Details

Geschreven door: Troost, Janneke

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 05 oktober 2013

Hits: 2640

Er zijn momenten in mijn leven,
dan twijfel ik er weleens aan,
of er een God is en een hemel,
waar ik ooit heen mag gaan.
 
Is het waar dat onze
godsdienst de waarheid is,
of volg ik iets en merk aan het eind
van mijn leven dat ik mij vergis.
 
Vader bedankt voor de momenten
die U mij gaf in mijn leven,
momenten dat U mij troost
en kracht wilde geven.

Details

Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 05 oktober 2013

Hits: 2105

Tussen de geslagen puinhopen van het leven,
schijnt het of Gods hand onzichtbaar is.
Al struikelend en vallend ga ik verder,
telkens op zoek naar die hemelse Herder.
Alles lijkt gehuld in duisternis.
 
Brokken steen doen mijn voet steeds wankelen.
Geen helpende hand is er onder mijn bereik.
De weg lijkt zich ook al in duister te onthullen,
niets kan die vermoeiende leegte vullen.
Geen enkel gebaar geeft van Zijn liefde blijk.
 
Ik vraag me af: zijn er dan geen effen paden,
waarom val ik steeds weer in dat zwarte gat?
Een gat dat ik maar niet kan ontwijken,
dat steeds in mijn geheugen staat te prijken.
Waardoor ik genadeloos wordt afgemat.
 
Vermoeidheid in mijn brein wil maar niet wijken,
ondanks dat ik weet van een Redder in nood.
Vragen, duizenden vragen houden me bezig,
Waarom toch God was U niet aanwezig?
Was Uw liefde in de mensen toen dood?
 
Kreeg dan die vijand, die Uw wil trotseerde,
zomaar de vrijheid om te doen wat hij wou?
O God, neem mij ook nu opnieuw in bescherming,
ik kan niet zonder Uw liefdevolle ontferming.
Leer mij te bouwen op Uw waarheid en trouw.
 
De tranen van pijn die vaak rijkelijk vloeien,
waarvan ik weet dat ze kostbaar zijn in Uw hand.
Geef toch machtige Vader dat ik kan aanvaarden,
al Uw plannen met mij, ze zijn van kostbare waarde.
Alleen Uw liefde houdt tot in eeuwigheid stand.
 
En al zal soms de zon achter de wolken verdwijnen,
al is soms mijn hart tot op het bot toe verkleumd.
Dan toch, zal alleen Uw liefde en trouw mij verwarmen,
U draagt mij mee in Uw veilige armen.
Ik weet mij door Uw genade gesteund.

Details

Geschreven door: Linde-Altena, Tiny van der

Categorie: Afscheid

Gepubliceerd: 05 oktober 2013

Hits: 3841

 
Zacht ruisen de bomen en wiegt er het gras.
Daar waar Gods Zoon het verdriet eens genas.
Daar in die tuin, waar je de stilte kunt horen.
Daar werd eens de vrede geboren.
 
Als ik daar ben en ik kijk om me heen.
Hoor ik er vaak een stil zacht geween.
Dan zie ik een stoet van mensen die huilen.
Die voor ‘t verdriet graag weg willen schuilen.
 
De Heer van het leven troost in verdriet,
Wanneer je door tranen Hem niet meer ziet.
Kom en luister, hoor het Hem zeggen:
Ik zal jouw hand in de mijne leggen.
 
Daar in die tuin van het stille verdriet.
Daar deed Christus de dood eens teniet.
De tuin van stilte werd een bedevaartsoord
Waar door Gods kinderen de stilte werd verstoord.
 
Omdat het huilen veranderde in een blij gezang.
Ook al wachten Gods kinderen nu al eeuwenlang
op de terugkeer van Christus op de wolken
Zo jubelen ze het uit samen met alle volken.
 
Dan zal de tuin van stilte op houden te bestaan.
Omdat eens daar alle graven open zullen gaan.
Dan zullen de bazuinen door het hemelruim klinken.
En zal de tuin van stilte in zijn lichtkring blinken.
 
De bloemen in die tuin zullen weelderig bloeien
Ook zal er geen traan meer hoeven te vloeien.
God zelf wandelt daar opnieuw met zijn kind.
Opdat het daar de eeuwige rust bij Hem vindt.

