- Details
- Geschreven door: Altena, Peter
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 982
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Overlijden
- Hits: 1117
kom maar
hier roept
de engel
op naar
het nieuwe
land
jouw verlaten
aardbol is
verre van
charmant
oorlogen aardbevingen
martelingen veel
kinderverdriet
zweef met
mij verder
door het
hemelruim niet
nadenkend over
wat jij
verliet
de nabestaanden
sturen je
wensen ballonnen
liever niet
meer
gezegend met
trouwe bezoekers
op het
kerkhof lieve
schatten tot
spoedig weer
ziens op
een keer
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 756
dat was en is Zijn koninklijk domein;
dat Paradijs en de Stad der Steden
het is van Hem Die was en Die zal zijn.
Eden is, naar Genesis, gesloten,
sindsdien werd ze door engelen bewaakt,
en bewaard, zo had de Heer besloten;
totdat het door de zondvloed werd geraakt.
De schepping wordt hersteld, en er zal komen
een nieuwe hemel, en een nieuwe aarde
met grote heerlijkheid, om van te dromen.
De Heere zegt: nieuw maak Ik alle dingen
de Hof van Eden, die heeft eeuwig waarde
ge zult daar zijn bij Mij, en Mij omringen.
bij Genesis 2 : 8 - 14; Psalm 132 : 13 en 14;
Openbaring 22 : 1 - 5.
- Details
- Geschreven door: Els Hengstman-van Olst.
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 1147
van oorlog en geweld,
Ik ben met je alle dagen
en heb een muur om je gesteld!
Vrees niet als de wereld
schudt en zucht in nood,
voor de dagelijkse beelden
van agressie en van dood!
Kijk niet angstig rond
voor de dreiging van gevaar,
niets zal jou enig kwaad doen
mijn engelen staan voor je klaar!
Schrik niet als de wereld
beeft in barensnood,
wees moedig en standvastig
Ik bescherm je voor de dood!
Altijd ben Ik bij je
omgeef je dag en nacht,
totdat Ik terug kom op de wolken
houd Ik over jou de wacht!
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 902
ze voelt zich al een tijd onwel,
ze zit niet lekker in haar vel,
maar niemand die haar tranen ziet.
Moeder Aarde voelt zich ziek,
ze moet vaak ook overgeven,
dat lucht op, al is 't voor even,
zo gaat ze steeds van piek naar piek.
Moeder Aarde is te zwaar,
van al het plastic dat ze eet,
van alle vuilnis bij de vleet,
het wordt nu echt teveel voor haar.
Moeder Aarde hapt naar lucht,
soms lijkt het of ze bijna stikt,
zo heftig dat men er van schrikt,
ze steunt en zucht met luid gerucht.
Moeder Aarde, geef niet op,
we maken jou weer snel gezond,
wij allen op het wereldrond,
tot jij je weer voelt op en top !
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 789
In kleuren
zij op
klanken in
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 836
Vleugels dicht, ineengeslagen,
parend op een bloemenbed
in een wereld vol gebreken
wordt de tijd niet stilgezet.
Wereldtijden in beroering
oorlog, ziekte, dood en strijd
vlinders, toonbeeld van nieuw leven
houden stand tot ‘t eind der tijd.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 709
want er was onrecht in hem gevonden
toegang tot de hemel was hem verboden
hij is de oorzaak van alle zonden.
Ge zult als God zijn, zo kon hij bekoren
maar zie, toen hun ogen open gingen
was gratie en schoonheid van hen verloren
van Eden’s Hof werden zij ballingen.
Die slang komt ten oordeel, zoals is bepaald
en dat geschiedt op de Dag der Dagen
als de Heere weerkomt, naar de Schrift verhaalt.
Daar komt een eind aan zijn listen en lagen
dat alles wordt hem eeuwig uitbetaald:
hij zal daar God’s vonnis moeten dragen.
bij Ezechiël 28 : 14 - 15; Jesaja 14 : 12;
Genesis 3 : 7; Openbaring 20 : 7 - 10.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 663
Adam en Eva moesten die verlaten,
rentmeester zijn behoorde tot ‘t verleden
die functie was ’t die ze niet meer bezaten.
Nu werkten ze met dieren en op het land
ook konden ze vruchten van het veld eten
ze leefden nog steeds onder God’s goede hand
Hij zal hen en Zijn schepping nooit vergeten.
Maar hun aardse leven werd wel tijdelijk
het is nu zeventig of tachtig jaren
de boom des levens is niet meer in ’t bereik.
Maar zie, wat God’s beloften zijn en waren:
wie tot Mij komt, zal zijn in Mijn Koninkrijk;
dat overstijgt de aardse levensjaren.
bij Genesis 2 : 15, en 18 - 19, en 22;
Psalm 90 : 10; Jesaja 45 : 22;
I Thessalonicenzen 4 : 15 - 17.
- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Storm
- Hits: 865
- Details
- Geschreven door: Haaften, Elly van
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 1257
Een prachtige kind hebben we uit Uw hand gekregen.
U schonk dit kind het levenslicht,
Onze dank en lof is aan U gericht.
Schepper van al het leven,
Dankbaar dat U het wil geven.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 758
blijft Hij mij dragen
Hij ondersteunt mij
en Hij zegent mij
Al zit ik ook met
duizend bange vragen
krijg ik geen antwoord
ik weet Hij is mij nabij
Al ben ik oud ik mag
Goddank nog denken
ik weet nog wat ik doe
een van Zijn geschenken
staat Hij mij gunnend toe
Het lopen is veel minder
de pijn is soms teveel
Maar ik leef uit genade
die wetenschap maakt heel.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 697
was Shakespeare’s scherpe vraag,
te zijn of niet te zijn,
is actueel vandaag!
De aarde staat in brand
draait kreunend door en zucht
zorg dat je liefde plant
‘To be’ geeft leven lucht.
- Details
- Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie
- Categorie: Hoop
- Hits: 1002
Ik trek me terug en wacht
totdat het tij zal keren
het licht wordt na de nacht
de dauw mij zal kalmeren
Ik trek me terug en rust
aan de oever van de hoop
het water dat mij kust
stroomt met haar eigen loop
Ik trek me terug en kijk
naar luchten, bergenhoog,
waar komt mijn hulp vandaan?
Ik zie de regenboog.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1084
God die de mens vol vreugde heeft geschapen,
had hem gezegend met een Paradijs,
Hij schonk hem vrijheid, liefderijk en wijs,
geluk en schoonheid lagen voor het rapen.
Van strijd gevrijwaard kon hij vredig slapen,
toch was hij niet tevreden, eigenwijs
verlangde hij Gods macht, gaf alles prijs
aan 't kwaad, verraadde God, liet licht zich kapen.
Wie met geweld geweldig groot zich wanen
door machtsmisbruik, zij zien het tij gekeerd,
hun macht ontkracht door Hemelse Organen.
Gods grootheid hebben zij nog niet geleerd,
het inzicht dat tot Liefde Hij wil manen,
door Liefde wordt Zijn macht gegenereerd.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bezinning
- Hits: 770
Adam en Eva in de Hof van Eden,
heerlijkheid en luister die geen grenzen raakt
zo luidt Uw Woord in psalm acht nog heden.
Wat had die slang dan nog meer te bieden
anders dan leugens en dod’lijk verderven,
die moordenaar van ons en alle lieden:
hij wil God’s schepping leiden naar sterven.
Adam en Eva hadden God’s Woord verstaan
toch lieten zij zich leugens aanwrijven
en naar de Heer zijn zij niet terug gegaan.
Wie God verloochent, kan daar niet blijven
ze moesten bij Hem en uit de Hof vandaan,
“ paradise lost ”, laat het Woord ons schrijven.
bij Psalm 8 : 6 en 7; Genesis 3 : 1 - 13, en 22 - 24;
Johannes 8 : 24.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 901
onmeetbaar schoon, door God Zelf aangelegd
en daar ontspringen held’re waterstromen,
zo wordt het in de Schrift aan ons gezegd.
Toen wij daar waren, hoorden wij Hem wand’len
als Hij daar ’s avonds door die Hof heen ging,
zo wil de Heer des hemels met ons hand’len
wij deelden daar in Zijn verheerlijking.
Die Hof lag daar, in ’t oosten van het land
en wordt bewaakt door engelen met hun zwaard,
de Hof van Eden, veilig in God’s hand.
Die Hof der Hoven, een juweel op aard’,
vol met levensbomen, door Hem Zelf geplant:
dat paradijs, God heeft ‘t voor ons bewaard.
bij Genesis 2 : 8 - 10, en 3 : 8 en 24;
Openbaring 22 : 1 - 5.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela - overleden 17-10-2024
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 963
de zee lispelt zo sluw,
de zee lispelt zachtjes,
de zee brult luid en ruw.
Haar nooit zwijgende stem
blijft onverschrokken lokken,
al zijn velen onder haar golven
tot nimmermeer lopen bedolven.
Vijftig jaar geleden, in mijn jongere jaren,
is zij eens met me aan de haal gegaan,
maar instinctief kreeg ik te verstaan
hoe ik die stroming kon weerstaan,
ontsnapte aan haar woeste baren.
De zee, met haar vele kusten,
zilt water dat van zoet water wint,
de verlokking tot erin pootje baden,
prikkeling tot het lachen van een kind.
De zee weer eens zien stond op mijn bucketlist.
In tegenstelling tot misschien wel vele mensen
heb ik een maar bescheiden aantal wensen,
een short list: de zee voelen werd gemist.
