Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 01 oktober 2015

Hits: 1486

God roept geen supermensen
de minsten spreekt Hij aan,
vermeldt aan hen Zijn wensen
die er moeten gedaan.

Gods roep gaat uit naar allen
waar in het vaandel staat,
de eenvoud en de liefde
dat is ’t waar ’t God om gaat.

d’ Eenvoudigen die luist’ren
zijn mensen naar Gods hart
aan elk zijn doel in fluist’ren
vanwege hun warm hart.

Tesaam realiseren
door hand in hand te gaan
zal alles om gaan keren
God wijst dan wegen aan.

Details

Geschreven door: Lammers, Ronald

Categorie: Kwetsbaar

Gepubliceerd: 30 september 2015

Hits: 3836

Kan ik bij U schuilen
als het huilen mij nader
dan het lachen staat?
Als de gesprekken in mijn hoofd
maar niet over gaan?
Als de bitterheid van woorden
mijn ziel beklemt?
Als ik in valse akkoorden
mijn hart heb ontstemd?
Als vrienden mij los gaan laten
omdat ik niet meer dezelfde ben?
Als ik mijzelf soms wil verlaten
niet meer wetend wie ik ben?
Kan ik dan bij U schuilen?

Kan ik bij U schuilen
als het huilen in de nacht
maar niet stoppen wil?
Als ik, gebroken in mijn kracht,
alleen nog rusten wil?
Als ik vermoeid in 't strijden
de weg omhoog niet zie?
Als ik mijzelf wil bevrijden
uit de stroom van wensen en verdriet?
Als de rotsen in mijn leven
niet sterk genoeg blijken te zijn?
Als ik moeilijk kan vergeven
liefde niet sterker is dan pijn?
Kan ik dan bij U schuilen?

Kan ik bij U schuilen
als het huilen sterker dan
het aanvaarden is?
Als ik zelf nog zo wil werken
voor de dingen die ik mis?
Als ik in mensen wil zoeken
wat ik slechts in U Heer vind?
Als ik vluchten wil in boeken
niet meer geloven kan als kind?
Als de angst mij in de greep houdt?
Ik mij zo gevangen voel?
Als ik soms alleen en koud
niets meer begrijp wat wordt bedoeld?
Kan ik dan bij U schuilen?

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Naastenliefde

Gepubliceerd: 30 september 2015

Hits: 3009

Wij leven in afstandelijkheid
elk veilig in zijn huis.
Steeds minder tot contact bereid
draagt ieder ook zijn kruis.

Steeds minder leeft betrokkenheid
de leegte slaat meer toe.
Er is dan ook meer eenzaamheid
want zorg biedt veel gedoe.

Het optimisme legt het af
de somberheid die wint.
Waar blijft de vreugde die God gaf
als men zijn naast’ bemint.

Wij moeten naar de basis terug
die naastenliefde heet.
Want naastenliefde slaat de brug
van smal naar hemelsbreed.

Details

Geschreven door: Holman, Alie

Categorie: Kindergedichten

Gepubliceerd: 30 september 2015

Hits: 3509

We spelen buiten oorlogje,
de wapens zijn van plastic,
we schieten op elkaar,
en vallen op de grond,
we roepen rare dingen,
en schuilen achter bomen,
wij zien het als een spel,
echt niemand raakt gewond.

We hebben best veel wapens,
ook plastic handgranaten,
pistolen en ook zwaarden,
het spel is soms erg ruw.
Als het ons te wild wordt,
dan roepen wij “genade”,
we nemen even pauze,
beginnen weer opnieuw.

Maar kun jij wel begrijpen,
dat in veel verre landen,
oorlogje gevoerd wordt
vind je dat niet mal?
Al roept iemand genade,
het zal hem echt niet helpen
er volgt beslist geen pauze,
dan hoor je toch die knal.

Wij kinderen, sluiten vrede,
we gaan weer lekker spelen,
weer voetballen of fietsen,
ons spel is toch niet echt.
Maar wat doen grote mensen,
soms ver van ons verwijderd?
Bid dat hemelvrede,
in hun harten wordt gelegd.