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Gebedengedichten

Gepubliceerd: 05 oktober 2013

Hits: 2026

     Vast
     houd Gij
     mij vast
     dat waar
     ik tast
     slechts U
     aanraak

     geen andere
     gezichten
     aanstaren
     dan die Uw
     heerlijkheid
     afstralen

     verhalen
     woordeloos
     de kracht
     van Uwe
     armen
    
     de echo
     van Uw
     waarheid
     trillend

     tot in het
     diepste
     weten

     eeuwig
     mij

     Gij

Details

Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 05 oktober 2013

Hits: 2842

 
 
Ik groef diep in mijn ziel,
zocht antwoord op mijn twijfels,
alsof ik in een zandhoop groef.
Maar de kuil waarin ik viel
 
werd torenhoge vragen:
'Moest het nu zo? En 'wat voor zin
heeft het dat er een God bestaat?'
Dit is toch niet te dragen?
 
Heer, twijfel is er, geen geloof.
Ik wil zo graag, dit wordt te zwaar,
dus antwoord als ik tot U schrei!
Bent U dan horend doof?!
 
Het zand wordt drijfzand
en ik roep: "Heer, hoor naar mij
als U bestaat, Heer, red mij dan
en reik mij toch Uw hand!"
 
Ik heb U onrecht aangedaan,
dat weet ik nu, vergeef me toch.
Sla weer Uw armen om me heen.
Laat mij  niet gaan, maar neem me aan.
 
Het antwoord kwam: "Mijn lieve kind,
hier ben Ik, Ik, JAHWE, jouw God.
Grijp maar mijn hand, ik red je uit
het drijfzand waar jij je bevindt.

Details

Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 05 oktober 2013

Hits: 2542

 

Een groot verlangen naar Zijn woorden,
een groot verlangen naar Zijn stem,
een groot verlangen om bij Hem te horen,
bij Davids Zoon uit Bethlehem.

Elke dag trok Hij weer verder,
ik verloor Hem niet uit 't oog,
trouw bleef ik Hem verzellen
en luisterde naar Zijn betoog.

Ik genoot van Zijn verhalen,
ik zag de wond'ren die Hij deed,
ik wilde altijd bij Hem blijven,
Hem volgen, elke weg, in lief en leed.

Veel sprak Hij in gelijkenissen,
iedere keer een ander tafereel,
van zaad in akkers, een koning en een bruiloft,
van rechters en vergeving, ieder kreeg zijn deel.

Hij kon zo mooi vertellen,
van 't schaapje dat aan het dwalen was,
ik zag het helemaal al voor me,
dat ik het weggelopen schaapje was.

Dat Hij mij was gaan zoeken,
dat Hij mij in de struiken vond,
dat Hij mij meedroeg in Zijn armen.
Deze liefde was het die mij aan Hem verbond.

Een verhaal van Vader met twee zonen,
dat sprak me best wel aan.
De één een bruisend feestend leven,
de ander trouw zijn weg gegaan.

De oudste bleef in werken steken,
hij genoot niet van het Vaderhuis.
De jongste kwam weer terug in Vaders armen
en vond opnieuw een warm tehuis.

Een mooi verhaal – een open einde.
Toch kwam er opstand in mijn hart,
ik was niet de één, noch de ander,
ik dacht dat Jezus mij vergat.

Een derde zoon, dat leek me wenselijk.
Geen oudste zoon, met weinig blijde levenszin
en niet zo werelds als de jongste,
maar zo iemand net als ik, zo'n beetje tussenin.

Zo volgde ik Jezus verder,
als derde zoon in Zijn verhaal,
mijn eigen plekje had ik nu veroverd,
Ik geloofde eens te komen in de bruiloftszaal.

Ook volgde ik Jezus in Zijn lijden,
toen Hij opging naar Jeruzalem.
Ik begreep niet wat er ging gebeuren,
maar in alles bleef ik trouw aan Hem.

De weg naar Golgotha ging komen,
Hij droeg in pijn en smart Zijn kruis.
Dit alles ging mij ver te boven,
was dit de weg naar 't Vaderhuis?

Zij joegen spijkers door Zijn handen,
het kruishout werd rechtop gezet.
Was dit nu nodig voor mijn zonden,
ik was toch trouw en leefde nauwgezet?

Ik kon dit bijna niet verdragen,
was dit mijn Meester, was dit mijn Heer?
Ik keek omhoog en zag Zijn liefdevolle ogen,
en begreep, 't zijn mijn zonden die Hem kruisten, keer op keer.

