield
Davids Zoon omkneld
Hij overwon die sterke held.
Nu jaagt de dood
geen angst meer aan
want alles, alles is voldaan.
Kwijtschelding, genade
liefde kwam er in de plaats.
En we mogen het uitdelen
Aan elkaar, maak dat beeld
van de liefde maar waar.
Het is all in the air.
voor de foto van het schilderij
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2281
gevonden wordt hij
drijvend op het water van de dood
geadopteerd door onderdrukkers
leert de taal van de sterken.
Met geweld wil hij recht doen
zijn volksgenoten bijstaan
hen redden uit de slavernij.
Vluchten moet hij
naar niemandsland
vindt er geluk in het alledaagse
herdert er schapen.
Maar uit heilig vuur
roept een nog vreemde stem,
sloopt zijn opgebouwde zekerheid.
‘Ik heb mijn volk gezien
leidt hen uit hun slavernij’.
En Ik zal er zijn
jou leren de taal van liefde
Mijn zwakte.
Mens en medemens zul je zijn
drager van het ‘beeld’ dat Ik bedoel.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2056
Hoe zou het in je leven zijn
als je alles van te voren wist;
je achteraf nooit kon zeggen:
"Hierin heb ik me toch vergist".
Dan zal het leven je niet leren.
En Jezus heb je ook niet nodig,
want jijzelf bent je houvast
en jouw God wordt overbodig.
Ja, zo is het eens begonnen:
wij wilden net zo zijn als God.
Maar we hebben het geweten,
levenslang is nu ons lot.
Toch, het hoeft zo niet te blijven,
want Gods reddingplan lag klaar.
Jezus wilde zich ontfermen,
Hij, de grote Middelaar
Och, mijn Heiland, wil ons redden,
wij zijn toch zo dom geweest.
Heer, we willen U weer dienen,
leer ons door uw Heilige Geest
U de eerste plaats te geven.
Door steeds gericht op U te zijn
zal de oude mens verdwijnen
en worden wij weer nieuw en rein
- Details
- Geschreven door: Hardenbol, Cor
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3133
je loopt met een gebogen rug.
Niets gaat er meer vlot en vlug,
je doet steeds stapjes terug.
Je wereld wordt kleiner, keer op keer,
je leden stram, je botten teer.
Had ik nu niets te schrijven meer,
dan kwam ik om in mijn oud-zeer.
Maar ik mag opzien naar boven,
mijn God zal ik eeuwig gaan loven.
Hij wilde mij van satan roven,
trok mij uit de vurige oven.
Al ben ik kwetsbaar en teer,
Het wordt eens beter weer.
Vernieuwd word ik almeer
Straks volkomen bij mijn Heer.{jcomments off}
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 2802
‘t parochiekerkje was te klein
voor ‘n drummende menigte
die snikkend en snotterend
d’ orgelklanken overspoelden
de bloemen op het tapijt
werden ijzig van schrik
toen de vijf witte kistjes
één na één werden
binnengebracht voor ‘t altaar
en de kist van de moeder
‘n woeste brand had in ‘n nacht
bijna ‘n gans gezin vernield
daarachter stapte de vader
met brandwonden en kwetsuren
die liefst met zijn gezin
de dood was ingegaan
wat had zijn leven nog te betekenen
en voor de peuter van twee jaar
d’ enige die kon gered worden
*
de pastoor die ‘t zelf moeilijk had zei :
daar zijn geen woorden voor…
wij kennen Gods wegen niet…
maar of die woorden nog tot
de verscheurde man doordrongen
die daar als versteend zat…
*
en toen moet Iemand
snel hulp hebben geboden
een gans team was er om de man
te steunen en te begeleiden
maar de echte heling van zijn kwetsuren
zal pas hierboven gebeuren wanneer hij weer
met zijn gezin verenigd zal zijn.