Details

Geschreven door: Holman, Alie

Categorie: Kindergedichten

Gepubliceerd: 30 september 2015

Hits: 3986

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 30 september 2015

Hits: 3711

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Naastenliefde

Gepubliceerd: 30 september 2015

Hits: 3953

Ken ik jou?
Had ik jou al eens gezien?
Schuifelend
de kerkbank in,
of zomaar op de straat,
zal ik jou eens vragen
hoe het werkelijk met je gaat?

Ken ik jou?
Je was heel hard gevallen
en werd geopereerd.
Zal ik een kaartje sturen
en vragen hoe erg je je hebt bezeerd?

Ken ik jou?
Ik heb iets over je gehoord.
Er werd over je gepraat.
Zal ik jou nu eens vragen,
of dat geroddel je heeft geschaad?

Ken ik jou?
Ik las je naam in 't Kerkblad,
je was heel erg ziek,
kun jij je nu wel redden,
hoe is het met je reumatiek?

Ken jij hen?
Die kinderen die buiten spelen.
Schijnbaar hebben ze veel pret.
Ik zie er 1 met droeve ogen, 
heb je daar wel eens op gelet?

Ken jij hem?
Die allochtoon, de vluchteling.
Weet jij hoe 't hem vergaat.
Heb je hem ooit iets aangeboden,
of zomaar eens met hem gepraat?

Ken jij haar?
Die moslima, gesluierd over straat.
Geef eens een knikje of een groet,
vraag haar hoe 't met haar gaat.

Ken je mij?
Ik woon dichtbij
en snak naar een gebaar,
een groet of hand die naar me zwaait,
iets van jouw liefde die op mij overwaait

Kent Hij jou?
Ja Hij kent iedereen!
Hij ziet ons leven aan
en zegt "wie iets voor een ander doet
heeft dat ook voor Mij gedaan".

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Oorlog/rampen/vluchten

Gepubliceerd: 29 september 2015

Hits: 4461

Er vaart een bootje op de zee
met vele vluchtelingen
Vaak voert het er honderden mee
die zich aan boord verdringen.

Zij zitten dicht opeen gepakt
de ruimt’ laat zich beperken.
Wij zien dat ’t bootje verder zakt
en laat dat zichtbaar merken.

Men is opweg naar ’t vaste land
ginds aan de overzijde
Voor is bereikt de overkant
valt een ramp niet te mijden.

Plots slaat de boot naar stuurboord om
men hoort hulpkreten klinken.
Wie kijkt naar elke vluchteling om
die nu blijkt te verdrinken.

Geschokt zien wij de beelden aan.
ons hart raakt diep bewogen.
Want aan dit beeld moet wat gedaan
wat afspeelt voor onze ogen.

Tussen hen die worden gered
zien wij lichamen drijven.
De vluchteling aan land gezet
hoopt dat hij er mag blijven.

Hoelang gaat de praktijk nog door
van de smokkelpraktijken’.
Hoeveel mensen gaan nog teloor
’t zal in de toekomst blijken.

x

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 29 september 2015

Hits: 2170

Wat ik niet had verwacht,
zelfs niet aan gedacht:
Jezus kwam op mijn pad.
 
Mijn leven veranderde compleet
Hij heeft mijn hart opnieuw bekleed.
Leerde mij liefde te geven.
 
Hij begeleidt mij hier op aarde
zo begrijp ik ook pas de waarde
die de Schepping heeft voor ons.
 
Jezus wijst mij de weg naar Zijn Vader
Zijn bloed stroomt door mijn hoofdader
Mijn leven is op de goede weg.
 
Nu ik Hem heb toegelaten in mijn leven,
besef ik pas wat het is om te vergeven.
Vergeven geeft voldoening in hart en geest.
 
Reik mij uw hand en loop met mij voorgoed
het geloof van God, onze Schepper tegemoet.

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Algemeen Liefde

Gepubliceerd: 29 september 2015

Hits: 2691

Blij ben ik, dat jij
in mijn leven bent.
Zo maar ineens
ben jij mijn leven
ingevlogen alsof
de wind jou als een
frêle vlinder mijn
kant uit blies.
 