Zonder te hoog gespannen verwachting
begon ik aan mijn trip, met volharding.
Afdalend klinkerpad; mijn scharrelmobiel
leidde mij door een waar rozenbottelparadijs:
aan weerskanten zag ik bloemen, ook vruchten,
in kleuren van fris lichtgroen tot blozend dieprood.
Langzaam lopend ademde ik zeelucht in: ik genóót.
Onderaan het duin lag in de verte de zee een stuk dichterbij.
Was zij dan toch, heel misschien, een haalbare kaart voor mij?
Het volstond te rusten aan haar kusten; bereikbaar, die keet daar?
Het leek of dat terras, precies op díe plek, voor me geschapen was.
Met voldoening over mijn inspanning nagenietend van de tocht
langzaam softijs likken de verpozing, met zicht op het zilte vocht.
Mijn rollator mocht ik in die keet parkeren, ging blootsvoets op weg,
lopend in dronkemansgang: wie vreemd ervan opkeken hadden pech.
Een harde, blesserende val viel niet te vrezen; dat zo zachte en rulle zand
gaf mij stap voor stap wel zwoegen, maar steeds meer naderde de waterkant.
Een brede zandstrook, klam vochtig; bij een kunstig zandkasteel een stapje rust.
Nog éven verder; vervulling van hartenwens: één zeegolf heeft mijn voeten gekust.
N.a.v. verblijf in zorghotel De Kim te Noordwijk aan Zee van 14 t/m 22 augustus 2021.
- Details
- Geschreven door: Altena, Peter
- Categorie: Moed
- Hits: 928
ook was er meel genoeg
het leek alsof ze stond te dromen
‘t was meer dan ze ooit vroeg
Ze had nooit kunnen hopen
ze dacht het is gebeurd
Geen geld meer om te kopen
haar hart dat werd verscheurd
Nog eenmaal zou ze kneden
voor haar en voor haar zoon
Had zij om hulp gebeden ?
En was dit nu haar loon ?
Toch deed ze wat hij zei
geen twijfel die haar leidde
Er kwam steeds olie bij
en meel genoeg voor beide
Zo zorgt God voor Zijn kinderen
Hij helpt ze in de nood
Laat niet ‘t verstand je hinderen
dan rest er slechts de dood
- Details
- Geschreven door: Altena, Peter
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 890
vakantie hoor je vaak,
de reis er heen, is al een deel,
van alle pret, van al ‘t vermaak.
Tezamen dus een mooi geheel.
Zo kunt u het hier zijn, bekijken,
ons pad zich slingert, heen en neer.
Ook dagen, soms wel jaren lijken,
omdat er strijd is, smart en zeer.
Ja, de loop die ‘t leven leidt,
galant gepaard, met lief en leed.
Kwam hier de redding niet op tijd,
als een geliefde ons ontgleed?
Geen zekerheid is ons beloofd,
geen kalme reis, soms is er pijn.
Hoe onze vlam ook wordt gedoofd,
de aankomst zal behouden zijn.
- Details
- Geschreven door: Honkoop, Corrie
- Categorie: Hoop
- Hits: 1154
Diep in mijn hart klinkt ’t geschrei van het kind
dat nog in mij is overgebleven;
dat kind dat geloofde dat iedereen lief was,
wat heeft dat kind verdreven?
’t is ondergegaan in een wereld van angst,
in de strijd om het dagelijks leven;
in een wereld waar zoveel mensen sterven,
als bommen de aarde doen beven -
tsunami of aardbeving alles verwoest;
waar pandemieën de liefde verbant;
wrede soldaten de macht overnemen,
burgers niet veilig zijn in hun land;
een wereld waar regen de aarde verzuurt,
waar bossen branden of worden gerooid,
zeeën vervuilen; de noordpool ontdooit,
hoe moet een kind in zo’n wereld leven …
Diep in mijn hart, leeft de hoop van het kind,
dat zich vastklemt aan ’t woord van de Vader,
Die gezegd heeft: “Ziet, Ik maak alles nieuw,
Ik schep een nieuwe hemel en aarde.”
Jesaja 65:17 | 2 Petrus 3:13 | Openbaring 21:1
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Cinquiano
- Hits: 852
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Stress
- Hits: 1035
van hoog naar laag en andersom in stemming,
van hoop naar angst, dan weer uit die beklemming
naar 't toppunt van uitbundigheid als sfeer.
Hetzelfde geldt voor Aarde evenzeer,
van overstroming naar vulkaanuitbarsting,
in spuwend vuur en water, als ontlading
van spanning onder 't oppervlak van 't meer.
Ons evenwicht bewaren is niet licht,
het duister focust ons op wanhoop, falen,
het jubelt als het zware schade sticht.
