- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2808
maar ’t gevoel wil daar niet aan.
Daarom zeg ik dat ik twijfel,
twijfel ik aan Gods bestaan.
Maar bij twijfel mag je hopen,
hopen dat het toch zo is
Houd ik alle opties open
over Gods geheimenis.
Als ik hoop moet ik vertrouwen
anders heeft mijn hoop geen zin
Door dus op mijn hoop te bouwen,
heb ik er vertrouwen in.
Twijfel is op mijn vertrouwen
en mijn hopen gebaseerd,
Zo is twijfel als ‘geloven’
als je ’t zo beredeneert.
God gaat mijn verstand te boven
maar ik hoop en ik vertrouw,
toch blijft twijfel mijn ‘geloven’,
hoewel ik het anders wou.
Maar al twijfel ik dit leven
over Gods aanwezigheid
Eens wordt twijfel opgeheven,
wordt mijn twijfel zekerheid.
Zal God mij dan begeleiden
naar het onbekende land?
Naar de grazig groene weiden
aan Zijn trouwe Vaderhand?
Zal mijn twijfel dan verdwijnen?
Die gedachte is me lief
Blijf ik twijfelend geloven,
in dit hoopvol perspectief.
- Details
- Geschreven door: Kuiphof, Gezina
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2215
daar vind ik rust, waar Hij mij kust
met warme liefdesstralen
die mij niet laten falen
maar dragen op de wind
gezegend als Zijn kind.
Ik proef de rust van het heelal
van eenheid met wie is en zal
hoog boven zee en water,
ver weg van het gesnater,
maar heel dicht bij Zijn stem
daar bij Zijn troon, daar vind ik hem.
Zijn stem is als de dauw zo schoon;
zo helder als kristal.
De regenboog verschijnt erdoor
de hoop van het heelal.
Eens zal Hij wederkomen;
gezeten op de wolk
maar nu laat Hij al stromen
de zegen op Zijn volk.
Ik vang het op en drink het in,
zoveel als ik maar kan
want als ik vol ben met Zijn Geest
dan is er niets meer van mijn vlees;
dan straal ik van het Licht
waar elke macht voor zwicht.
Zo ga ik dan ten strijde
beveiligd door Zijn Geest
mijn tong als zwaard
de Geest als paard
die mij leidt op wegen
van glorie en van zegen.
Nu rest mij enkel dankbaarheid
voor al zijn goede zegen
voor alles wat Hij deed voor mij
en ik nog ga beleven.
Ik vlei mij neer en hoef niets meer
het heil is al verkregen.
Amen.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2835
Thomas wilde Hem vooreerst zien,
aanschouwen met zijn eigen ogen.
Hoevelen die een goocheltruc zien,
worden voor hun ogen bedrogen ?
"Omdat gij Mij gezien hebt, gelooft gij ?"
zo sprak tot hem de opgestane Heer.
"Die niet zien en toch geloven, zalig zij !"
Vertrouwen, daar komt het op neer.
Vertrouwen had zelfs Petrus niet,
al onder 't woeste water bedolven.
Doch die Ene die onze zwakte ziet,
Hij heeft hem gered uit de golven.
Wanneer twijfel je soms belaagt,
de woeste golven jou overspoelen,
weet dat bidden Hem zeer behaagt,
je zult Zijn aanwezigheid voelen.
Godsgeloof is als honger naar eten,
het horen van Zijn roepende stem,
een brandend vuur, een zeker weten,
in ons blijde hart gevoed door Hem.
- Details
- Geschreven door: Martini, Ger
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1919
Twee briefjes in je zak
één links, één rechts
tussen schuld en hoge roeping
ik vind....... men vindt van mij.
Jouw wezen ligt in God
Hij is je veiligheid
je hulp en hoop
begin en einde.
Bestemd ben je te stralen
je licht te laten schijnen
geluk te laten zien
en hoogmoed ver voorbij.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Twijfel
- Hits: 3220
Met mensen
uit eigen kring
waren we bij elkaar.
"Je denkt toch niet
dat alles waar is
wat in de Bijbel staat,
geloof je echt dat
Jona in de vis zat
en Genesis is
enkel een verhaal".
Ik zag hoe om mij heen
de twijfel toesloeg,
broeders die
zo sterk geloofden
haakten af,
zagen de dood voor ogen.