Toen boog ik diep ter aarde
en beleed, er is geen derde zoon.
De oudste en de jongste broeder,
ze zijn het allebei die zitten op mijn troon.

Om voor een zoon als ik een plaats te bereiden,
gaf Vaders oudste Zoon Zijn kostbaar bloed.
Van die genade leerde ik leven,
daar bij Golgotha, daar werd het leven goed.

Voor mij brak het wolkendek toen open,
het kruis veranderde, het werd een weg naar huis,
en op die weg stond Vader, met uitgestrekte armen
en zei: Mijn zoon, welkom thuis!

september 2007

Details

Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 04 oktober 2013

Hits: 2965

Het geloof kent zijn aanvechtingen
het kan ons tot wanhoop brengen
zekerheden in twijfel trekken
gevoelens van verlatenheid opwekken

De twijfel kan er zomaar insluipen
je plotseling bekruipen
in alle verdriet en pijn
kan de twijfel er zijn

Zet de twijfel niet dwangmatig aan de kant
God heeft ons geschapen met een verstand
wij kunnen nadenken en vragen stellen
onzekerheden kunnen ons kwellen 

Ons verstand is maar beperkt
wij kunnen niet begrijpen hoe God werkt
niet begrijpen maar vertrouwen
op Hem je toekomst bouwen

Ook in de bijbelse geschiedenis
ging er door twijfel heel veel mis
de strijd tussen satan mens en God
maakt al eeuwenlang veel levens kapot

God wil steeds opnieuw met ons beginnen
Hij zal satan voorgoed overwinnen
Hij geeft uitzicht in de strijd
geloof en zekerheid

Details

Geschreven door: Siebel, Nico

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 04 oktober 2013

Hits: 2408

herfst
wat ben je mooi
met je prachtige licht
strijk je over de bomen
zet je blad
dat verkleurd
in lichterlaaie
pluk je
geholpen door de wind
zaden uit de bomen
een nieuwe generatie
valt stilzwijgend
in de aarde
tot de Schepper
het tot leven roept

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 04 oktober 2013

Hits: 2553

Details

Geschreven door: Frederieke

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 04 oktober 2013

Hits: 4517

Mijn God, waarom hebt U mij verlaten?
of vóel ik mij slechts alleen gelaten?
Mijn God, hoe kan ik op U bouwen,
hoe kan ik U vertrouwen?
 
Mijn God, hebt U mij verlaten?
ik voel mij zo alleen
Mijn God, kan ik met U praten,
bij U terecht met mijn geween?
 
Mijn God, kan ik mij op U verlaten?
kan ik geloven in Uw bestaan?
kan ik mijn twijfel achterlaten
en samen met U verdergaan?
 
Mijn God, ik heb mijzelf verlaten
ben kwijt wie ik was
biddend kom ik met U praten
wil weer varen op Uw kompas
 
Mijn God, in dit gebed kom ik U nader
zoekend naar mijn eigen ik
zoekend naar U, mijn Vader
U vindend in dit stil’ ogenblik
 
Mijn God, ik heb U weergevonden!
U hebt mij de weg getoond
ik ben weer nauw met U verbonden
U hebt mijn twijfelend zoeken beloond
 
Amen
 

Details

Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 04 oktober 2013

Hits: 6387

 

Neem mijn handen Heer
en wil mij leiden
door groene weiden,
verkwik mij langs het water van de zee,
Goede Herder neem mij mee.

Neem mijn handen Heer
in het donker van de nachten
en het morgenlicht verwachten,
Uw stok en staf vertroosten mij,
Goede Herder wees nabij.

Neem mijn handen Heer
In het volgen van Uw wegen
vol goedheid, vol van zegen,
aan Uw tafel zit als gast,
Goede Herder houd mij vast.

Neem mijn handen Heer
als de dagen mij gegeven
klimmen naar het einde van dit leven,
bij het scheiden van mijn aardse huis,
Goede Herder, breng mij eeuwig thuis.

december 2009

Details

Geschreven door: Groeneveld, Petra

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 04 oktober 2013

Hits: 2479

Ik twijfel of ik wel staande zal blijven,
te midden van het tomeloos geweld.
Of ik de overkant wel zal bereiken,
en niet door vijanden word neergeveld.