Geef angstgevoel geen kans ons neer te halen,
verwacht en wéét Zijn kracht, Zijn macht, Zijn licht, *
Hij helpt ons hart in harmonie te stralen.
* Psalm 62: 6-7
- Details
- Geschreven door: Altena, Peter
- Categorie: Bezinning
- Hits: 809
te vertrouwen op de Heer
Alle zegen komt van boven
dat roept men telkens weer
Maar wie beheert de waarheid
is die wel te verstaan ?
Waarom dan hier geen eenheid
maar uit elkaar gegaan
Geloven in één Hemel, heus
moet ons, aan ‘t denken zetten
Natuurlijk er is volop keus
waarom dan anderen beletten ?
Het kan zo zijn, ik geef het toe
dat hier geen antwoord past
Vraag van mij beslist niet hoe
maar ik geloof het vast
Dat Hij toch met ons verder wil
met ons, het grootste wonder
Waarom dan hier met een verschil
en later boven, zonder
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Uitgelichte gedichten
- Hits: 2157
in dit radeloos gebed
wilt U helpen, haar ook dragen
't leven lijkt haast stilgezet
ja ik weet dat zij mag komen
om te schuilen aan Uw hart
maar haar rust is haar ontnomen
zij is moe en bang, verward.
Vader God ik wil U vragen
bij het krieken van de dag
haar te leiden alle dagen
tot de wanhoop wijken mag
dat haar tranen zullen drogen
dat die onrust eeuwig wijkt
uit die diep bedroefde ogen
zie haar gaan... Uw kind bezwijkt.
Vader God U bent almachtig
zond tot ons Uw eigen Zoon
met een boodschap sterk en krachtig
en al werd de dood Zijn loon
toch heeft Hij voorgoed gewonnen
en de satan is onttroond
maar haar strijd lijkt onbegonnen
terwijl U toch in haar woont.
En terwijl ik kijk naar buiten
galmen woorden door mij heen
hoor ik vogels vrolijk fluiten
weet ik U laat nooit alleen
maar soms worstel ik met dingen
vult mijn hart zich met verdriet
smeek ik, blijf haar toch omringen
Vader God vergeet haar niet.
Dit gedicht schreef ik een paar jaar geleden n.a.v. een lief, maar kwetsbaar meisje. Terwijl ze voor de buitenwereld zo sterk leek en het goed leek te gaan worstelde ze diep van binnen met stemmen die haar in de war brachten. Ze werd aangevallen en raakte onzeker. Hoewel ze aan de ene kant heel serieus bezig was met God en Zijn wil voor haar leven, brachten veel geloofspunten ook verwarring en kon ze eigenlijk niet binnen het leven van nu goed standhouden. Het was erg verdrietig om haar zo te moeten zien en het enige wat je voor je gevoel kunt doen is bidden, want woorden lijken geen effect te hebben. En terwijl dit meisje God kent als Verlosser blijft die satan toch aanvallen en het leven moeilijk maken. Soms zou je willen dat het gemakkelijker was, dat jezelf meer zou kunnen betekenen.
Het raakte me en ik stond voor het raam naar buiten te kijken en tegen God te praten en ineens zag ik die vogels en hoorde het fluiten en was het of God zei: Zorg Ik niet voor die vogels? Ik zorg ook voor haar. En dat is ook wel zo: God laat nooit los wat Zijn hand begonnen is en daar moet je op durven te vertrouwen.
Het is als buitenstaander zo gemakkelijk om te denken dat het hun eigen schuld is, dat ze bepaalde dingen gewoon niet hadden moeten doen. Ik ben nogal nuchter en denk al snel: Als een stem zegt om tegen Gods wil in te gaan dan is het dom als je er toch tegenin gaat. Maar zo is het niet bij iemand die in die situatie zit. Ze willen het niet, maar moeten het doen, doen ze het niet dan kunnen ze niet leven. Het is een dagelijkse strijd en ze hebben onze steun en gebed enorm hard nodig.
Nu in deze tijd van corona zag ik vaker berichten voorbij komen over jongeren die juist door de lockdowns en het verminderen van sociale contacten eraan onderdoor gaan. Het zijn moeilijke tijden ook voor deze jongeren. En we kunnen God kennen, net als het meisje die ik leerde kennen, en denken met God alles -wat nodig is in het leven- te hebben en alsnog kunnen we onderuit gaan. Alsnog kunnen we moeilijke momenten (stormen) meemaken en in de put raken. Het is zo belangrijk om Hem niet los te laten, ook niet in die omstandigheden, Hij laat ons ook niet los. Zelfs als het te moeilijk lijkt te worden is het belangrijk om vast te houden aan Gods beloften die ook in Zijn woord te lezen zijn. God wil er zijn voor ieder mens, Hij wil er ook zijn voor al die jongeren en voor dat meisje.