- Details
- Geschreven door: Wisse, Dineke
- Categorie: Angst
- Hits: 3892
zijn kaken opengesperd.
Hij jaagt op mijn schuld,
op een opgejaagd hert.
Jaren, maand en dag,
zit hij achter me aan.
Hij schreeuwt me van slag,
en zal me helemaal verslaan.
De leeuw van elke zonde,
blijft me achtervolgen.
Ik heb niet meer dan een seconde,
dus straks verslagen en verzwolgen!
Ik ben moe, ik kan niet meer;
'k ben bijna verloren.
Zo gaat het elke keer,
wie zal mijn klacht nog horen?
Gierend gaat mijn adem,
door mijn zwakke, droge keel.
Ik ben in 't laatste stadium,
maar meer kapot dan heel.
O God! Neem mijn gebed ter oren!
Geef mij de vrede en de rust!
Wilt U toch naar mij horen,
o Vader, mijn leven en mijn lust!
Wilt U, o Heer, mij toch vergeven,
van alles wat ik U misdeed.
Tot Uw dienst wil ik leven,
draag mij door mijn leed!
En als ik weer in zonde val,
wilt U mij dan terugtrekken.
Wilt U mij in elk levensdal,
Uw Vaderlijke hand verstrekken?
En houd U tegen de leeuw,
hij wil me telkens pakken.
Ik ben bang voor zijn schreeuw,
dat U mij tóch laat zakken...
Geef mij het vertrouwen, Heer,
ik ben nog vaak zo doof.
Laat mij het horen, en leer
mij de belofte van het geloof!
Dineke Wisse
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Kerst
- Hits: 4764
wij missen ze toch zo
als wij met Kerstmis knielen
voor het kribbetje met stro.
De kerst die is zo eenzaam
zij zijn er weer niet bij
de foto bij het raam
brengt ze niet dichterbij.
Het Kerstfeest te beginnen
dat kan niet zonder hen
de pijnsteken van binnen
veroorzaken een rem.
Weer opnieuw tranengevecht
met een boodschap o zo blij
dan een stem die tot je zegt
ze zijn er echt wél bij.
Kijk omhoog daar staat een ster
voor het geboren Kind
die afstand is toch nooit te ver
als Hij je eens weer samenbindt.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Smits, Danielle
- Categorie: Muziek
- Hits: 4379
Heb je wel gehoord van de God van het leven
Heb je wel gehoord van Zijn een'ge Zoon
Hij zegt dat je geloven mag
Als je maar bidt en neerknielt vol ontzag
Kniel maar neer, voor onze Heer,
Hij zal je geven
Heb je wel gehoord van Jezus, de Here
Heb je wel gehoord van Zijn helden daad
Hij is gestorven aan het kruis
En mocht toen teruggaan naar Zijn Vaderhuis
Kniel maar neer, voor onze Heer
Je mag hem eren
Heb je wel gehoord van de Heilige Geest
Heb je wel gehoord van Zijn grote kracht
Hij geeft ons licht en veiligheid
Brengt ons liefde en geborgenheid
Kniel maar neer, voor onze Heer
Dan wordt het feest
Daniëlle Buurman
- Details
- Geschreven door: Tack, Walter
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2173
een paal gebonden,
en met open wonden
de slagen doorstaan.
Zijn helende handen
genageld aan het kruis
tussen twee anderen
van het gemene gespuis.
Hij gaf zijn woord
bleef ongestoord
als verzoeningsteken
over liefde spreken.
Als ik me afvraag
waarom ik vandaag
als herkenningstaak
het kruisteken maak.
Walter Tack
- Details
- Geschreven door: Coppens, Herman
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 10751
kopietje van mama ook jij weet vroeg wat je wil,
al draaiend en kijkend frazel jij je zachte kreetjes,
de smaak van vaste hapjes ontdekkend met beetjes
Vandaag werd je tot Christenmens gedoopt in de kerk,
familie en vrienden zijn de getuigen van dit heilig werk,
jij, je doopkaars, water en zalfolie werden gewijd,
heel plechtig beloofden je beide meters je gelovigheid.