En als de vaste grond onder mijn voeten ,
die vaak zo hevig trilt en onvast is,
en ik Zijn aanwezigheid niet voel en mis,
blijft Hij mij nabij, dat is zeker en gewis.

Maar heeft U zelf mij weer die vaste grond
gegeven, dat ik toch staande blijf door
middel van die droom, dat ik in Uw naam
de vijand mag vergeven, die mij zo verwondt?

Ik mag zeker weten dat U mij niet begeeft,
dat ik zal staande blijven met U, die ons
allemaal genade schenkt en vergeeft.

Details

Geschreven door: Made, Frits van der

Categorie: Eenzaamheid

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 3311

 
Degenen, die ik niet benijd,
zijn mensen in hun eenzaamheid.
Hun leven was ooit boordevol,
nu hebben zij geen dag meer lol.
 
Zeg tegen hen: Kom man, ga vissen!
Dan mag je je eerst vergewissen
hoe vér zij nog wel kunnen lopen ?
want anders valt hun mondje open.
 
Zeg ook niet:  Pak toch eens de fiets !
want evenwicht is ook al niets.
Misschien een lekker potje kaarten ?
Nee, geef mijn portie maar aan Maarten!
 
Heb je dan niets meer om te doen ?
Alleen maar wachten op ’t pensioen ?
om in je kasboek na te tellen,
of je nog iemand  durft te bellen.?
 
Alles is toch zo schreeuwend duur,
en meestal is het buiten guur……..
De dominee ? ?  Lang niet gezien!
Je kinderen ?  Nooit, en ‘k heb er tien!
 
Dus:  met  bejaarden wat aan ‘t  praten,
leert dat ze ’t leven soms wel haten.
Ik weet, dit houd ik in gedachten:
“Eenzaam te zijn, mag nog best wachten !”
………………………………………………...

(n.a.v. Week van de eenzaamheid)

Details

Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke

Categorie: Bijbeltekstgedichten

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 2231

Een aarden vat,
een kan, een kruik,
vervaardigd voor ’t gebruik.
Gevuld met schatten,
van God ontvangen,
veilig omsloten, niet te vatten.

Een barst…
een scherf…
gebutst…
gebroken.
Voorbij..?
Nu is de schat ontloken.

Het aarden vat
gebroken om te leven,
te leven om te geven,
te geven van de schat,
die diep verborgen zat.

Het leven mag gaan groeien.
De bloemen mogen bloeien.
Het licht kan nu gaan stralen.
God veegt de scherven op
en gaat de vruchten binnenhalen.

Details

Geschreven door: Fokkema, Arma

Categorie: Oorlog/rampen/vluchten

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 1743

Afschuwelijke beelden
denderen over ons scherm
Wij in onze weelde
schamen ons machteloos.
Immuun zijn is geen optie,
maar een zwak automatisme
als reactie op
verdrietig zijn en boos.
 
Natuurlijk gaan we bidden
voor de vele mensen.
De Here zal hen helpen,
omdat Hij voor hen koos.
Zij hebben niet gekozen,
maar mogen al bij Hem zijn.
Zijn liefde lijkt voorwaar
wreed en weergaloos.
 

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 2326

Zo op de mesthoop van geduld
en eindeloos geslagen
mag ik nu eindelijk klagen,

Zo op de afval van 't bestaan,
met niets meer in de handen
stel ik mijn vele vragen:

Ís dit Heer wat U wilt,
een mens in ademnood
met potscherf in de handen?

Is dit Heer wat u wilt, 
een mens geknield
in vuile aarde, vol van schande?

Details

Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 2695

Na een geloofscrisis in mijn leven
met veel worsteling en strijd
biddend en de hoop niet opgegeven
ervaar ik nu geloofszekerheid

Gods leiding in mijn dagelijkse leven
mag ik elke dag opnieuw ervaren
Hij heeft mij geloofsvertrouwen gegeven
Zijn hand zal mij leiden en bewaren

Uit een diep dal gekomen
ben ik nu een dankbaar mens en hoe
Hij de twijfel van mij heeft weggenomen
bid ik elke twijfelaar toe

Het is geen toeval of speling van het lot
waar ik op kan bouwen
zeker weten mijn Schepper en mijn God
op Hem steunt mijn vertrouwen

Details

Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 3678

Mijn handen zijn een vesting om je heen,
je mag er altijd schuilen,
met al je vreugde en verdriet,
Ik, Ik ben er, Ik die alles ziet.