voor ‘n drummende menigte
die snikkend en snotterend
d’ orgelklanken overspoelden
de bloemen op het tapijt
werden ijzig van schrik
toen de vijf witte kistjes
één na één werden
binnengebracht voor ‘t altaar
en de kist van de moeder
‘n woeste brand had in ‘n nacht
bijna ‘n gans gezin vernield
daarachter stapte de vader
met brandwonden en kwetsuren
die liefst met zijn gezin
de dood was ingegaan
wat had zijn leven nog te betekenen
en voor de peuter van twee jaar
d’ enige die kon gered worden
*
de pastoor die ‘t zelf moeilijk had zei :
daar zijn geen woorden voor…
wij kennen Gods wegen niet…
maar of die woorden nog tot
de verscheurde man doordrongen
die daar als versteend zat…
*
en toen moet Iemand
snel hulp hebben geboden
een gans team was er om de man
te steunen en te begeleiden
maar de echte heling van zijn kwetsuren
zal pas hierboven gebeuren wanneer hij weer
met zijn gezin verenigd zal zijn.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Vogels
- Hits: 3297
Vanuit het hoge groen
komt hun geluid mij tegemoet,
een vogelzwerm
bevolkt de berkenbomen,
ze kwetteren als
kinderen in de pauze.
Steeds luider klinkt
de boventoon
maar ook steeds feller,
een tortelduif vliegt
naar de appelboom.
Wat hebben jullie,
toch geen ruzie,
ze kunnen beter
naar het kerkhof gaan
waar ik ze eerder gadesloeg
en meende dat ze spraken
over de mooie teksten
op de graven,
maar kijk nu,
lezen ze gedachten,
in één maat
klinkt hun vleugelslag,
daar gaan ze,
toch eendrachtig.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1283
die door de mensen niet worden gekend.
Soms willen anderen op straat ze toch vertelen
en geven weer wie jij beslist niet bent.
Om dan, als er een deur toch opengaat
men soms in dat verhaal zijn eigen leven ziet.
Jawel, 't verhaal ligt dan wel op de straat
maar samen deel je vreugde en verdriet.
Het samen weten is elkaar herkennen,
een ander heeft ook vreugde en smart.
De deuren open, het is even wennen,
maar opent af en toe ook wel een hart.
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2032
uitersten die elkaar niet raken.
Vrome mannen recht in de leer
oordelen met gesloten ogen
naar de letter.
Jezus schrijft in het stof
letters die verwaaien.
Zijn liefde verheft zich
ver boven dode letters
Hij ziet de reeds veroordeelde staan
als mens
en oordeelt niet!
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3002
Een mens is slechts
een bel, een veder…
Hij stijgt met moeite
omhoog, maar
daalt vanzelf
weer neder !
- Details
- Geschreven door: Hardenbol, Cor
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3287
mijn moeder lag mij ergens neer
in het kille natte van herfstweer.
Goddank, nadat ik was neergesmakt,
heeft een andere moeder mij opgepakt.
zo klein, zo teer en ook verzwakt.
En nu, nog ken ik mijn moeder niet,
het kind zijn in mij heeft verdriet.
Ik bid of God mijn leed ook ziet.
Het wonder is het waar ik op wacht
God maakt de hardste harten zacht.
Er komt een dag, ja na elke nacht..
terwijl ik verdrietig vele dagen slijt,
wacht ik op een nog betere tijd.
Een hart, dat zich tegen moeder vleit.
Van haar verdriet ontbonden,
haar moeder weer gevonden
tot heling van de wonden.{jcomments off}
- Details
- Geschreven door: Hardenbol, Cor
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3099
Men lag mij bij een woning neer,
mijn moeder wilde mij niet meer.
Goddank, een andere moeder kwam,
die mij van harte, vol liefde overnam.
Zij zei: ach kleine, mijn lieve lam.
Geen echte moeder, het is een kruis,
toch was er ook voor mij een huis,
ik kreeg een liefdevol tehuis.