Een kille leegte
stroomde door mijn leven.
Hoe sluipend kruipt
de twijfel om je heen,
ineens ontdek je,
hier staan we alleen
en dan komt er een keerpunt,
dan word je opgetild
door sterke Vaderarmen,
je hoort Zijn stem, zo mild.
Je geeft gehoor
aan wat Hij met je voor heeft,
je breekt en zoekt
Zijn waarheid en Zijn woord
en weet Hij heeft mijn
wanhoopskreet gehoord.
Hij zet je in de ruimte,
Hij geeft je weer een stem,
je huilt het uit van blijdschap;
hier ben ik weer bij Hem,
je bloeit van inspiratie,
Zijn Geest omvat je hart,
er is geen twijfel mogelijk,
Hij is mijn Levenskracht!
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Twijfel
- Hits: 2930
Zou de mens gelukkig zijn
als hij gaat in eigen kracht
zoals in het werelds denken
steeds naar voren wordt gebracht?
Ik betwijfel het.
Zou de mens gelukkig zijn
met geld en goed in overvloed
zonder dat hij in dit alles
Jezus als zijn Heer ontmoet?
Ik betwijfel het.
Zou de mens gelukkig zijn
als hij eigen wegen gaat,
de door God gegeven Weg
roekeloos verlaat?
Ik betwijfel het.
Zou de mens gelukkig zijm
Als hij nu voor Jezus kiest
Met daarbij de zekerheid
dat hij ‘t geluk nooit meer verliest?
Ik weet het zeker!
Ieder kan gelukkig zijn,
nooit meer in onzekerheid.
Zonder twijfel zonder pijn,
leven tot in eeuwigheid.
Jezus draagt je last.
.
Twijfel niet, God wil je ’t geven,
ga met hem op weg naar huis.
Zekerheid, een rustig leven
een plekje in het hemelhuis.
Dat staat vast!
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 4121
Twee is samen, twee is delen.
Twee is troost, twee is liefhebben.
Twee is thuiskomen in het huis van vriendschap.
Twee is meer dan één plus één.
Twee is veel, héél veel.
Alleen is maar alleen
Geen weerklank dan jezelf.
Geen troost, zo weinig liefde,
Haast geen thuis
Je mist dan een vriend, een vriendin.
Vriendschap is vermenigvuldigen door te delen.
Vriendschap is een gave.
Je leert er door te leven en te geven, maar ook
ontvangen.
Om te ontvangen moet je openstaan voor die ander.
Jij en jij en jij zijn mijn vrienden.
En anderen zullen het worden
Jij en jij en jij.
Vriendschap dat is wij!!!
- Details
- Geschreven door: Koolstra, Cor
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1823
Is Hij te omvatten, te begrijpen,
in een hokje te stoppen?
Hij, de Ene, van alle tijden.
Geest, God, Jaweh.
Hij die erbij wil zijn, in de chaos van de tijd?
Hij is het die mij draagt als op adelaarsvleugels,
die me opvangt als ik val.
Die knielt als ik weiger te buigen.
Die mij ziet zoals ik ben.
Hij kent mij, doorgrondt mij.
Hij laat me grazige weiden zien
en laat mij de keus of ik vrucht wil dragen of niet.
Hij zoekt me, verbaast me.
Hij roept me, spreekt tot me.
Horen kan en wil ik Hem niet altijd,
Mijn gehoor is te klein, mijn geloof
weerbarstig.
De Sterke, de Machtige
naar wie ik toegroei.
Nodigt me uit aan Zijn tafel,
die Hij deelt met ontelbaren.
Hij is de Ene!
.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5549
De wereld die met onrecht is gevuld
waar men wat krom is recht blijft maken
steeds bezig blijkt met valse zaken
dat is ’t bestaan waarmee wij mensen zijn omhuld.
Het is de leugen die volop regeert
en die de waarheid telkens wil verbuigen
wat steeds door valsheid van getuigen
als tegendeel van het bewijs dat wordt beweerd.
Zo zit de wereld heden in elkaar
die vol zit met haar leugens en bedriegen
daarmede vangt zij vals haar vliegen
zo speelt het onrecht in de wereld heel veel klaar.