Herman Coppens
- Details
- Geschreven door: Jong, Hans de
- Categorie: Kerst
- Hits: 5350
Onttrekken aan verdriet en pijn
Ik was zo graag naïef gebleven
Of liever nog van plicht ontheven
Maar er is kommer in de straat
Geen rust als ik de hond uitlaat
Ik moet mezelf ook steeds maar leren
Om confrontatie te negeren
Er zijn collega's op het werk
En geen van hen gaat naar een kerk
Ze maken zelf hun tien geboden
Van sport en spel en voetbal goden
Mijn vriendelijke overbuur
Wordt onuitstaanbaar achter 't stuur
Vermetel door de straten jachten
Om dan bij rood weer staat te wachten
Wat vroeger ging voor kattenkwaad
Is nu het bruut geweld op straat
Gezag en eerbied ligt gebroken
Er wordt niet echt meer recht gesproken
Eerst was het maar een incident
Een klap van een gemene vent
't Is nu gewone gang van zaken
Je moet er maar gewend aan raken
Politie laat het soms maar gaan
En kunnen er niet aan gaan staan
Aansprakelijk voor grote wijken
Verdelen hun prioriteiten
Veel vreemde eenden in de bijt
Verlangt van ons verdraagzaamheid
Elkaars gewoonten respecteren
Zal helpen bij het integreren
Een streven aan de and're kant
Naar liefd' en achting voor ons land
Zou de onvriend'lijkheden staken
En alles meer bespreekbaar maken
De buitenstaanders vangen bot
Want kerken zijn te vaak op slot
Vermoeien zich met kost en baten
Gezellig onder korenmaten
De dominees niet zonder schuld
Geheim van bijbel niet onthuld
Bekende teksten breed uit meten
Alsof wij helemaal niets weten
Ook gaan ze aan herhaling doen
Dan luister ik voor mijn fatsoen
Mijn vreugde vind ik bij het zingen
En handen geven - zulk soort dingen
Hun eer en waarde ging voorbij
Geen invloed meer op maatschappij
De wereld ligt nu losgeslagen
Slechts spaarzaam door gebed gedragen
Soms raken dominees gewond
De kerken snoerden hun de mond
Het zal hun zeker nog berouwen
Want zij verwierpen de getrouwen
God kwam op straat en is er nog
Geen oorlog meer en geen bedrog
Hij zal zijn waarheid nimmer krenken
Maar eeuwig zijn verbond gedenken
Hij maakt de rust en arbeid één
Een straat van goud en edelsteen
Ik aarzel om het te geloven
Het gaat mijn fantasie te boven
Hij wast mij rein als witte wol
Geschudde beker overvol
Hoe zal ik dan nog lopen klagen
En nonchalant ontheffing vragen?
Hans de Jong
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Kerst
- Hits: 5538
Van 't nieuwe leven op kerstavond
Begroet door 't zingend engelkoor
Terwijl een herder zachtjes stamelt:
"Heer, ik heb u niets te geven
Maar draag mij altijd in uw hart
Wees met mij, dicht met mij verweven
Wat mij ook roert, wat mij benart"
En uit 't gebed, van deze mens
Spreekt door voorbije eeuwen heen
Nog steeds diezelfde diepe wens
"Heer Jezus, laat ons nooit alleen!"
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Kerst
- Hits: 7090
als reddingslijn en rode draad.
Nu zoekt hij rond op deze donk're aarde
naar iemand die dat Licht nog schijnen laat.
God vraagt geen rituelen en verhalen,
geen dogma's, spiritualiteit.
In 't Licht van God is er geen leegte om te vullen,
dan heb je volle vrede tot in eeuwigheid.
Hij zoekt de mens die deze wereld wil beschijnen
met Liefde, Vrede en Geloof.
Hij zoekt een mens die zich niet laat verleiden;
voor wat de wereld biedt houdt hij zich doof.
God heeft de wereld een volmaakt geschenk gegeven
daar gaat niets meer vanaf, er komt niets bij.
Een ieder die in Hem gelooft zal leven!