En nu, volwassen , groot en sterk,
heb ik een groot en moeilijk werk,
ik zoek mijn moeder onder `t zwerk.
het kind zijn schreeuwt elke keer,
moeder, wat doe je mij toch zeer,
waar ben je toch, vind ik je weer?
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3365
Hij had zijn instrumenten
klaargelegd
maar zag
dat het hem
niet zou lukken.
Stil vouwde hij
zijn handen.
Hij nam zijn instrumenten,
stil stuurde Hij
zijn handen,
hij zag
dat het Hem lukte
wat hij niet
had gekund.
De koning
werd door Hem
nog levenstijd gegund.
Geïnspireerd door de documentaire over koning Boudewijn:
“Naar het hart van de koning”.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Avondmaal
- Hits: 2020
vierden de maaltijd met elkaar
werden gedrukt aan Vaders borst
ontvingen drank voor onze dorst.
Het offer van de geliefde Zoon
reinigde onze zielen schoon
Zijn lichaam dat waar voedsel is
concretiseerde Zijn verrijzenis.
De Geest deed heilzaam werk
maakte onze zwakheid sterk
verstrekte hemelse medicatie
leidt ons nu voort in alle gratie.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 1156
ik begrijp het nog steeds niet,
we mogen samen in deze wereld leven,
laten we elkaar het beste gunnen en geven.
Laten we met elkaar zo omgaan,
dat de ander centraal zal staan,
wat zal de wereld dan mooi wezen,
en allen een gelukkig leven.
- Details
- Geschreven door: Noordegraaf, Paul
- Categorie: Triolet
- Hits: 2769
U kent mijn nood
U geeft mij brood
Ik leerde bidden
U leeft, ik ben dood
Heer, kom in ons midden
Ik leerde bidden
U kent mijn nood
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 2816
die kwam uit hoge kruinen
ik luisterde stil en lang
‘t klonk als heel zachte bazuinen.
Zo zuiver, helder, klaar
heb ik zelden een lied vernomen
als in die schemer daar
onder die hoge bomen.
En blij jubelde mijn hart mee
met die schone klanken
vond daarin werkelijke vree
en stof tot danken.
Als een stem kwam dat lied
toen op die late avond
en ‘k wist dat Hij mij niet verliet
maar ook nu weer naast mij stond.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2254
en mijn God
Uw littekenen
getuigen mij
van dragen
en verdragen
van vragen
om verlossing
onmogelijk
gebeuren
doch lijdzaam
doorleden
verschijnt
Gij mij
ter zij
reik ik mijn
weke hart
met ogen
smekende
bereid
grif Gij
daarin
het kruis
van Uw
lijdzaamheid
Jakobus 1:3
- Details
- Geschreven door: Made, Frits van der
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3900
de bomen en de vruchten.
De mensen staan er hoopvol bij,
wie goed hoort, hoort hen zuchten.
“God…is dit allemaal voor mij,
Uw wijngaard, Uw domeinen ?
Bent U het die de wens voldoet,
misschien ook wel de mijne ?
Ik kan er haast niet bij, o Heer
Ik hoor mijn oren tuiten.
Bent U God…heerser in ’t heelal,
Die alles doet ontspruiten ?
Geeft U het leven, de natuur,
en laat U alles bloeien ?
Maar God, hoe kan het dan bestaan,
dat mensen daarmee knoeien ?
Uw almacht bracht de bergen voort,
de heuvels en de dalen…..
Wie U niet kent, wat mist die veel,
de Bijbelse verhalen !
Tot aan vandaag spreekt U Uw woord,
door knechten en profeten.
Zij voelen wat U heeft bedoeld,
en laten het ons weten !
Geef, Schepper van ons aards bestaan,
ons als ’t U blieft nog zegen.
Want wij belijden onze schuld:
wij werken U veel tegen.
Abortus staat in onze wet,
en in ons handelen geschreven.
Wij maken dood wat levend is….
O God, wat hebben wij misdreven ??”