Mijn handen zijn zo krachtig en zo sterk,
Ik wil je altijd dragen,
al moet het door het water heen,
Ik, Ik laat je nooit alleen.

Mijn handen zijn zo machtig en zo rijk,
je kunt de waarde erin lezen,
alles, alles, heeft het Mij gekost,
Ik, Ik, ben het die jou hebt verlost.

Mijn handen zijn vol liefde, vol van hoop,
je kunt op Mij vertrouwen,
bij angst of twijfel – kijk omhoog,
Ik, Ik geef je daar Mijn regenboog.

Mijn handen zijn vol warmte, vol van trouw,
ze zullen altijd voor je zorgen,
jaar in, jaar uit, ben Ik het die je voedt,
ja, in Mijn handen is het eeuwig goed.

november 2002

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 2081

    Hoe kan ik ooit geloven
    dat God een ieder kent?
    Dat Hij Zich hoog van boven
    tot ieder schepsel wendt?
    De twijfel treft mijn harte
    het licht wordt plots verdoofd
    bij ’t zien van zo veel smarte
    toch heb ik ooit geloofd.

    Dat Gij Heer in de hemel
    mijn denken overstijgt
    en al het aards gewemel
    U nooit eronder krijgt.
    Wil toch mijn ogen wassen
    en toon mij Uwe Zoon
    dan laat ik mij verrassen
    en zwijgt in mij de hoon.

    Daarom wil ik U vragen
    als twijfel mij belaagt
    mijn bange ziel te dragen
    Uw liefde mij weer daagt.
    Zo kan ik verder leven
    als klein en wankel mens
    en U mijn liefde geven
    dat is al wat ik wens.

    Melodie: Hoe zal ik U ontvangen
   

   
  

Details

Geschreven door: Fokkema, Arma

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 03 oktober 2013

Hits: 2123

 
Ik  twijfelde  vol onzekerheid;
Waar was ik aan begonnen?
‘k had bijna Heer, die rode draad
in mijn probleem gesponnen.
“Maak toch de keus. Verkeerd misschien,
maar je leert van fouten weven
en als je ’t goed verbeterd heb,
kun je rustig verder leven”.

Details

Geschreven door: Troost, Janneke

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 02 oktober 2013

Hits: 1520

Ik mag als kind van God leven,
samen gaan we op avontuur,
weet niet hoe alles gaan zal,
maar er is een God die stuurt.
 
Over bergen en door dalen,
in voor- en tegenspoed,
mag ik blijven vertrouwen,
het komt allemaal goed.
 
Zo mag ik leven op deze aarde,
steeds moet ik weer verder gaan,
aan het einde van al deze avonturen
kom ik eenmaal in de hemel aan.

Details

Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke

Categorie: Avondmaal

Gepubliceerd: 02 oktober 2013

Hits: 11071

De tafel zie ik staan,
de stoelen staan te wachten,
ook staat er brood en wijn
ja, alles is gereed.
Maar ik?
ik…ben ik gereed?

Ja, alles is al klaar gezet,
Uw maaltijd kan beginnen.
Maar, ik…het is zo moeilijk Heer,
het stormt nog zo van binnen.

Maar daar is Uw stem:
“de maaltijd is gereed, wat zou je wachten?
Kom maar tot Mij
Ik geef je nieuwe krachten”.

Maar Heer, ik kan niet komen nú,
hoe zou ik voor U kunnen staan,
zo vuil, zo vol van zonden,
ik heb geen benen om te gaan.

Mijn handen Heer, ze willen niet ontvangen,
ze zijn zo eigenwijs, ze zijn zo zwart,
ze willen graag mijn eigen leven blijven sturen
en toch…’t verlangt zo in mij hart.

Dan hoor ik weer Uw stem, daar vooraan in de kerk,
weer Uw roep om toch niet lang te dralen,
Ik roep je nú, let toch niet zo op jezelf,
zal Ik je dan maar komen halen?

Kom, laat je dan door Mij toch dragen
kom, Ik heb je al zolang verwacht,
let toch niet zo op je eigen werken,
Ik heb toch alles, alles al volbracht!