Voor altijd in Het Licht, voor eeuwig vrij!
jannie de paauw
- Details
- Geschreven door: Emmerik - Koenekoop, Corry van (overl. 21-11-2011)
- Categorie: Overlijden
- Hits: 8197
want dan kun je haar parfum niet ruiken
haar mooie bloemen blijven ontluiken
in de kleur die zo past bij verdriet
Als de passiebloem bloeit, huil ik niet
want ik laat m'n geluk niet doorkruisen
nu mijn hele heelal staat te druisen
in de branding van al m'n verdriet
Nu de passiebloem bloeit
laat ik me vertroosten
door herinneringen aan weleer
Nu de passiebloem bloeit
ben jij gestorven
maar in de hemel zien wij elkaar weer
(voor mijn lievelingsbroer Ton die net overleden is)
Corry van Emmerik-Koenekoop
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3926
zeer onwennig, weet niet wat te beginnen
wil plotseling wat zeggen, maar schrikt dan zeer
haar zitplaats is leeg, ze is er écht niet meer
lang hebben ze samen lief en leed gedeeld
veel plezier gehad en ook wonden geheeld
gelukkig zijn de kinderen er nog vaak
zorgend voor de nodige hulp en aanspraak
te leren leven met dit grote gemis
vereist dat er steun en Godsvertrouwen is
dán zal verdwijnen de innerlijke smart
een gunstig perspectief voor 'n schreiend hart
Hubke
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2998
de wit-papieren hemel losgescheurd
door wat er lang geleden is gebeurd
-vanmorgen dus bij 't eerste ogenblik
dat ik besefte met een hete snik
dat vroeger, nu en later feiten kleurt-
die lang verleden tijden, opgefleurd
tot huidige presenten met een strik
-ja toen- zag ik hoe kruisgewijs een scheur
de hemel openreet, hoe daar een kruis
de godenwereld opende als deur
-vanmorgen dus- vind ik mijn open thuis
langsheen een teken met een vreemd odeur
van offerbloed en wreed Romeins gespuis
Lieve Steenberghs
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Ziekte
- Hits: 11547
en zag de uren als een eeuwigheid verschuiven
het hoofdkussen had ik verschikt, het deken verlegd
en een schraal licht viel door half-gesloten luiken.
Ik was de troostengel aan je moede zijde
de engel van de goede hoop.
Maar wie was het, die je geloof ontwijdde
en je gevangen hield in de greep der dood?
Ik moest je doodsangst weren
bevrijdende woorden zoeken voor geest en hart
ik hield de boze geesten nog even tegen
terwijl je pijn met een spuitje werd verzacht.
Schaarser werden je woorden, angstiger je blikken
langer en dieper sliep je in...
In 't begin vroeg je me de bloemen te schikken
nu zag je het bezoek met een soort van tegenzin.
Alleen bij snelle stappen die verstilden aan de deur...
raakte je onrustig, je kende die als geen...
kregen je ingevallen wangen weer wat fleur
ach, mijn schat, gelukkig zie ik je nog eens weer.
Hij zat op haar bed,en hield stevig haar handen vast
de medicatie werkt goed, je wordt snel beter...
-Mijn God, ik ben bang dat ik je ooit word tot last.
Hij veegde een traan...en kwam nooit in die kamer weder.
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2916
ging het licht
van zonnestralen
uit de hemel
schijnen in mijn ziel.
Door de last
die van mij viel
kwam er ruimte
om te leven.
Het hart dat was gebroken
in duizend stukjes steen
van woede, wraak en bitterheid
vormde een nieuw mozaïek
met een patroon
dat het hart vindt
in de Zoon.
Zo kwam de eeuwigheid
binnen in de tijd
en deed mij anders kijken
naar 't verleden.
Ik hoefde niet
te vergeten
in het heden
maar mocht los gaan laten
wat mij bond.
En de vrede
die ik vond
bracht mij op een
andere weg naar morgen.
in een wereld
van nieuw leven
toen ik kon vergeven.
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Verdriet
- Hits: 4267
dit verdriet zit diep verstopt.
Stil verdriet komt niet naar buiten,
het verdriet zit opgekropt.
Stil verdriet vanwege iemand,
die je eens bent kwijtgeraakt.
Stil verdriet wat maar niet wegebt,
wat veel mensen vaak ontgaat.
Je hebt verdriet, het houdt je bezig.
Je hebt verdriet, maar toont het niet,
want anderen hebben eigen zorgen.
Zij hebben zelf vaak ook verdriet.
Stil verdriet, heel diep verborgen.
Dit verdriet verzwijg je gauw.
Stil verdriet aan het oog onttrokken,
wat jij goed verborgen houdt.
Maar de Heiland ziet jouw zorgen,
kent jouw leven heel erg goed.
Hij ziet jouw stil verdriet wel zitten,
en Hij weet hoe jij je voelt.
Hij veracht niet het verstopte,
en Hij wil dat jij ook weet,
dat Hij met zijn grote liefde,
overspoelt jouw zorg en leed.