-----------------------------------------------------
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Moed
- Hits: 3499
onverdraagzaam en liefdeloos
God geeft mij de moed om vol te houden
Hij geeft mij Godsvertrouwen
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2028
is zelfgericht
is almaar meer
is lucht
is ledigheid.
Zijn is delen
van gemeenschap
van de ziel van de dingen
van geld en goed
van kennis en ervaring
van wijsheid en meeleven
van lief en leed.
Is vruchtbaar maken
wat vruchteloos was.
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2233
voor alle landen één
uitgestuurd zonder bagage
zonder eten zonder drinken.
slechts het woord van hun meester
is hun kracht.
Afhankelijk zijn ze van de ander
gesprekspartners
ontvangers van dé boodschap
de dialoog in optima forma.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3139
Zwaar en kloppend is de pijn
Wisten jullie toen wel goed
Wat het is om hier te zijn ?
Eenzaam al het leed verdragen
Hulp'loos zijn in diep verdriet
Hoopvol wachten alle dagen
Niemand die de tranen ziet
Hoe ik ze ook smeek of vraag
Grimmig slaan ze er op los
Elke dag krijg ik meer slaag
Altijd weer ben ik de klos
"Lastig kind dat je d'r bent
Hier, pak aan, jij stuk verdriet !
'r Is toch niemand die je kent
J'ouders hoefden j'ook al niet !"
Moeder, vader, ja, ik bloed
Op een dag was daar de Heer
Hij geeft mij die grote moed
Wist mijn tranen en mijn zeer
.....................................................
Moeder, vader van haar bloed
Zo heeft zij gewacht, gesmacht
Langzaam is ze doodgebloed
Weerloos in die duist're nacht
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Algemeen Overlijden
- Hits: 4420
je leventje begon en ieder jaar herdacht,
zal altijd bij mij blijven horen,
je nieuwe levensjaar werd blij verwacht.
't Is nu een dag van nooit meer feest,
een nieuwe datum is er bijgeschreven.
En dat doet pijn want allermeest
is dit nog met je leven zo verweven.
Geen vieren maar een stil verwerken
van 't leven wat daartussen lag.
En de herinnering zal dat versterken,
een leven van voorspoed en tegenslag.
Ik blijf achter met getallen van herdenken
waarin de uren pijn doen in de tijd.
De vele vragen zullen tranen schenken,
maar jij mag zijn in eeuwigheid.
- Details
- Geschreven door: Roode-Blankestijn, Jannie
- Categorie: Kwetsbaar
- Hits: 3377
Meestal
met grote blijdschap
begroeten we nieuw leven,
om dit, op enig moment
met diepe droefheid
terug te moeten geven
Tussen
geboorte en sterven
passeren alle facetten
van dit gekregen leven
ervaren we duidelijk
onze kwetsbaarheid.
Onbegrip
doet eenzaamheid groeien
wanhopig bouwen we muren
om pijn te voorkomen
sluiten onszelf op
ivoren toren
Opgesloten
leven, is half leven
durf met Gods aanwezigheid
je muur biddend te slechten
om met Zijn hulp
weer compleet te worden
Geloof
in Zijn grote genade
dat Hij je geschapen heeft
en je mag zijn wie je bent
levend mens
in prachtige kwetsbaarheid.
met grote blijdschap
begroeten we nieuw leven,
om dit, op enig moment
met diepe droefheid
terug te moeten geven
Tussen
geboorte en sterven
passeren alle facetten
van dit gekregen leven
ervaren we duidelijk
onze kwetsbaarheid.
Onbegrip
doet eenzaamheid groeien
wanhopig bouwen we muren
om pijn te voorkomen
sluiten onszelf op
ivoren toren
Opgesloten
leven, is half leven
durf met Gods aanwezigheid
je muur biddend te slechten
om met Zijn hulp
weer compleet te worden
Geloof
in Zijn grote genade
dat Hij je geschapen heeft
en je mag zijn wie je bent
levend mens
in prachtige kwetsbaarheid.