Kom leg je hand in Mijne handen,
kom, je stoel was steeds nog onbezet,
kom, blijf toch niet langer zitten,
kijk, Ik heb je stoel al klaargezet.
-----
Ik?
Mag ik..?
Ik kom, o Here
Here…kom!



 januari 1998

Details

Geschreven door: Hoogendoorn, Rieteke

Categorie: Vrucht dragen

Gepubliceerd: 02 oktober 2013

Hits: 3731

Vader, ik was een groene vijgenboom
en bleef alleen maar groeien
‘k had een prachtig bladerdak,
maar … vergat voor U te bloeien.

Vader, ik vond dat echt niet erg,
had het ook niet in de gaten
en vond mijzelf een goede boom
waar mensen heerlijk onder zaten.

De tuinman - ’t was Uw eigen Zoon –
die kwam me steeds op tijd verzorgen,
Hij gaf de moed nog steeds niet op
en hoopte steeds op ….. morgen.

In ’t voorjaar kwam U weer eens langs,
toen hoorde ‘k U alleen maar zuchten,
want Ú keek door mijn blaad’ren heen
en vond nog steeds geen vruchten.

“Ach tuinman”, zei U en Uw stem klonk mat,
“wat staat deez’ boom nog op de aarde,
hij heeft nog nooit een vrucht aan Mij gebracht,
voor deze tuin heeft deze boom geen waarde”.

Ik stond daar, ‘k hoorde alles aan,
ook hoe de tuinman stond te smeken,
“Vader heb nog wat geduld,
geef mij nog twee en vijftig weken”.

In ’t jaar dat voor mij was bijgevoegd,
ging de tuinman goed aan ’t snoeien,
hij kwam nog vaker langs dan eerst,
want Híj geloofde dat ik eens zou bloeien.

Vader, wat heb ik mij toen diep geschaamd,
voor zoveel liefde mij gegeven,
toen boog ik diep mijn takken neer
en zei: “Heer, hier is mijn vruchtloos leven”.

Als straks het nieuwe voorjaar komt
en U weer bij mij langs komt lopen,
dan streelt Uw hand mijn eerste knop
- en.. springt mijn bloesem open -


februari 1999

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Twijfel

Gepubliceerd: 02 oktober 2013

Hits: 2852

Een twijfelaar zat in de bijbel te lezen
en dacht: ‘Is het echt zo gegaan?
Het lijken wel sprookjes,
die nooit zijn bewezen
over ons mensenbestaan.
Toch was hij geboeid
en las daarom verder
nieuwsgierigheid had hem getart
hij las van Gods liefde en ook van de Herder
het raakte hem diep in zijn hart.

De twijfelaar  zei  toen: ‘Hoe kan ik geloven?
Heer, stuurt U mij een bewijs
gewoon een berichtje,
een teken van boven
vanuit Uw hemels paleis.
Doe als het kan, gewoon een klein wonder
opdat ik U beter begreep
Dat kunt U toch wel, U bent toch bijzonder?
Zo haalt U mij over de streep’.

Maar niets van een wonder en niets van een teken,
de twijfelaar twijfelde voort.
En daarom vroeg hij : ‘Heer
ik wacht nu al weken.
Waarom heb ik nog niks gehoord?’
Toch kreeg hij reactie,
wat hij niet verwachtte,
van een gelovige vrouw.
Ze zei: ‘Waarom heb jij die twijfelgedachtes.
God twijfelt toch ook niet aan jou?’

Een twijfelaar zat in de bijbel te lezen
en dacht: ‘Is het echt zo gegaan?
Het lijken wel sprookjes,
die nooit zijn bewezen
over ons mensenbestaan.
Hij dacht aan die vrouw ,
die hij nooit zou vergeten
haar overtuigende blik.
‘God zit in je hart’, zo liet ze hem weten
(O ja……………,
die twijfelaar?......... Ja, dat ben ik.)

Details

Geschreven door: Groeneveld, Petra

Categorie: Angst

Gepubliceerd: 02 oktober 2013

Hits: 2935

Ik droomde dat ik werd onthoofd,
ik voelde mij angstig, verdoofd.
Heel velen stonden om mij heen,
ze keken toe, hun ogen waren steen.
Ik keek mijn vijanden aan en zei,
ik vergeef het jullie in Gods naam.
Ze kwamen dichter om mij staan
het tij viel niet te keren, ik bad.
Ik werd wakker, mijn ogen nat,
het was een hele akelige droom.


Uit deze droom ontwaakte ik net!