Alie Holman
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3281
en zie zoveel mensen.
Ik kijk om me heen
en zie zoveel leed.
Ik kijk in het rond
en begin te beseffen,
dat ik niet alleen sta
en dat ik vaak vergeet.
Dat al deze mensen
met hun problemen,
en al deze mensen
met hun verdriet,
ook hebben ervaren,
wat ik door moest maken,
er zijn zoveel zorgen,
maar dat zag ik vaak niet.
Ik keek naar mezelf
en niet naar een ander.
Ik keek naar mezelf
en zwelgde in pijn,
maar begin te ontdekken,
dat anderen ook lijden,
ik begin te ontdekken,
dat er ook anderen zijn.
Toch heb ik iets extra's,
want ik heb een Heiland.
Toch heb ik iets extra's,
ik heb iets speciaals.
Ik heb een Heer,
tot wie ik kan naderen,
bij wie ik terecht kan,
met mijn verhaal.
Alie Holman
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5877
verborgen
van buiten vrolijk
in het hart zo'n pijn
Je ogen
verlangend
ja, je vertrouwen
blijft op Jezus zijn
De tranen
Opgekropt
in 'n donker hoekje
duik je stil ineen
Je ogen
smeken hulp
ik wil 'r voor je zijn
je kunt 't niet alleen
De tranen
biggelen
schetsen verdrietig
sporen op 't gezicht
Je ogen
vol tranen
vertrouwende blik
toch omhoog gericht
De tranen
opgelucht
nu je vertelde
hoe jouw leven ging
Je ogen
zo eerlijk
ik heb echt voor jou
oprecht bewondering
Lineke Huisman
- Details
- Geschreven door: Tack, Walter
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3279
bij stof en damp
voor Uw aanschijn
een godslamp zijn.
Bewaar mij Heer
voor aleer
het zwarte roet
mij zwijgen doet.
Gij die woont op den dag
sta het toe als ik vragen mag,
onder geweldige gewelven
gezond en wel mag kolen delven?
Als ik luister
in het duister,
naar de stilte die bij U is
en wat ik hier zoveel mis.
Achter blauwe kiel
met mijn miserie ziel
kniel ik; Voor ieder kompel
die te moe is, terwijl ik mompel
mijn gebed in 't zwart
voor ieder hart apart.
Tack Walter
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kerst
- Hits: 6296
zo kwetsbaar en zo klein,
kwam als een kleine baby,
om ons tot licht te zijn.
Als een gewone baby,
toch kostbaarder dan goud,
kwam Hij om licht te brengen,
voor wie op Hem vertrouwt.
In deze donkere wereld,
is Hij een lichtend licht.
Een baken in het duister,
dus blijf op Hem gericht.
Op deze donkere aarde,
is Hij een held're ster,
Hij is de goede herder,
de redder die ik ken.
Sinds Hij in mijn leven kwam,
is het weer stralend licht.
Hij kwam naar de wereld toe,
als licht in duisternis.
Sinds ik mijn verlosser ken,
voel ik mij weer vrij,
ik zoek nu zijn aangezicht,
ik weet.. Hij is nabij!
Alie Holman
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Kerst
- Hits: 3792
dat scheelt ons weer een hoop gedoe.
We kiezen cadeaus uit de catalogus
en ze komen vanzelf naar ons toe.
Wat fijn dat we een kerstman hebben,
nu denken we aan belletjes en een slee
en de vervulling van onze wensen.
Het stemt ons gelukkig en tevrêe.
Wat fijn dat we een kerstman hebben,
hij zingt zo'n leuk en vrolijk lied
als hij rondrijdt met zijn rendier
en hij vergeet de rijken niet.
-0-
Vanuit de hemel kijkt de Vader
diep ontroerd op aarde neer.
"Ik gaf Mijn eigen lieve Zoon.
Voor Hem is er geen plaats, alweer."
Vanuit de hemel gaf de Vader
Zijn Zoon als Redder, in een stál,
zodat niemand op aarde zich ooit
te klein of onbeduidend voelen zal.
Vanuit de hemel ziet de Vader
als je zelf de weg niet vindt.
Ruil je surrogaat in voor genade
en vind de Vrede bij het Kind.
Jolanda Holleman-Kropff
- Details
- Geschreven door: Pelgrims, Roger
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 4188
op naar U, Heer.
altijd bent U er voor ons,
zij het dag of nacht,
een smekende blik,
en U reikt een helpende hand.