Ons leven was nog
in een prille lente.
Bladeren waren nog
in knop aan onze 
levensbomen en
het jonge gras
was nog niet gemaaid.
Toch kwam er nieuw leven.
 
Nu ben jij al jarenlang
de moeder van dit leven.
De lente is overgegaan
in een mooie zomer,
waar de knoppen
van onze levensbomen
nu mooie bladeren hebben,
waar de vlinder op uitrust.
 
Verderop vliegen duizend vlinders.
Zij vliegen onze toekomst in
maar die ene vlinder, die
mooie levensvlinder, wijkt
niet van onze zijde en zacht
kus ik jouw vlinderzachte lippen,
een moment om nooit te vergeten.

Details

Geschreven door: Troost, Janneke

Categorie: Oorlog/rampen/vluchten

Gepubliceerd: 28 september 2015

Hits: 1699

Als ik de reactie hoor en lees,
dan doet mij dit verdriet en pijn,
hoe kan iemand zo denken
en zeggen een mens te zijn.

Waarom zijn vele mensen zo
hard en denken ga maar dood,
waarom zien ze het niet,
deze mensen zijn in grote nood.

Mensen die op de vlucht gaan,
het is niet meer veilig in hun land,
veroordeel ze allemaal niet
en reik hen een helpende hand.

Hoe hard wordt er geoordeeld
over de mensen in de AZC,
ze zijn lui, slecht,  en crimineel
en wij zitten er mee.

Onder hen zijn goede mensen
maar ook slecht,
maar om alles over één kam
te scheren is dat wel terecht!

Laten we als Nederlanders
de handen in één slaan,
dat ze mogen weten
dat wij naast hen staan.

(Stel je voor dat hier ooit
eens verdrukking zal komen,
dan willen wij toch ook
graag ergens veilig wonen.)

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Oorlog/rampen/vluchten

Gepubliceerd: 28 september 2015

Hits: 1796

Giet een pan vol liefdeloosheid,
voeg daarbij een beker haat.
Vul het aan met een scheut boosheid,
wacht totdat het koken gaat.

Roer het door met veel agressie,
geen gevoel, gebruik geweld
Roer maar door zonder concessie,
tot het martelaarschap welt.

Laat het mengsel nu indikken
zet het koud , heel lang en wreed
Laat het brouwsel daarna schrikken
onder puin en mens’lijk leed.

Heb je dit recept gekozen
breng het schietende op smaak
meng daarbij de goddelozen,
pief, paf, poef in één keer raak.

Laat het vuur dan langzaam doven,
je triest angstgerecht is klaar,
‘t Is alleen voor wie geloven,
in de dood als martelaar.

Walgelijk, ’t is om te braken
Martelaar je zit goed mis,
weet dat dit receptje maken
door en door vergiftig IS.

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Algemeen Natuur

Gepubliceerd: 28 september 2015

Hits: 2126

Als mijn voeten over de Limburgse wegen lopen,
mijn handen door de mooie veldbloemen gaan.
De vogels vol plezier hun verenkleed gaan dopen
aan de uiterwaarden van onze trots: moeder Maas.
In de verte zie ik steeds meer eenzame vissers staan
dan weet ik, er bestaat geen mooier land dan Limburg.

Mijn ogen zien de volgende bocht al weer aankomen,
weten: hierna moet je weer een flinke heuvel nemen.
Bovenaan die kuitenbijter mag ik wat gaan dromen
op het terras met een uitzicht die mijn ogen waarnemen
als het mooiste uitzicht dat een mens zich maar kan wensen.
ja, daarvoor moeten de voeten over het Limburgse land gaan.

De Maas ligt weer strak in haar vel uitnodigend te wezen.
Plezier- en vrachtboten passeren de vissers aan de kant.
Verderop staat een boom waar je de liefde kunt aflezen
onder die boom staat een bankje waar je leest in je krant
uiteraard is dat een Limburgse krant die verhaalt over mensen
die graag in Limburg vertoeven omdat Limburg gewoon Limburg is.