Elk mens zal eenmaal voor de Schepper staan
die Zijn rechtvaardig oordeel uit zal speken
waar van Gods woord is afgeweken
daar legt God dan de mens Zijn strenge maatstaf aan.
Want God die onrecht nimmermeer aanvaardt
blijft steeds voor recht en zuivere waarheid kiezen
wie onrecht koos zal ’t heil verliezen
die mens blijkt ’t leven in Gods huis dan ook niet waard.
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Tijd
- Hits: 2704
die blijft altijd in zicht,
zolang de maatschappij
niet voor het uitzicht ligt.
We zijn ontzettend kwetsbaar,
maar vinden onszelf sterk.
Vertrouw alleen op krachten
die roemen in Zijn werk.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 1986
bekleed met schone edelstenen
glinsterend over bedauwde veld
waarover Uw lichtstralen schenen.
Met Uw warmte hebt U ons begroet
in het schijnsel boven de horizon
dat duistere nacht verdreef
en nachtelijke koude overwon.
Aarde bekleedde U weer met groen
en over uitgestrekte velden
wilde heel Uw scheppingsschoon
Uw glorie en victorie melden.
Zelfs in de kleuren van de avondzon
was Uw glans ons ten teken
dat nooit in duistere nacht
Uw trouw van ons is geweken.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1871
voor Hem die daar wil wonen
want als Hij komt en met jou gaat
zal Hij het kwaad onttronen
dan zal het plots’ling anders zijn
dan zal Zijn licht gaan branden
als jij verwarring, angst en pijn
eens neerlegt in Zijn handen.
Heb jij een hart dat leeft voor Hem
dan heb jij niets te vrezen
je kent de klanken van Zijn stem
Hij heeft zichzelf bewezen
de Vader geeft jou zekerheid
en jij mag zelfs verwachten
een woning in de eeuwigheid
houd dat maar in gedachten.
Heb jij een hart dat toegang geeft
en Vader rein mag maken
echt alles wat jij hebt beleefd
wat jou zo diep kon raken
is dat door jou al afgelegd
als jij dat los kunt laten
dan wordt jouw vrijheid levensecht
heb jij dat in de gaten?
Heb jij een hart dat zuiver is
en God mag toebehoren
dan leef jij ver van duisternis
en zul jij God bekoren
dan is er plaats voor Hem alleen
en is het rein van binnen
dan weet jij ook, door alles heen
zul jij het beste winnen!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3309
mag hij musiceren met velen
de loftrompet bespelen
omringd door hen
die reeds zijn voorgegaan!
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Genade
- Hits: 2115
Gezegend is hij, die luistert met zijn hart.
Gezegend is hij, die begrijpt wat hij hoort,
Gezegend is zij, die opgaat naar God.
Gezegend is zij, die opent haar ziel.
Gezegend is zij, die liefde ontvangt.
De zegen, dat ene gevoel.
Gezegend zijn wij, die de boodschap verstaan.
Gezegend zijn wij, die het kruishout aanschouwen.
Gezegend zijn wij, door genade gekocht.
Genade van God, door Jezus gewrocht.
Zo groot, toch eenvoudig.
Die ene toon, dat enkele woord dat zegt dat
alles beter wordt.
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Algemeen Overlijden
- Hits: 3370
Al jaren mis ik hen, die mij
in liefde en vreugd ontvingen.
Ouders, mijn ouders.
Je hebt ze veel te kort
Ik heb nog zoveel vragen,
over het leven.
Nu zijn ze dood, heengegaan.
Wat zouden ze van deze tijd
hebben gevonden?
Wie ik nu ben.
Hoe ik leef.
Wat ik voor hen voel, nog steeds.
Verlangend naar het zwijgende gesprek
en de soms schreeuwende stilte.
De stokkende adem en een
traag vallende traan.
De rust na de dood, berusting
in de serene stilte, hoorbare stilte.
De dood, zij kwam te vroeg,
Eeuwen te vroeg.
Ik kan ze niet missen,
Nog steeds niet.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 7512
Het laatste kruisje dat ik je heb gegeven
hoe warm was mijn kinderhand op je ijzig hoofd
zo onbeweeglijk- stil en streng- koud had ik je nooit geweten
ik die nauwelijks besef had van ’t leven, niets afwist van de dood.