U bent onze gids, onze leidraad
langs de listen van het leven,
een ster aan de hemel
van ons pad, dat langzaam oplicht.
wij, die tasten in duisternis,
hebben een lange weg te gaan,
steeds dichter bij U, onze Redder in de nood.
Roger Pelgrims
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Afscheid
- Hits: 5778
blijft in mijn geheugen.
De dag dat hij wegging,
blijft me steeds bij.
Hij hield me stijf vast,
het was maar heel even.
De liefde ontbrak,
dat was moeilijk voor mij.
Hij ging naar de bank
en riep zijn twee jongens,
daar zag ik ze liggen,
vermoeid door de strijd.
Hij hield ze goed vast,
zijn ogen gesloten,
ik keek op de klok,
het was bijna tijd.
Het was bijna zover,
dat hij zou vertrekken.
Het was bijna zover,
dat hij weg zou gaan.
Ik vocht tegen de tranen,
want het was onvoorstelbaar,
dat ik er voortaan
alleen voor zou staan.
Alleen met de jongens,
zonder hun vader.
Alleen met de jongens,
zonder mijn man.
Ik kon het niet vatten,
maar het ging toch gebeuren,
en vroeg me steeds af,
waar het door kwam.
Toen was het zover,
hij pakte zijn spullen,
toen was het zover,
hij liep naar de deur.
Liep naar de auto,
verdween uit mijn leven,
ging van mij weg,
flauw van de sleur.
Het was onbegrijpbaar,
maar toch moest ik verder.
Het was onbegrijpbaar,
maar toch moest ik door.
Ik word nu getroost,
gesteund door de Vader,
Hij is mijn Trooster,
omdat ik Hem toebehoor.
Ik heb mij nooit alleen gevoeld, maar wel tot in het diepst gegriefd. God is in alles bij ons geweest en mijn jongens lachen weer.
Alie Holman
- Details
- Geschreven door: Emmerik - Koenekoop, Corry van (overl. 21-11-2011)
- Categorie: Kerst
- Hits: 7100
tussen ruïnes in Betlehem
en de wind vertelt verhalen
aan de wereld over hem
Dus als het waait, weet dat ik luister
misschien vertelt de wind me wel
dat er Licht breekt door het duister
uit een nieuwe kleine ster
Of hij vertelt me van de Koning
die in de nachtelijke kou
werd geboren zonder woning
waar je 'n paleis verwachten zou
Ik luister graag naar het eeuwig epos
zachtjes gefluisterd door de wind
over de ezel en de os
die hun stal deelden met een Kind
Corry van Emmerik-Koenekoop
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Kerst
- Hits: 8191
toonde de Hemel een festijn,
en voor die boodschap uitverkoren,
dat mochten herders en koningen zijn.
In volle glorie en in Hemels licht,
voorbij de sterren aan het groot heelal,
werd de verlossing in ons hart gegrift,
van het geboren Kindeke in een koude stal.
De wijzen kwamen, koningen met macht,
hun reisdoel kon niet het vermoeden wekken,
dat in een verre donkere nacht,
het bloed opnieuw Zijn voorhoofd zou bedekken.
Ere zij God, het offer gebracht,
aan een wereld in zonde gehuld,
het Licht in de wereld dat schijnt in de nacht,
voor de redding der mensheid verloren in schuld.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3266
de avond valt in stilte.
Hersenspinsels in mijn hoofd,
verstarren mij in kilte.
Ik doe het steeds mijzelf weer aan,
op zoek naar Gods geheim.
Van liefde, en van groot gevaar,
van ziekte, dood en pijn.
Ik zoek waarom,ik zoek waarvoor,
waartoe dit leven leidt.
In mijn gebed vind ik gehoor:
dit is een grens die ons hier scheidt.
Neem Mij meer in vertrouwen,
dwars door het leven heen.
En wil je weer je handen vouwen,
dan zijn wij samen nooit alleen.
Wij gaan door 't leven zij aan zij,
obstakels horen bij het leven.
maar het geheim,dat blijft bij Mij,
Ik heb het leven zelf gegeven.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Pelgrims, Roger
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3186
in de handen van de Man,
die tweeduizend jaar geleden
wandelde over het water,
de stormen in mijn hart bedaarde,
en mij genezing schonk.