Mijn voeten brengen mij weer naar huis, ver weg van de Maas,
maar ik weet dat zij verderop stroomt door mijn Limburgse land.
De veldbloemen staan te kleuren en te geuren in een echte vaas
gebakken door een kunstenaar die houdt van löss, ons zand.
Aan de horizon verdwijnt de zon en ik zie hem in mijn gedachten
in de Maas zakken en voel een beetje pijn dat ik weer moet wachten.

Wachten op zo’n mooie Limburgse dag in dit prachtige land.
Ik schenk mij een Limburgs biertje in en maak een boterham
met echte Limburgse zeem, boven de rivieren is het stroop.
Een flinke hap, daarna een ferme slok en deze dag is voorbij.
Wellicht ging deze dag vandaag met mij op de loop,
het maakte mij vandaag in ieder geval ontzettend blij.

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Algemeen Maatschappij-kritisch

Gepubliceerd: 28 september 2015

Hits: 2650

Vluchtelingen, Islamieten,
Marokkanen, Zwarte Pieten
Homofielen, travestieten
iedereen schreeuwt moord en brand
Joden, Turken, invaliden,
de bejaarden en debielen
allemaal gekwetste zielen
in ons tolerante land

Allochtonen, asocialen,
werkelozen, abnormalen,
waar geen eer valt te behalen,
onze mening staat al klaar.
Vooroordelen, geen nuance,
naar elkanders pijpen dansen,
geeft de medemens geen kansen,
we zien enkel nog gevaar.

Steeds maar heftig discussiëren
anderen discrimineren,
de problemen escaleren,
overal regeert de angst
Onze hoofden vol met boter
maken vooroordelen groter
en dan is de grote nood er.
En wiens einde trekt het langst?

Haal de balk uit eigen ogen
toon respect en mededogen
en ontdek je onvermogen,
maak je klein en leer vooral:
Dat je vrede kunt bereiken
door eerst naar jezelf te kijken.
Iemand die dat ooit liet blijken
was een kindje in een stal.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 28 september 2015

Hits: 1652

Laat het geld geen afgod wezen
wanneer je het ruim bezit.
God laat aan je duidelijk maken
dat daar geen geluk in zit.

Je kunt immers veel verliezen
door het dalen van de koers.
Dat brengt je in de contramine
omsluit je hart met een floers.

Want ook aan jou wordt gewezen
waar ’t geluk te vinden is.
Wat door God wordt aangeprezen
Zijn liefde die in Christus is.

‘t Gaat al ‘t geld en goed te boven
ook zal goud geen waarborg zijn.
Want dat kan men je ontroven
daarin zit duidelijk ’t venijn.

Richt je maar op d’ hemelschatten
die God aan je heeft beloofd.
Welke je niet kunt bevatten
en door niemand wordt ontroofd.

De hemel kent geen inflatie
want de koersen Gods zijn vast.
God wenste geen consternatie
die niet bij Zijn Gods Rijk past.

Details

Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der

Categorie: Gebedengedichten

Gepubliceerd: 27 september 2015

Hits: 2899

Laat mij voor de verdrukten bidden
geef hen geluk en vrijheid Heer..

Voor de armen wil ik U vragen
gedenk hun zorg en noden telkens weer

Wil met hen zijn die U vergeten
slechts hun eigen wegen gaan.

Laat ook de eenzamen weten
dat U hun steeds nabij wilt staan.

Heer wees ook met hen die verdrukken
die niet weten wat ze doen.

Laat ook hen voor Uw almacht bukken
vergeef hen, net als op Golgotha toen.

Wees Heer met de mens in al zijn gebreken
toon ons dat U nooit van onze zijde bent geweken
Amen.

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Algemeen Liefde

Gepubliceerd: 27 september 2015

Hits: 2692

Jouw hand
en mijn hand
in elkaar verstrengeld
samen op weg
naar het strand
de wind speelt
met ons haar
gooit het door elkaar.