Niet begrijpend keek ik naar moeder, die wegzonk in verdriet
De dokter en de familie probeerden haar moed in te spreken
maar leven zonder vader ging voor haar blijkbaar niet
gelovig als ze was, vond zij troost in haar gebeden.
Nooit zou ik vader nog zien terugkomen langs het raam
altijd blij gezind, altijd iets in zijn handen om te geven
’s nachts droomde ik dat hij er morgen opnieuw zou staan
en dat de werkelijkheid niet echt was slechts een naar beleven.
En vader kwam niet weder, alleen in bange dromen
soms was vader dood, soms was hij weer in leven
of had het demon van de nacht mij diep belogen
mijn kindertijd was heen en ik stond aan ’t raam te wenen.
Alleen een paar herinneringen… zo met ons witte paard
‘k moest op de foto met ‘n grote strik en mijn kleine paardenstaart
ach de vele puntzakjes snoep die je voor me kocht
en in de herfst de grootste paddenstoelen die je voor me zocht.
Hoe schaars ’t woord en ’t beeld dat ik van je bewaarde
bleven zij een leven in mij, dat nooit in mijn bestaan verzonk
steeds en steeds ieder miniem stukje van je vergaarde
en je onvoltooide liefde , in de liefde van ons aller Vader vond.
Greta Casier
Met dit gedicht wilde ik uitdrukken hoe zwaar pijn en verlies al kunnen wegen op een kinderhart, al heb ik het gedicht vele jaren na de dood van mijn vader geschreven. In een zwaar verkeersongeval was hij op slag dood; mijn broer zwaar gekwetst. Nooit kan ik vergeten hoe ik op school tijdens de speeltijd door de pastoor en mijn klaszuster op de hoogte werd gebracht. Ik wist niet wat het woord coma betekende, toch zei ik tegen de pastoor: Mijn vader die kan toch niet sterven?
Het gedicht begint met het laatste afscheid aan mijn lieve vader: en warm kinderhandje op een ijskoud hoofd, zo koud had ik mijn vader nooit geweten. Hij was een warm, zachtaardig man en vooral iemand die veel van mensen hield. Ik was de jongste van een groot gezin en daardoor een beetje het ‘troetelkind’ van mijn vader. ( 1e strofe)
Alhoewel mijn moeder het bijna bestierf van verdriet, was zij een sterke vrouw die troost zocht in een dagelijkse eucharistie en haar vele gebeden.( 2e strofe)
Als kind kon ik niet geloven dat ik mijn vader nooit meer zou terugzien, ik kreeg nare dromen en vooral hoopte ik dat ons gezin op een morgen weer met vader zou verenigd zijn.
Maar mijn kindertijd was heen en vader kwam niet terug, alleen een groot gemis bleef in mijn hart. Die sterke hand niet meer te voelen deed me veel verdriet.(3e strofe)
En toen ik begon te schrijven kwamen alle herinneringen me weer voor ogen: Onze zondagse wandelingen, de liefde voor bloemen en planten en voor ons wit paardje Bonno waar ik dol op was. De vele foto’s die vader maakte van zijn gezin, de geschenkjes die hij voor mij meebracht en vooral de liefde en zorg voor de natuur die hij in zich had. ( 4e strofe)
Hoe schaars het woord en beeld van hem waren, toch bleef ik ze een leven lang bewaren en ik had het gevoel dat hij van hierboven uit met mijn hemelse Vader over mij bleef waken en mij in mijn verder leven bleef volgen en steunen. En dat werd een grote houvast in mijn verder leven. (5e strofe).
Mijn dank aan Adri Kortekaas die mij de mogelijkheid gaf één van mijn gedichten te belichten.
Greta
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1540
dat heel de schepping wordt bevrijd
nu valt het leven nog zwaar
is er veel moeite en dreigt er gevaar
De schepping zucht als in barensnood
God heeft ons verlost van de eeuwige dood
in al onze moeite en verdriet
zien wij die verlossing nog niet
God zelf maakt een einde aan
het lijden dat Zijn kinderen ondergaan
Hij laat ons delen in Zijn heerlijkheid
tot in alle eeuwigheid
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2645
naar 't woord ongekend.
Opnieuw weer de zinnen
van waar je nu bent.
Verlegenheid, doe ik het goed.
Wie zegt me wat ik nu moet.