Je lach in je ogen
je schalkse blik opzij
je kijkt in die van mij
we zien het strand
rennen over het zand
alleen wij de rest
zien wij gewoon niet
alleen wij in het zand.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 25 september 2015

Hits: 2458

Vraag je eens af wat God graag wil
stil luisterend naar Zijn woorden
die tot je klinken in muziek
met alle pracht akkoorden.
Concentreer je eens op een psalm
blijf de muzieklijn volgen
die elk woord met elkaar verbindt
met bijzondere gevolgen.

Elk lied door muziek ondersteunt
wordt door de tekst gedragen
om door de muziek die er klinkt
voor ‘t woord aandacht te vragen.
Elk lied gezongen tot Gods eer
hoort een loflied te wezen
wanneer het naar de hemel stijgt
tot God het Opperwezen.

Want in elk lied kan men verstaan
wat de Heer zal verlangen
wanneer dat door ons uitgevoerd
Zijn zegen mag ontvangen.
Kom heffen wij een danklied aan
voor, waar God mee verheugde
voor alles wat God heeft gedaan
met liefd’ tot onze vreugde.

Details

Geschreven door: Dien, Ger van

Categorie: Hiernamaals | Verwachting

Gepubliceerd: 25 september 2015

Hits: 1917

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Oorlog/rampen/vluchten

Gepubliceerd: 25 september 2015

Hits: 2372

Aan het eind van de namiddag
kleurt de horizon bloedmooi en
lijkt het wel of de wieken van
de molen in de verte dwars
door alle kleuren heen draaien.
Zo te zien wordt het morgen
een mooie dag, een hele mooie dag.
En een paar dagen later is het in
de ochtend dat de horizon
verkleurt en je ruikt de regen.

Leven in een ander land
heeft ook van die
avond- en ochtendkleuren,
de ene dag is het een prachtige dag
en een paar dagen later is
het mis, helemaal mis.
Dan mis je die verkleurde grassprietjes
en ook dat mooie uitzicht uit dat ene raam
Je zou de aarde weer door je vingers
laten glijden en aanwezig willen zijn.

In al die jaren dat je vertrokken bent
mis je toch het land van geboorte
daar begon eens jouw pril geluk.
Helaas moest jij jouw land verlaten
en vluchten naar dit land
verhuizen naar een werelddeel
dat ver van jouw hart ligt

Toch zie jij hier ook de zon,
de maan, de sterren, maar
je ziet niet jouw land, jouw mensen
wel zie jij een land met andere kleuren
Kleuren waarvan jij ook zal gaan houden
aarde die ook jouw aarde zal zijn
het is alleen niet jouw grond, jouw geboortegrond.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Naastenliefde

Gepubliceerd: 24 september 2015

Hits: 2385

Ramen als gesloten ogen
zien wij steeds meer om ons heen.
Zo houdt men de wereld buiten
dat zien wij bij menigeen.
Stil bij de tv gezeten
of bezig met de pc
soms door klussen uit te voeren
naar een uitgewerkt idee.

’t Contact met de buitenwereld
dat is meer en meer beperkt.
Waardoor eenzaamheid blijft groeien
en op die manier versterkt.
Achter geblindeerde ramen
speelt zich nu het leven af.
Leven wij nog naar de regels
die God aan ons mensen gaf?

Wie gaat nog een praatje maken
met de buurvrouw op de hoek.
Die de dagen door moet komen
met het lezen in een boek.
Wie wil mantelzorg verrichten
zoals God het ons voorhoudt.
En het voor ons op liet schrijven
’t woord waarop liefd’ is gebouwd.

Laten wij eens overdenken
wie van ons hulp nodig heeft.
Hoe wij hem kunnen gaan steunen
door de zorg die men hem geeft.
Raam en deuren moeten open
evenals ons menselijk hart.
Medemenselijkheid laat hopen
dat men daar blijvend mee start.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Oorlog/rampen/vluchten

Gepubliceerd: 23 september 2015

Hits: 1645

Het probleem is ontzagwekkend
waar wij met elkaar voor staan.
De ellende saam ontdekkend
waar veel vluchtenden voor staan.

Hoop en wanhoop in hun harten
leeft voortdurend in hen voort.
Wilden zich niet laten tarten
want hun bestaan werd verstoord.

Met hun aantal groot als mieren
hebben zij zich gegroepeerd.
Hun bevrijding eens te vieren
maar hun vlucht liep niet gesmeerd.

Vele doden zijn gevallen
op hun lange overtocht.
’t Zijn inmiddels honderdtallen
die door de dood zijn bezocht.

Wat staat velen nog te wachten
tekent zich een toekomst af.
Wordt het ooit zoals zij dachten
of neemt men hun dromen af.

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 23 september 2015

Hits: 2097

Jezus heeft in Zijn aardse leven eens gezegd:
"Heb elkaar lief, zoals Ik jullie steeds heb lief gehad.
Ik heb jullie namen in mijn handen gelegd
Zo heb Ik nooit iemands leven onderschat".

Van elkaar houden is een groot goed
Dat God aan ons allen heeft gegeven
Een handvat om elke dag naar te leven
Daar is moed voor nodig, veel moed.

Want zonder Gods liefde kan niemand leven
Zijn liefde gaat ons mensen vaak te boven
Laten wij Zijn liefde in ons leven verweven
En zo Zijn naam elke dag weer opnieuw loven.

Details

Geschreven door: Cieremans, Hans

Categorie: Bewogenheid

Gepubliceerd: 23 september 2015

Hits: 2399

Zij voelt zich eenzaam,
het is zo leeg thuis.
Haar man zit sinds kort
in een verpleeghuis.
Zo zijn ze beiden,
voor altijd gescheiden.
De zusters zijn lief hoor,
hij is daar het best.
Maar ‘t is zo verdrietig,
de tijd die nog rest.
Aan het alleen zijn
kan zij niet wennen.
Ze gaat op bezoek,
zal hij haar herkennen?

In het verpleeghuis, doen zusters hun best
hun zorghart voor mensen is groot.
Maar iedereen weet, dat dit tehuis
het voorportaal is van de dood.

Hij heeft een kamer,
een paar eigen spullen.
Het valt hem niet mee
zijn dagen te vullen.
Hij voelt zich ontheemde
tussen de vreemden.
Hij dwaalt door de gangen
zijn vrouw is hij kwijt.
Hij roept naar de zuster,
maar zij heeft geen tijd.
Ze wijst hem zijn kamer,
de deur staat nog open.
Hij gaat niet naar binnen,
maar blijft rondjes lopen.

In het verpleeghuis, doen zusters hun best
hun zorghart voor mensen is groot.
Maar iedereen weet, dat dit tehuis
het voorportaal is van de dood.

Dan komt zijn vrouw
met lood in haar schoenen.
Zou hij haar zien,
zou hij haar zoenen?
Is hij welwillend?
’t Is steeds verschillend.
Dan kust hij haar,
dat doet haar goed.
Het lucht haar op,
dat hij dat doet.
Zij zegt liefdevol
‘Jij blijft mijn ventje’
Soms even samen
zo’n kostbaar momentje

In het verpleeghuis, doen zusters hun best
maar eens dan hoeft dat niet meer
Want iedereen weet, dat dit tehuis,
ook voorportaal is voor de Heer.

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Angst

Gepubliceerd: 22 september 2015

Hits: 3306

Waar is het licht heen?
De twijfel slaat toe,
Waarom ben ik alleen?
Zo blijf je steeds moe. 

Je denkt dat niemand je kent
Helemaal alleen met je geweten.
Door geen mens word je herkent
Eenzaam lig je in de nacht te zweten. 

Toch ben jij die nacht niet alleen
Al voel jij het als een groot kruis.
God en Jezus zijn altijd om jou heen
Daar klop jij nooit aan bij een leeg huis. 

Blijf niet piekeren tot het morgenlicht,
Maar laat je lichaam en geest uitrusten.
Eens ga jij voorgoed naar het Licht,
Die dag ligt in de toekomst te rusten.