,
Het niet meer weten
dat men niet weet.
Het alweer vergeten
dat men vergeet.
Verslagenheid, zo verward.
Eenzaamheid, pijn in het hart.
Zoekende, dwalende, niets meer.
Vergeet hen niet, help hen o Heer!
.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2491
verwekt zonder aardse vlekkenis
op de wijze zo God behaagd
kind dat zo onschuldig is.
Mens gebleven zonder zonden
rein en vlekkeloos voor de wet
waarin nooit een smet gevonden
toch door mensen opzij gezet.
Veracht, verafschuwd en versmaad
veroordeeld zonder schuld
hebt U zonder klacht of haat
Uw goddelijke taak vervuld.
Eerst geborene uit de dood
hebt de vijand verslagen
omdat U elke zonde weerstand bood
zie ons aan in gena en behagen.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Genade
- Hits: 1869
U gaf mij moed en schiep ruim baan,
U deed mij uitgeleide
U zegt, kijk niet meer achterom,
ga door met Mij en Ik breng jou,
naar `t land van de bevrijde.
U redde mij uit grote nood,
Uw goedheid is oneindig groot,
genadig en barmhartig.
Uw trouw duurt tot in eeuwigheid,
en houdt nooit op, ik ben bevrijd,
ik dank U voor Uw goedheid.
Melodie :Psalm 68
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Genade
- Hits: 2456
Daar deint hij in de vis
en draait zich moeizaam om
haast moedeloos sprak hij:
ja Heer hier vroeg ik om
ja ik heb het verdiend
ik ben heel erg geschrokken
toen ik in ’t water viel
en die vis me op kwam slokken
maar geef me nog een kans
ik zal naar Ninevé gaan
en het ze vertellen
dat U ze hard zult slaan
Och Jona je weet het toch
dat wie, in angstig roepen
naar God Hij luisteren zal
tot wie zich op Hem beroepen
dan neigt jouw God zijn oor
vol eindeloos ontferming
ziet Hij op hen neer
en schenkt ze zijn bescherming
Hij is een genadig God
daar weet jij van mee te praten
dus heb toch medelijden
met die mensen in de straten.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 5746
Geniet met volle teugen van het leven
want d’ aardse dagen gaan zo snel voorbij
afwisselend door zorg en vreugd omgeven
blijft ondanks tegenslag God ons nabij.
Benut in ’t leven steeds geboden kansen
en zorg dat spijt ons nimmer achterhaalt
kruis niet de degens en de scherpe lansen
die strijd en overwinning steeds bepaalt.
Kijk telkens naar de nieuwe dag van morgen
en zie niet om wat gisteren is geweest.
een gelovig mens weet zich bij God geborgen
houdt zich aan ’t Woord dat hij steeds dagelijks leest.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2470
laat U uw liefde ons omgeven,
wij mogen in uw warmte leven
die uit de hemel op ons daalt.
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2889
een broodje en een kopje thee
liefdevol elke morgen op bed gebracht
hij kijkt haar aan, ze lacht
en zegt: neem je de krant nog voor me mee?
levend water en levend brood
liefdevol wordt het haar aangereikt
Hij raakt haar aan, ze kijkt
en zegt: mijn God, wat bent U groot!
het grote nieuws van zeven maart:
Jezus heeft haar zelf naar Huis gehaald
hij weet, er is betaald
ondanks verdriet is dát hem alles waard
zie uitgelicht gedicht 1 maart 2014
voor e.z.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1571
Aan 't eind de kathedraal van onbestorven hout.
De weg erheen een gouden bomenlaan
waardoor ik als een koningskind mag gaan.
Zo kleurrijk en zo feestelijk.
Zo schilderachtig, meesterlijk
is deze gouden najaarslaan
waar ik vol vrede door mag gaan.
Als hier al zoveel schoonheid is
vergeet ik hier de duisternis.
Zo zonder vragen loop ik voort,
aan het einde wacht een gouden poort.
Als om mij heen de gouden gloed
al wacht, de toekomst tegemoet,
hoe groot wordt mijn verlangen
op de koning die mij zal ontvangen.
In deze kathedraal mag ik verkeren.
In 't eeuwig huis van onze Here.
Een Godshuis dat zo blij mij wacht
een gouden dag na onze nacht.